31 มกราคม 2554 23:07 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เอ สงสัยหัวใจใยฟุ้งซ่าน
หอ คอยสร้างสะพานเอาไว้สูง
งอ ก่อนั่งขึ้นไม่ได้มีใครจูง
อา รมณ์เศร้าซ่านฟุ้งไม่รู้ตัว
เมื่อคนเหงาสองคนมาเจอกัน
เพราะต่างคนต่างฝันจึงเย้ายั่ว
เพื่อเรียนรู้ดูใจได้พันพัว
ถ้าตื่นกลัวชวดชมตรมอย่างเคย
คิดอย่างไรพูดนั้นไม่ผันแปร
หากจริงแท้มั่นใจได้เฉลย
ใจตรงกันฝันเป็นจริงอิงชิดเชย
หากเปรียบเปรยคู่แล้วไม่แคล้วกัน
เอาความเหงาเป็นเพื่อนหลายเดือนปี
ควรจะมีคนรู้ใจไว้ร่วมฝัน
ได้ชมชื่นลืมคืนทั้งลืมวัน
คนสองคนรักกันเป็นเรื่องงาม...
30 มกราคม 2554 12:22 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อธิษฐานจิต มั่นคู่ชีวิต สร้างเป็นตำนาน
หมายรักครองคู่ ร่วมอยู่เนานาน ภิรมณ์สำราญ รักเดียวใจเดียว
ชีวิตลดเลี้ยว รักเริ่มคลายเกลียว วิมาณสั่นคลอน
ต่างคนต่างคิด ถูกพิษรักหลอน ทบทวนหวนย้อน รักหวานผ่านหลัง
ไปเถิดไปให้พ้นอย่ายลยิน
เมื่อหมดใจใฝ่ถวิลสิ้นความหวัง
รักร่วมก่อรอหน่ายรอพ่ายพัง
ควรหยุดยั้งปิดฉากไปจากกัน
ลืมให้สิ้นจินตนาการที่สานสร้าง
ลืมรักร้าวรอยร้างทางร่วมฝัน
ลืมกอบเกื้อเยื่อใยสายสัมพันธ์
ลืมคืนวันร่วมทุกข์ร่วมสุขครอง
สายใยหมดเยื่อแล้ว ขาดลอย
ดวงจิตห่วงเหงาหงอย หม่นเศร้า
ไกลห่างยังหลงคอย รักอยู่
หมดรักหมดแรงเร้า ดั่งแล้งรักโรย
30 มกราคม 2554 10:54 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สุนทรพจน์ออกได้ไม่อายปาก
ไม่กระดากเรื่องฆ่าล่าพวกม๊อบ
สอนต่างชาติทำตามชาวบ้านชอบ
ให้แก้ไขในกรอบไม่รุนแรง
อียิปส์ไล่ผู้นำ บูมารัค
ส่วนคุณมาร์คเล่นลิ้นกล่าวแถลง
บทพระเอกยิ่งกว่านักแสดง
ไม่ฆ่าแกงฟังเสียงประชาชน
ม๊อบเมืองไทยตายแล้วเก้าสิบเอ็ด
ผลการสอบไม่เสร็จข่าวสับสน
ยังมีหน้ากล้ากล่าวสั่งสอนคน
ช่างร้อยลิ้นกะลาวนเสียเหลือเกิน
ทหารไทยเก่งกล้าใครท้าสู้
เจอศัตรูรีบจับมือสรรเสริญ
ม๊อบคนไทยเล็งยิงกันเพลิดเพลิน
เพราะบังเอิญได้ท่านายกดี
ดีเพราะว่าเมืองไทยนั้นมีโชค
อุปโหลกเด็กเส้นเป็นศักดิ์ศรี
จึงเห็นผลดั่งมารผลาญชีวี
ประชาชีล้มตายไทยรับกรรม..
