23 พฤศจิกายน 2550 09:55 น.

แท๊งค์กิ๊ฟวิ่ง ---โอมายก๊อด

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

พลัดที่นาคาที่อยู่อดสูนัก
ในดินแดนไม่รู้จักยิ่งร้อนแล้ง
เสบียงอาหารพาลหมดอดท้องแห้ง
โชคกลั่นแกล้งให้ตายหรือไรกัน

มองลูกเมียอดอยากลากสังขาร
กลิ่นหอมหวานแดนดินถิ่นความฝัน
คงต้องตายภายในไม่กี่วัน
เสียงรำพันหิวโหยร่วงโรยแรง

พลันมีมือเมตตายื่นมาให้
เป็นตัวไก่ข้าวโพดแทบโดดแย่ง
ด้วยปราณีจากคนอินเดียนแดง
ต่ออายุนักแสวงหาแดนดิน

รอดชีวิตมาได้ไม่ถึงฆาต
ความทนงองอาจยึดทั่วถิ่น
อินเดียนแดงร้องไห้มิได้ยิน
ฆ่าให้สิ้นเผ่าพันธุ์ฝันร่ำรวย

คุณไก่งวงข้าวโพดอดเป็นอิ่ม
สมองนิ่มคิดว่าพระเจ้าช่วย
ความเมตตาพารอดไม่มอดม้วย
เขาแก้ขวยขอบคุณเจ้าจุนเจือ

แท๊งค์กี๊ฟวิ่งแห่แหนแน่นถนน
ลืมคุณคนเมตตายื่นมาเอื้อ
กลับเข่นฆ่าวอดวายตายเป็นเบือ
ส่วนที่เหลือแสนทุเรศเขตควบคุม


				
20 พฤศจิกายน 2550 14:50 น.

เลือกตั้ง -- ลากตั้ง

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ใส่หน้ากากลากพวกมาตั้งพรรค
ปิดหน้ายักษ์มิให้ใครมองเห็น
โฆษณาหาเสียงเบี่ยงประเด็น
โอ้อวดเน้นความดีมีในตัว

ความชั่วช้าทรามต่ำงำปิดเงียบ
กระทบเทียบต่างฝ่ายร้ายเลวชั่ว
ตัวเขาเองบริสุทธิ์ดุจดอกบัว
ชาวประชาตามัวหรืออย่างไร

ต่างก็ซึ้งรู้เช่นเห็นกำพืด
ความประพฤติเลวมากยากลืมได้
ทั้งโกงกินโกยกอบลอบทำไว้
เลือกเข้าไปชาติล่มจมโลกันต์

ภาพภายนอกสดใสภายในกลวง
ระวังถูกเขาลวงให้เพ้อฝัน
คิดว่าทำเพื่อชาติองอาจครัน
เข้าสภาแบ่งปันประโยชน์ตน

ต้องรู้เจ็บรู้จำนำมาคิด
พวกงูพิษเลือกไปตั้งหลายหน
เขาออกลายร้ายเหลือเบื่อจะทน
ประชาชนคิดให้ดีคงมีคุณ...
				
16 พฤศจิกายน 2550 13:50 น.

เส้นทางที่ไม่บรรจบ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

เขามีคู่เคียงคิดสนิทนาน
แต่วันวานถึงวันนี้มิหม่นหมอง
มอบกายใจอิงแอบแนบประคอง
ได้แต่มองเลื่อนลอยน้อยใจเรา

ต่างกับฉันเรียนจบกระท่อนกระแท่น
ไม่มีคนควงแขนเหมือนใครเขา
ไม่เคยตามผู้ใดเหมือนเป็นเงา
เพราะตัวเราอยู่รอดเพราะดิ้นรน

เพื่อตัวเองแหวกว่ายให้ถึงฝั่ง
ต้องพลาดพลั้งเจียนตายก็หลายหน
ครองชีวิตอยู่ได้เพราะอดทน
กว่าจะพ้นอุปสรรคครึ่งชีวิต

ถึงวันนี้ผ่อนคลายได้ทุกสิ่ง
พอรักหญิงกลับว่าไม่มีสิทธิ์
ทำอย่างไรความรักจะสัมฤทธิ์
ต้องครวญคิดวกวนจนปวดใจ

เขามีคนเข้ามาในชีวิต
ได้ใกล้ชิดมอบใจบูชาให้
มาทีหลังตาร้อนลุกเป็นไฟ
พเนจรร่อนไกลเข้าดงดอน...
				
16 พฤศจิกายน 2550 13:39 น.

นี่ก็เพ้อ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ใช่เลือนลืมคำย้ำตรอง
ใจจองแน่แน่วแก้วขวัญ
กี่ปีกี่เดือนกี่วัน
คงมั่นเพียงเธอเสมอมา

ล่องลอยทั่วแคว้นแดนดิน
โผผินพันพัวทั่วหล้า
มิเคยลืมเลือนเพื่อนฟา
ติดตามกันมาเนิ่นนาน

แต่ถูกตัดสิทธิ์ปิดกั้น
แบ่งชั้นเนื่องข่าวเล่าขาน
ถ้ามองให้ซึ้งบึ้งมาน
สัมพันธ์อาจสานมั่นคง

เพียงพร่ำภาวนาสวดมนต์
ดาลดลรู้สิ่งประสงค์
ส่วนลึกดวงจิตพะวง
ลุ่มหลงเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
				
13 พฤศจิกายน 2550 14:00 น.

อย่าไปเลยบางกอก

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

อย่าไปเลยบางกอกบอกไม่เชื่อ
จะขึ้นรถลงเรือให้สับสน
ทั้งถนนหนทางช่างวกวน
อีกผู้คนเบิกบานพล่านพรั่งพรู

อยู่บ้านนาล่ากะปอมซ่อมปลาไหล
หาเห็ดไคงมเทาเฝ้าขุนหมู
วัดพระแก้วเจ้าพระยาอย่ามาดู
เพราะพวกหนูต้องหลงดงน้ำครำ

จะขึ้นรถใต้ดินกลัวดินทับ
รถไฟฟ้ากลัวถูกปรับให้คนขำ
อยู่บ้านนาชวนป้าปู่ดูหมอลำ
ตำส้มตำใส่ปูนามากินกัน

อย่าไปเลยบางกอกจะบอกให้
อยู่บ้านไร่ดีกว่าตามล่าฝัน
ถูกเขาหลอกเข็ดขามตามไม่ทัน
ต้องโศกศัลย์ซ่อนหน้าในป่าปูน

คนกรุงเทพฯหน้าเนื้อเชื่อไม่ได้
ในหัวใจราคาค่าเป็นศูนย์
ไม่เคยคิดคำนึงถึงบุญคุณ
มีแต่เพียงต้นทุนและกำไร				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
Lovings  ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
Lovings  ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฤกษ์ ชัยพฤกษ์