24 กุมภาพันธ์ 2549 12:44 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พอเอ่ยชื่อนายฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ใครก็นึกว่ายอดชายนายเจ้าชู้
เที่ยวออดอ้อนซ่อนรักยอดพธู
ไทยโพเอ็มเขารู้แทบทุกคน
นั่งสงสารตัวเองปลงอนิจจัง
พิโธ่ถังเข้าใจกันสับสน
เคยมีโจทย์ที่ไหนเพียงสักคน
ที่ได้รับทุกข์ทนจากฤกษ์รัก
มีหัวใจใฝ่ดีศักดิ์ศรีมั่น
ความสัมพันธ์เพียงไหนใจตระหนัก
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้ามานานนัก
มอบความรักเพื่อปลอบใจใช่หลอกลวง
ความจริงใจให้มิตรไม่คิดร้าย
ทั้งหญิงชายเกี่ยวข้องเป็นของหวง
เทิดทูนเหนืออื่นใดใครทั้งปวง
มิเคยคิดก้าวล่วงให้ช้ำตรม
ขอกราบงามสามทีวจีฝาก
แม้ทุกข์ยากเพียงไหนใจขื่นขม
ยังรักศรีมีธรรมคำอบรม
พี่ดอกแก้วยังชมว่าน่าตี
เรื่องภาพจน์ลวงตาถ้ามองใหม่
เห็นก้นบึ้งใจใสชายคนนี้
โปรดปรับเปลี่ยนทัศนคติที่ไม่ดี
ให้โอกาศบ้างซีเผื่อมีแฟน....
19 กุมภาพันธ์ 2549 15:51 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฤาความรักหลุดลอยแน่แท้แล้ว
ใจตรงแน่วกลับสั่นเริ่มหวั่นไหว
สัญญาณเตือนย้อนมาถ้าห่างไกล
ก็เชิญไปอย่าหวนมาเบื่อหน้าเดิม
เคยสัมพันธ์แนบแน่นเป็นแกนหลัก
มอบความรักเข้าใจห่วงใยเสริม
อิงอุ่นไอคงมั่นหมั่นเต็มเติม
แผลฉกรรจ์พลันเริ่มเคืองระคาย
ต่างคนมีทิฐิขาดตริตรอง
ความปรองดองค้ำคูณมาสูญหาย
ความวางใจเก่าก่อนก็คลอนคลาย
มองแง่ร้ายเห็นแต่ผิดอิดหนาใจ
คงมีเหลือเยื่อใยเพียงเบาบาง
ใกล้ปริขาดตรงกลางหว่างเยื่อใส
เพียงลมปากเป่าหูจากผู้ใด
คงปลิวไปกับสายลมสมความคิด
เหมือนอาทิตย์ยามใกล้จะลับฟ้า
เมฆลอยมามัวคล้ำล้ำเข้าปิด
ระทดท้อทุกข์หนักรักเป็นพิษ
ดุจชีวิตจมโศกโลกบัดซบ
แสงสุดท้ายคล้อยเคลื่อนเลือนรอนรอน
ทรวงสะท้อนอ่อนไหวหลายตลบ
ตะวันลาอ้อยอิ่งตอนชิงพลบ
คำสุดท้ายคือ"จบเลิกคบกัน"
15 กุมภาพันธ์ 2549 14:26 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ดอกกุหลาบร่วงโรยหยุดโชยกลิ่น
ความหอมหวนโบยบินหลบลี้หาย
กลีบสีแดงปลิดปลิวเกลื่อนกระจาย
วาเลนไทน์เหลือรอยช้ำหยาดน้ำตา
เพียงคำหวานหว่านล้อมน้อมจิตตรึง
ดอกกุหลาบดอกหนึ่งเขาสรรค์หา
กรุ่นกลิ่นไวน์ชิดชมอารมณ์พา
ชั่วพริบตาถึงสวรรค์วิมาณแมน
มอบให้เขาหมดสิ้นไม่มีเหลือ
ทั้งโนมเนื้อเยื่อหญิงสิ่งหวงแหน
รับความทุกข์ความเศร้าเข้ามาแทน
หลังวงแขนโอบคลายสุขหายไป
คิดกลับตัวกลับใจสายเกินแก้
เคยสงสารพ่อแม่ท่านบ้างไหม
ตั้งความหวังสูงสุดเหนือสิ่งใด
มิทันไรลูกมาเซ่นวาเลนไทน์
11 กุมภาพันธ์ 2549 16:33 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
วันที่สิบเอ็ดกุมภาฯเวลานัด
คุณสนธิฯเขาจัดชุมนุมใหญ่
สำคัญสุดนอกเหนือสิ่งอื่นใด
เราตั้งใจอยากพบสโรชาฯ
ลานพระรูปเวิ้งว้างดูว่างเปล่า
เห็นตำรวจยืนเฝ้าบ้างจูงหมา
กลุ่มนักข่าวรถทีวีมีหนาตา
แต่ฝูงชนไม่มาไปไหนกัน
ลองเดินเลียบแลเล่นเห็นมากหลาย
ตำรวจไทยเกาะกลุ่มซุ่มสังสรรค์
ตามข่าวบอกว่ามาตั้งสี่พัน
บัญชาการตั้งเต๊นเร้นในรั้ว
มีชาวบ้านนิดหน่อยคอยพรรคพวก
นั่งนอนรอเพื่อผนวกกลุ่มนายหัว
บ้างท้อแท้สิ้นหวังบ้างนึกกลัว
เที่ยงกว่าแล้วไม่มีตัวท่านผู้นำ
กลุ่มตำรวจตั้งแผงแบ่งเขตลาน
อ้างว่าเขตราชฐานห้ามรุกล้ำ
สองโมงเย็นจึงค่อยมีเสียงพึมพำ
หัวดำดำสักสองร้อยทยอยมา
เจ้าหน้าที่อ้างกฎหมายขยายเสียง
เราเลยเลี่ยงกลับบ้านจะเข้าท่า
ไม่อยากเห็นเขากีดกันชาวประชา
มีตำรวจมากกว่าคนเดินขบวน....
11 กุมภาพันธ์ 2549 06:50 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
" ลาก่อนสำหรับวันนี้
ขอลาทีทั้งที่อาลัย "
เสียงเพลงดังก้องฤทัย
เผยความนัยจากใจของเธอ
ไร้รอยแม้เพียงเศษเสี้ยว
ความเปล่าเปลี่ยวเคยเป็นเพื่อนเกลอ
กลับมายื่นหน้าเสนอ
ใยพร่ำเพ้อมองหาค่าใด
ทหารเดินผ่านองค์พระ
ท่านยังประน้ำมนต์อวยให้
แด่คนที่ต้องจากไป
ปราศเยื่อใยแม้ในแววตา
สุดสิ้นมาถึงปลายทาง
ลืมทุกอย่างตราบจนสิ้นฟ้า
ไม่มีแม้คำอำลา
เลิกทรมาไม่หันกลับมอง
เหมือนนิ้วปิดสวิทไฟ
น้ำสาดไปเลิกการเกี่ยวข้อง
หากพบยังต้องไตร่ตรอง
สายตามองในระดับใด
เหมาะสมสำหรับจันทร์เพ็ญ
เลือกงดเว้นอย่างไรก็ได้
คุณค่าสำหรับบางใคร
เปรียบเล็นไรนั้นยังสูงเกิน....