7 พฤศจิกายน 2551 17:16 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คมเนตรบาดลึกกลางแกนใจ
ลบเลือนอย่างไรมิจางหาย
เดือนปีผ่านพ้นกระวนกระวาย
มิคลายหวนฝันวันสบตา
เหมือนม่านเบาบางมาขวางกั้น
แบ่งชั้นกางฉากมากกังขา
ซ่อนเร้นหลบลึกความเย็นชา
คล้ายว่ามีให้มิตรไมตรี
ความหวังตั้งไว้สุดสูงส่ง
มั่นคงยิ่งนักด้วยศักดิ์ศรี
ยึดงานยึดธรรมนำความดี
โอกาศคงมีให้สักวัน
อยากพบสบตาเผยความนัย
เงื่อนไขมีเพียงได้เคียงฝัน
เปิดใจคุ้นเคยเอ่ยจำนรรจ์
ให้เธอเลือกสรรค์ด้วยสักคน
ความหวังยังมีเหลือบ้างไหม
หัวใจสดชื่นเพียงสักหน
ขวบปีหมดสนุกต้องทุกข์ทน
หมองหม่นแววตาที่ล้าเมิน..