21 มิถุนายน 2552 23:54 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอโศกเศร้านั่งซึมเงียบขรึมไป
ต้องเสียใจเพราะรักหันหักเห
คนเคยรักหักรานพาลเกเร
ใช้เหลี่ยมเล่ห์ตลบลิ้นแทบสิ้นปราณ
อย่าโหยไห้คร่ำครวญหวนละห้อย
โอ้น้องน้อยคนดีพี่สงสาร
เรื่องผิดหวังพลาดรักทรมาน
ความร้าวรานควรระงับให้ดับลง
พี่รักเจ้าเฝ้าถนอมยอมทุกสิ่ง
เธอแอบอิงคนอื่นใจชื่นหลง
พี่ก็หวงเหว่ว้าพาพะวง
เมื่อรักเธอพลาดลงกลับยินดี
หันมามองพี่บ้างเป็นทางเลือก
อย่าเห็นเพียงแค่เปลือกเศษกระพี้
เขาจำหลักให้ดูยูบวกมี
ก็วิ่งปรี่เข้าหาน่าน้อยใจ
ท้ายที่สุดทรุดทรามยามรักล่ม
ไม่เหมาะสมรักที่มีเงื่อนไข
จึงพ่ายพังฝังจำลึกล้ำใน
จงครวญใคร่ไตร่ตรองมองให้ดี
20 มิถุนายน 2552 08:24 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
รักเจ้าเอยลอยมาแต่หนไหน
เข้ายึดครองหัวใจไม่อาจถอน
หยั่งรากลงลึกล้นก้นตะกอน
ความเจ็บช้ำย่ำสอนจึงสำนึก
โอ้ดวงแก้วแววจรัสรัศมี
ซาบซึ้งในไมตรีที่รู้สึก
ย้อนเรื่องราวทั้งปวงทรวงระทึก
เหมือนโคถึกหลงคอกแทบกรอกยา
เปรียบดังเช่นแม่พระมาโปรดสัตว์
เปรียบดังหมอบำบัดช่วยรักษา
เปรียบลูกศรชี้ทางหว่างมรรคา
เปรียบมารดากอดบุตรหยุดคร่ำครวญ
ทำสติปรับใจใสดังแก้ว
เรื่องผ่านแล้วทำผิดไม่คิดหวน
ฝากศรัทธาให้เห็นเป็นชนวน
ความคิดถึงอบอวลมากับลม
บรรยากาศหอมหวลชวนผ่องแผ้ว
บังเกิดแล้วจำเพาะและเหมาะสม
เมื่อเวลามาย้อนดั่งพรพรหม
ยิ้มระรื่นชื่นชมกันสองคน
19 มิถุนายน 2552 07:28 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ยุบหนอพองหนอ สมาธิเริ่มก่อ
กระแสแปรผัน
จิตฝังหยั่งรู้ หากคู่เคียงกัน
รักใคร่สัมพันธ์ ย่อมถูกติฉิน
เขามีรักแล้ว ประกาศเสียงแจ้ว
ให้เราได้ยิน
เหมือนกำแพงกั้น เจ็ดชั้นกลัวปีน
ข้อธรรมนำศิล เราทราบซึ้งใจ
รีบเร่งระงับ นะโมกำกับ
ความรักพักไว้
แต่ความอาวรณ์ ยอกย้อนภายใน
ยากกำหนดได้ ฟุ้งซ่านร้าวรอน
พุทโธพุทโธ ความหลงคือโง่
หยุดใจไว้ก่อน
พระธรรมกำหนด ปล่อยปลดนิวรณ์
ดวงจิตเริ่มถอน จากทุกข์ทั้งปวง
18 มิถุนายน 2552 13:34 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จมูกปากคิ้วตาหน้ารูปไข่
ยิ้มอวดไรฟันขาวราวมุกสวย
คอระหงองค์อรอวบสำรวย
สะโพกย้วยอกอั๋นฝันละเมอ
เรือนผมดำเงาขลับรับใบหู
ริมฝีปากทั้งคู่อิ่มเผยอ
เหมือนเชิญชวนให้ชิดสนิทเธอ
ได้พบเจอหวั่นไหวใจปลิดปลิว
สงบจิตพิศเพ่งเร่งระงับ
เอาธรรมะเข้าจับก่อนใจลิ่ว
ความคิดไม่สับสนกลัวต้นงิ้ว
มองสังขารเหมือนชมวิวห้วยบึงคลอง
นั่นเนื้อหนังข้อเอ็นเส้นโลมา
ปอดม้ามตับชิวหาเลือดน้ำหนอง
พอหมดลมบวมเหม็นเน่าพุพอง
เหลือเพียงกองกระดูกอย่าผูกใจ
ลมสงบอ้อยอิ่งนิ่งสงัด
ต้องขจัดกิเลศเลศนัยได้
จิตสว่างแสงทองส่องรำไร
ภาพหลอนใจเลือนลางค่อยจางลง
16 มิถุนายน 2552 08:28 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อยากจะเป็นตัวไรเกาะใต้ปีก
ลอยข้ามโลกอีกซีกที่สวยใส
แต่เป็นเพียงใส้เดือนจำเตือนใจ
แหงนมองดูนกไพรบินสำราญ
อยู่ใต้ดินกินมูลมูตรคูตเน่า
อยากเทียมเขาอย่าคิดจิตฮึกหาญ
กระแด่วดิ้นคอยรอรับเศษทาน
ที่เขาหว่านโปรยมาประสาเรา
เหินลอยไปเถิดนกจงผกผิน
ถ่ายมูลรดลงดินท่ามลมเป่า
ใส้เดือนอ้วนชวนให้มาขุดเอา
เกี่ยวเป็นเหยื่อปลาเทร้ากลางทะเล
วาสนาฉันมีเพียงเท่านี้
ยังคงมีใจมั่นไม่หันเห
หัวใจรักมอบให้ไม่โยเย
จะกล่าวหาเกเรตามแต่ใจ
เกิดชาติหน้าฉันท์ใดให้องอาจ
เพื่อจะได้ยืนผงาดเคียงคู่ได้
แค่จะหวังก็ลำบากยากเป็นไป
ก้มหน้าใช้เวรกรรมคงทำมา....
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
2104
