2 กุมภาพันธ์ 2548 13:08 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ยังจดจำ คำสัญญา แม้ช้านาน
เหมือนหมึกจาร กลางใจ ไม่อาจถอน
ทุกถ้อยคำ จำนรรจ์ กลั่นเว้าวอน
เธอตัดรอน เสียสิ้น เมื่อยินคำ
กระทบเทียบ เปรียบเปรย เอ่ยให้เห็น
ว่าทะเล้น หยอกใจ ได้แต่ขำ
ตีค่าเป็น ตัวตลก ตกน้ำครำ
ยังจดจำ ใส่กระหม่อม อกตรอมตรม
อารมณ์เหงา เศร้าซึม หวังลืมทุกข์
ได้หยอกเย้า พอสนุก ไม่สุขสม
ใช่รักใคร จริงจัง ในอารมณ์
เพียงเลือนขม เบาบาง ระหว่างรอ
รอให้เธอ สงสาร ไม่ผลาญผลัก
หวังให้คิด รับรัก เมื่อไรหนอ
ตั้งเป้าหมาย ร่วมเรียง คู่เคียงคลอ
ไม่ยอมท้อ ดื้อดึง ใจถึงใจ
หญิงสาวบอก คำไม่ ใช่บางที
เพราะเธอมี คำขอ ข้อแก้ไข
หากบอกว่า บางที มีเซอรไพร๊ซ์
เธอปลงใจ ตกลง ร่วมวงรัก.....
1 กุมภาพันธ์ 2548 10:36 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
กลอนของ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เม็ดฝนพราวราวเพชรเก็จมณี
สลับสีรุ้งรางกลางแสงใส
มองสายฝนหล่นกราวให้หนาวใจ
ยามห่างไกลตรองย้ำคำสัญญา
ไม่เคยลืมคำมั่นมอบกันไว้
ไม่เคยลืมดวงใจเสน่หา
ไม่เคยลืมคนชื่ออัลมิตรา
ไม่เคยลืมสัญญาคืนมาครอง
เสียงฟ้าลั่นครืนครางอ้างว้างนัก
เหมือนกบเขียดทายทักให้เธอหมอง
อยู่ไกลบ้านเหว่ว้าน้ำตานอง
เพราะหน้าที่จำต้องไกลจากกัน
อย่าวิตกว่าอกหักหรือรักลวง
คนห่างไกลก็ห่วงถึงนอนฝัน
จงมั่นใจถ้อยคำพร่ำจำนรรจ์
คงพบกันเมื่อกลับไปรับรัก
กลอนของ อัลมิตรา
เมื่อปีกลายสัญญามาพร่ำบอก
แต่ละวันย้ำตอกหลอกใช่ไหม
คราฝนเปลี่ยนเวียนหนาวแสนร้าวใจ
ต้องร้องไห้เพราะคนลวงมิห่วงคำ
เธออ้างคำสัญญาที่เคยมอบ
แล้วมาปลอบหวังใดให้นึกขำ
คราวก่อนที่จากไกลไยใจดำ
ปล่อยให้ช้ำผู้เดียวไม่เหลียวมอง (พิมพ์เป็น เหลียวแล แก้ตามคำท้วง)
เสียงฟ้าลั่นสั่นสะเทือนเบือนรักสิ้น
ไม่ยลยินลมปากใครให้หม่นหมอง
แม้อยู่ตามลำพังหลั่งนัยน์นอง
ดีกว่าต้องทุกข์ระทมตรมอกเอย
หลักฐานทั้งหมดอยู่ในกลอน สัญญาหน้าฝน 3 สค. 47
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
978
