28 ธันวาคม 2548 12:08 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ดอกไม้จะขึ้นหิ้ง
ต้องงามพริ้งด้วยสีสีน
ช่อกลีบเย้ยตะวัน
กลิ่นชวนฝันกรุ่นอบอวล
ดอกไม้อยู่ริมทาง
หม่นระคางโศกกำสรวล
หมองไหม้เสียดายนวล
ช่อดอกด้วนถูกเด็ดดม
มองเหมือนหมดคุณค่า
เก็บเอามาดูไม่สม
ปล่อยไว้ให้คนชม
ดีกว่าดมแล้วทิ้งไป
หญิงงามสูงยศศักดิ์
หากไม่รักนวลศรีใส
คุณธรรมหาไม่ได้
ยิ่งกว่าไม้อยู่ริมทาง...
26 ธันวาคม 2548 22:18 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พุทธชินราชมลังเมลือง
ทองสุกเหลืองฉัพพรรณรังสี
ประพัสสรเลื่อมพรายประกายมณี
อัญชลีเบญจางคประดิษฐ์
ระลึกถึงพระวิสุทธิคุณ
สัมพุทธะใบบุญโปรดสถิต
มาคุ้มภัยศัตรูหมู่อมิตร
ได้สัมฤทธิ์หน้าที่มีโชคชัย
กำหนดจิตตั้งสัตย์อธิษฐาน
เรื่องพ้นผ่านเคี้ยวคดหมดสงสัย
ชีวิตเราต้องก้าวเดินเจริญวัย
เก็บความนัยรับรู้เพียงผู้เดียว
องค์หลวงพ่อพอรู้บ้างหรือไม่
ลูกวิ่งหนีหัวใจเข้าไพรเขียว
เคยผึ่งผายงามสง่าท่าปราดเปรียว
กลับซีดเซียวระหกระเหินเกินบรรยาย
ขอพี่งบุญหลวงพ่อพุทธชินราช
ให้เปรื่องปราดชนะใจได้โดยง่าย
อยากหยุดรักเหมือนหัวใจใกล้จะวาย
คงต้องตายก่อนเป็นไทใจจองจำ
ช่วยผมด้วยหลวงพ่อพอให้รอด
เหมือนเช่นคนตาบอดก้าวถลำ
เป็นเวรกรรมนำมาพบคนใจดำ
ต้องเจ็บช้ำแทบอาสัญขวัญกระเจิง...
21 ธันวาคม 2548 10:53 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อกอุ่นอุ่นอิงโอบอยู่แนบหลัง
ซบหน้าบังแรงลมที่ห่มโหม
เสียงเครื่องยนต์ดังไล่อยู่ครืนโครม
มอร์เตอรไซด์คันโทรมยังวิ่งปลิว
เสียงแตรปิ๊นเบ็นซ์แซงเขาแกล้งเย้า
เหมือนดังเงาวูบไหวผ่านไปฉิว
เห็นไวไวคนขับหันมายักคิ้ว
หน้าเธอนิ่วด้วยเหตุใดหรือใจตาม
เข้าจอดปั้มเห็นรถสวยเติมน้ำมัน
เป็นใครกันดูสง่าน่าเกรงขาม
จอดรถรอทำไมหลายชั่วยาม
อยากจะถามเธอห้ามไว้ใช่เรื่องดี
ซื้อของกินจุกจิกมินิมาร์ท
เหตุเกินคาดเธอหายไปคล้ายหลบหนี
เด็กปั้มบอกขึ้นรถเบ๊นซ์เมื่อกี้นี้
เหมือนถูกตีแสกหน้าด้วยท่อนฟืน
เธอคงเบื่อสายลมปะทะหน้า
เบื่อนั่งอานเมื่อยล้าจนสุดฝืน
เบื่อห้องแคบแนบนอนยามค่ำคืน
มองหาความยั่งยืนไม่พบพาน
มองไม่เห็นความรักที่มากล้น
มองเห็นแต่ความจนเกินกล่าวขาน
มองไม่เห็นหัวใจที่ใส่พาน
มองเห็นแต่ตำนานกรรมกร....
17 ธันวาคม 2548 15:56 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เห็นดาราเตียงหักชักขยาด
เคยหมายมาดตั้งเป้าเฝ้าห่วงหา
ทุกฝ่ายพร้อมขึ้นแท่นแผนวิวาห์
ย่นระย่อต้องรอท่าดูทางลม
กลัวจะต้องแถลงข่าวทางทีวี
ไม่เปิดเผยเรื่องไม่ดีไม่เหมาะสม
มือที่สามเข้ามาพาระทม
ชีวิตคู่ต้องล้มเรือนทะลาย
อยู่อย่างนี้ดีกว่าจะหาเหา
คู่ของเราถูกคว้าพาเชิดหาย
ผลัดกันชมข่มทุกข์สุขสบาย
ของนอกกายหาใหม่ใช่ยากเย็น
มองคนสวยคนดีมีคุณค่า
เขาเมินหน้าเชือนแชแลไม่เห็น
หาว่าเรากลับกลอกนอกประเด็น
ต้องหลีกเร้นมุดดินกินชายเฟือย....
7 ธันวาคม 2548 11:54 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ข้าวสุกเหลืองเอนลู่คู้รวงราบ
แสงทองทาบท้องทุ่งฟุ้งกลิ่นหอม
มือกำเคียวเกี่ยวข้าวหนาวใจตรอม
เธอไม่ยอมกลับบ้านร้าวรานทรวง
หนุ่มบ้านนาล้าแรงแฝงความช้ำ
เธอตอกย้ำวาจาว่าห่วงหวง
อยากจะกลับคืนหวนล้วนคำลวง
ไปเดินควงเด็กแนวแถวเมืองกรุง
ลืมเสียสิ้นกลิ่นไอควายเขาเกก
ลืมวัยเด็กเดียงสานุ่งผ้าถุง
ลืมความรักรุ่นแรกแบกกระบุง
ลืมกองฟางหอมฟุ้งเคยแนบนอน
หลงแสงสีวิจิตรติดกีต้าร์
หลงยาอีกัญชาอารมณ์หลอน
หลงรสกามเผาไหม้ดั่งไฟฟอน
หลงเร่าร้อนกลิ่นเทศกิเลศรุม
กลับมาเถิดบ้านนารอท่าอยู่
มาผูกอู่แอบอิงผิงไฟสุม
มาปลูกผักไถนาจับปลาชุม
มาหาหนุ่มรอนางไม่จางรัก...