31 มีนาคม 2549 16:27 น.

รำพึง

เปิบข้าวทุกคราวคำ เสียงทิ่มตำ"คนหน้าด้าน
ออกไปไอ้สันดาน คนคดโกงขายชาติไทย"
ย่างก้าวทุกถิ่นที่ ไม่เห็นมีท้องถิ่นไหน
ต้อนรับอย่างจริงใจ ล้วนลิ่วล้อจัดจ้างมา
บางคนเตือนสติ เลิกทิฐิรีบกราบลา
บ้างสาปให้มรณา ตายก่อนตายอาจรอดตัว
นี่หรือผลตอบรับ ที่ปรุงปรับถึงก้นครัว
ทำดีกลายเป็นชั่ว มีใครทำได้อย่างเรา
ช่วยเหลือถึงรากหญ้า โอนเงินมาช่วยบรรเทา
กองทุนหนุนหนักเบา ทุกหมู่บ้านสำราญรมณ์
สามสิบได้ทุกโรค อยากเสี่ยงโชคมีถืดถม
บนดินกินระงม เจอแจ๊คพอร์ตดอดรับเงิน
ปราบบ่อนปราบยาบ้า ฝิ่นกัญชาน่าสรรเสริญ
เจ้าพ่อพอกะเทิน ปรามเบาะเบาะเฉาะเข้าคุก
ส่งเสริมสิ่งที่ดี ซาฟารีสวนสนุก
อาหารจานดิบสุก เนื้อสัตว์ป่าช่างน่ากิน
สินทรัพย์แปลงเป็นทุน ช่วยเกื้อหนุนเกิดหนี้สิน
กำไรขายหุ้นชิน ด้วยหยาดเหงื่อใช่เนื้อใคร
แปรรูปรัฐกิจ ก็เป็นสิทธิ์ควรจะได้
แย่งเนื้อจากเสือไป ไม่เป็นไรไม่ว่ากัน
กฎหมายต้องยอมรับ หากได้กลับมาตามฝัน
เช็คบิลให้เมามัน ใครเป็นใครจดไว้แล้ว
พันธมิตรพวกคิดร้าย กลุ่มโวยวายเสียงเจื่อยแจ้ว
เข้าคุกกันเป็นแถว เมื่อรู้ผลเสียงประชา
เป็นไปตามครรลอง วันที่สองเดือนเมษา
คงรู้หมู่หรือจ่า เมื่อกลับมาเป็นนายก....

1034

love

comment

23 มีนาคม 2549 13:17 น.

ตอบคำถาม

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

เขียนกลอนบอกซึ้งน้ำใจและน้ำคำ
คอยเตือนย้ำทรวงลึกนึกเสมอ
มีความรักคงมั่นฉันและเธอ
ใช่พร่ำเพ้อกลับกลอกหลอกลวงกัน

มาถามฉันเขียนด้วยมือหรือด้วยใจ
กลอนทุกบทเขียนให้ตามใจฝัน
กลั่นจากใจมาแทนคำจำนรรจ์
อย่าปิดกั้นความคิดจงตริตรอง

มองให้ซึ้งถึงจิตและวิญญาณ
เริ่มเบ่งบานเช่นรักของเราสอง
อุปสรรคหนักเบาเข้ายึดครอง
ก็จะต้องร่วมกันฝ่าฟันไป

สิ่งสำคัญที่สุดความเชื่อมั่น
ต่างร่วมฝันครองคู่อยู่ชิดใกล้
ความสำเร็จสมหวังไม่ห่างไกล
เพราะเธอใช่..คนที่ฉันเลือกสรรค์แล้ว...

1034

love

comment

20 มีนาคม 2549 14:54 น.

ไม่เหลือสิ่งใดแล้ว

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ถึงตัวเราอยู่ห่างกันเพียงไหน
เมื่อคราวใดฉันจ้องขึ้นมองฟ้า
ยังไม่เคยลืมกันฉันสัญญา
หัวใจฉันห่วงหาทุกนาที

ขอโชคดีจงมีกับเธอเสมอ
ถึงแม้เธอมีใครในตอนนี้
ขอมีรักคงมั่นนิรันดร์ทวี
กับคนที่เธอรักและรักเธอ

แม้คืนวันผันเปลี่ยนเวียนไฉน
แม้หัวใจเธอเปลี่ยนเวียนเสมอ
แม้เขาดีกว่าฉันพลันพบเธอ
แม้เลิศเลอจงสมหวังดังจำนงค์

ฉันก็คงไม่เหลือสิ่งใดแล้ว
เช่นดวงแก้วแตกยุ่ยเป็นผุยผง
นั่งมองฟ้ามองดาวเหงางุนงง
แต่ยังคงเป็นเพื่อนเธอเสมอนิรันดร์

989

love

comment

20 มีนาคม 2549 13:52 น.

สมน้ำหน้า

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ทำเก่งเล็งการณ์ไกล ลาจากไปเผื่อให้ง้อ
คาดผิดติดบ่วงรอ เขาไม่ง้ออกแทบพัง
รอคอยแสนทรมาณ ช่างเนิ่นนานเหมือนสิ้นหวัง
หวั่นไหวในภวังก์ อยากหยุดยั้งตัดสายใย
ใยรักสลักตรึง นึกไม่ถึงทำไม่ได้
เป็นคนของหัวใจ ตัดเพียงไรไม่ขาดรอน
ท่าทีคนมีมาด ทำเด็ดขาดไม่ย่อหย่อน
แท้จริงยิ่งอาวรณ์ ทุรนร้อนไฟสุมทรวง
หลับตาเห็นหน้ายิ้ม วงพักตร์พริ้มสุดห่วงหวง
ป่านนี้มีใครควง วันเลยล่วงยิ่งหวั่นไหว
เนิ่นนานอาจยิ่งเบื่อ คงหมดเยื่อไม่เหลือใย
หวนย้อนคืนกลับไป ก็อายใจจนเกินทน
จำใจต้องจำพราก จำลาจากเหมือนไม่สน
เก็บทุกข์คลุกคาปน ชีวิตหม่นทนรับกรรม...

1403

love

comment

4 มีนาคม 2549 13:52 น.