3 มกราคม 2552 10:56 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ขึ้นปีใหม่อีกแล้วแก้วใจเอ๋ย
เจ้าละเลยจากไกลอยู่ไหนหนอ
นั่งนับคืนนับวันเฝ้าฝันรอ
ระทดท้อกล้ำกลืนตื้นทรวงใน
ลืมหรือไรใครหนึ่งซึ้งใจอยู่
โปรดรับรู้ทุกข์หนักสักเพียงไหน
แก้วขวัญตาลาร้างช่างกระไร
ห่วงคนไกลใจขมอกตรมตรอม
มาเถิดหนาคนดีมีคนรอ
คอยพนออิงแอบแนบปรางหอม
ชื่นนาสาชิดเชยเคยดมดอม
ดวงจิตน้อมระลึกอยู่มิรู้คลาย
ตะวันใสไก่ขันพลันตระหนก
หวั่นวิตกดวงใจไกลที่หมาย
ใบไม้แห้งแกรบกรอบดังรอบกาย
สะดุ้งคล้ายนวลกลับมารับขวัญ
จะนั่งนอนร้อนรนเหลือทนทาน
ไร้แก่นสารรังเกียจถูกเดียจฉันท์
ต้องรับกรรมเช่นนี้อีกกี่วัน
น้องจึงหันกลับคืนให้ชื่นใจ