6 ตุลาคม 2550 13:47 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พุทธศาสน์สิ้นแล้วในเมียนม่า
เขาเข่นฆ่าขังคุมกลุ่มพระสงฆ์
อีกสี่รูปจับไม่ได้ดังจำนงค์
ให้แวดวงพระช่วยตามหามเอามา
ประชาชนหญิงชายตายเป็นร้อย
เด็กไม่น้อยถูกขังบ้างถูกฆ่า
ยูเอ็นส่งผู้แทนดูรู้ด้วยตา
แค่เห็นภาพมายาเขาปิดบัง
ยอมให้พบซูจีมีถ่ายภาพ
แล้วก็คาบข่าวไปให้ฝรั่ง
ว่าเรื่องราวเล็กน้อยที่รุงรัง
จะจัดการตามสั่งในเร็ววัน
แถลงการณ์สหประชาชาติ
เพียงแต่คาดโทษเบาไม่แข็งขัน
ให้จัดการประชาธิปไตยได้โดยพลัน
มิฉะนั้นจะบอยคอตยอดจริงจริง
ชาติมีผลประโยชน์ไม่โกรธขึ้ง
อมพะนำปั้นปึ่งอยู่นิ่งนิ่ง
ที่ซ้ำร้ายเมืองไทยไม่ไหวติง
ช่างเป็นสิ่งอดสูน่าดูแคลน
คงเหมือนกันทหารเป็นเผด็จการ
ยึดอำนาจจากชาวบ้านที่หวงแหน
ยื่นประชาธิปไตบแบบใบแทน
อยู่กันไปแกนแกนเพราะขาดปืน...
5 ตุลาคม 2550 08:57 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ย้ายฟ้าผ่าหน้าแหกแตกเป็นเสี่ยง
ข่าวปร้างเปรี้ยงเขย่าเหล่าทหาร
ให้เป็นที่ปรึกษาวิชาการ
นั่งตบยุงสำราญไปพลางพลาง
รองปลัดจัดส่งกำลังบำรุง
เจอเรื่องยุ่งจัดซื้อและจัดจ้าง
กลิ่นทะแม่งเข้าขวางระหว่างกลาง
ทำโฉ่งฉ่างขัดใจนายไม่ทน
ซื่อรถถังสามพันแปดร้อยล้าน
ผู้คัดค้านถูกย้ายไปให้พ้น
ผลประโยชน์ต้องแบ่งกันหลายคน
ประชาชนโง่เง่าเขาตบตา
พอน้ำขึ้นพวกเขาก็รีบตัก
ช่วยกันวักใส่พกยกมือหรา
แปดร้อยล้านทีโอทีเคยมีมา
ไม่ทันซาเอาอีกแล้วไม่แคล้วรวย
3 ตุลาคม 2550 17:24 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
มิตรภาพอยู่ที่ไหนใครเห็นบ้าง
ฤาเลิกร้างห่างหายไปเสียแล้ว
นกพิลาปโบยบินทุกถิ่นแนว
หัวใจแป้วเป็นเพียงภาพที่ฉาบทา
สัญลักษณ์ของพวกมหาอำนาจ
แต่บังอาจรุกรานขวัญผวา
นครใหญ่หลายพันปีเคยมีมา
มันเข่นฆ่าทิ้งระเบิดประเสริฐฤา
ถืออำนาจบาตรใหญ่ไม่กลัวเกรง
เที่ยวข่มเหงกดไว้มิให้หือ
สร้างข่าวลวงโลกลั่นว่ามันคือ
ผู้ยึดถือยุติธรรมแท้อำพลาง
อ้างเอาเหตุนิวเคลียร์เสียทุกแห่ง
แล้วปั้นแต่งเรื่องราวเข้าขัดขวาง
ความเจริญทุกชาติให้ขาดกลาง
ทำลายล้างชาติที่เห็นเป็นศัตรู
ผลประโยชน์เร้นลับทรัพยากร
มันกวาดต้อนเอาไปไม่อาจสู้
ทั้งน้ำมัน,พืชผลทุกคนรู้
ได้แต่ดูตาปริบฉิบหายวอด...
3 ตุลาคม 2550 16:16 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เปิดหัวใจต่างเซฟเก็บใจซ่อน
เธอออดอ้อนฝากไว้ในวันเก่า
มอบความรักอบอวลนวลแนบเนาว์
ทุกค่ำเช้าปลอบขวัญนิรันดร์กาล
เหมือนอ้อยตาลซ่านสถิตสนิทตรึง
เพ้อรำพึงจดจำล้วนคำหวาน
ถักทอรักภักดีมีเนิ่นนาน
เปรียบใดปานสองเราคู่เคล้าเคียง
แม้ห่างไกลใจท้อยังทอฝัน
สายสัมพันธ์สืบสายคล้ายยินเสียง
ปลอบประโลมโน้มใจไม่เอนเอียง
ดุจเผดียงรักชื่นทุกคืนวัน
ยามอิงแอบแนบชิดสนิทถนอม
กรุ่นกลิ่นหอมยวนเย้าเข้าสวรรค์
อารมณ์พรั่นสั่นไหวใต้เงาจันทร์
ร่วมแบ่งปันรสสวาทมิอาจลืม...
2 ตุลาคม 2550 00:55 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ไม่เคยคิดลวงหลอกบอกไม่เชื่อ
หาว่าหญิงเป็นเบือต้องเจ็บช้ำ
ไปฟังใครไหนค่อนจึงย้อนจำ
โปรดฟังคำจากใจมอบให้เธอ
มอบความรักภักดีเป็นที่สุด
ตั้งใจหยุดเจ้าชู้รู้เสมอ
เหลือแต่ความรักใคร่ใฝ่บำเรอ
เพียงแค่เธอคนเดียวไม่เหลียวใคร
ความเจ็บช้ำย้ำตรองมองให้ดี
มิใช่ชายคนนี้ทำใช่ไหม
เรื่องรบกวนทุกสิ่งควรทิ้งไป
ปรับกันใหม่สองเราเข้าใจกัน
มาตั้งต้นรักหวานสัมพันธ์แน่น
ต่างเป็นแกนตามหาล่าความฝัน
คงได้พบความสุขเป็นนิรันดร์
นับคืนวันครองคู่สู่วิมาณ....