25 มกราคม 2554 11:55 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
น้ำขุ่นไว้ในน้ำใสไว้นอก
โบราณบอกอารมณ์จงข่มไว้
ถึงเกลียดชังเคียดแค้นแน่นหัวใจ
ซ่อนเก็บไว้ภายในเพื่อแก้ลำ
เขาฆ่าคนไปแล้วเก้าสิบเอ็ด
ยังสอบสวนไม่เสร็จช่างน่าขำ
ประชาชนย่อมรู้ดูเขาทำ
ความระยำมองเห็นเป็นขั้นตอน
ได้บทเรียนเก้าสิบเอ็ดไม่เด็ดขาด
ความพลั้งพลาดไว้เป็นอุทาหรณ์
โอกาศหน้ากล้าสู้รู้สังวร
จะไม่ย้อนเกิดอีกหลีกเหตุการณ์
ต้องรอบคอบเด็ดขาดพลาดไม่ได้
ต้องรวมแรงร่วมใจให้พ้นผ่าน
ต้องรวดเร็วรัดกุมกลุ่มชำนาญ
ต้องอาจหาญมุ่งชัยไม่กลัวเกรง..
21 มกราคม 2554 12:10 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แมงกุดจี่
๑.ในคืนวันผันผ่านร้าวรานจิต
เฝ้าแต่คิดเวียนวนคือคนไหน?
สับสนใจ...มอบรักจำหลักใคร
วันเดือนปีเคลื่อนไหวไร้รูปรอย...
๒.ผิดที่ฉัน...อ่อนแอขอแพ้พ่าย
สิ่งเคยหมายจารจดย่อมถดถอย
ก่อนวาดฝันหลงเงาเลิกเฝ้าคอย
หยุดเอื้อมสอยครองไว้ค่าไมตรี...
๓.จึงควรจบลบเลือนคำเอื้อนเอ่ย
ก่อนใจเผย...หายลับนับจากนี้
ปล่อยห้วงฝันเลือนไปเหมือนไม่มี
วันเดือนปี...ผ่านรู้สึกฝังลึกลง...
๔.ให้เหลือเพียงอนุสรณ์อักษรศิลป์
อย่าได้สิ้น...กลิ่นหอมน้อมนำส่ง
ด้วยคือ"รัก"มอบมั่นอย่างบรรจง
หนึ่งอนงค์...ปลอบวางสู่กลางใจ...
๕. มิได้มี...คำใดคิดใคร่เอ่ย
สิ่งล่วงเลย...เนิ่นนานผ่านสมัย
ควรเหินห่างหว่างเราควรเข้าใจ
เลือนสายใย...หลายปีเคยมีกัน
๖.แม้นเคยรักเพียงหนึ่งยังซึ้งอยู่
ตระหนักรู้...ว่าเคียงแต่เพียงฝัน
รสคำหวานคอยย้ำผูกสัมพันธ์
ชายหนึ่งนั้น...หัวใจ...ไม่เคยเลือน...
๗.จารจารึกชายหนึ่งซึ่งปรากฏ
ขอกำหนด...ด้วยใจมีใดเหมือน
เคยมีรักออนไลน์เก็บไว้เตือน
เป็นปมเงื่อน...ทรงจำแห่งคำนึง...
พฤหัส กฤษชยรักษ์
วันเดือนปีเคลื่อนไหวไร้รูปรอย
ลองบอกหน่อยว่าใครใจถดถอย
มองอย่างไรกำหนดนัยพจน์พล่อย
ใครเฝ้าคอยเวทนามาเนิ่นนาน
ตั้งข้อหาจำแลงรูปแฝงเร้น
สิ่งที่เห็นเกินกว่ามาเล่าขาน
เคยวางใจได้ข้องเข้าพ้องพาน
ปล่อยดักดานจมดิ่งทุกสิ่งเลือน
เหลือแค่เพียงความหลังฝังก้นบึ้ง
ก่อนเคยซึ้ง..เดี๋ยวนี้มีใด?เหมือน
มิตรไมตรีสัมพันธ์นั้นย้ำเตือน
ให้เอ่ยเอื้อนเผยใจ "ไม่เคยลืม"
เมื่อหัวใจใคร่จบเลือนลบลอย
ความรู้สึกถดถอยลืมรอยปลื้ม
อย่าปล่อยให้ห้วงฝันนั้นอึมครึม
มัวเศร้าซึม..ซ่อนปมจมอาทร
เพียงคำเดียวเอ่ยคำจะทำตาม
จะก้าวข้ามกาลเวลาที่มาถึง
ขอกอดเก็บดวงใจใฝ่คำนึง
เก็บสัมพันธ์แนบตรึงตลอดไป