30 กรกฎาคม 2547 09:46 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
โลกของกลอนวรรณกรรมบนจอภาพ
เราซึมทราบมองเห็นเป็นเรื่องฝัน
เขียนตอบโต้ต่อกลอนกันแและกัน
ผูกสัมพันธ์ถกเถียงเพียงในจอ
ด้วยอารมณ์ศิลปินดิ้นเดือดพล่าน
คารมหวานสุดซึ้งถึงสู่ขอ
พิโรธเกลียดเบาะแว้งแย้งหน้างอ
ร่วนหัวร่อปลุกปลอบมีชอบชัง
บ้างชมนกชมไม้ชมไพรพฤกษ์
บ้างตกดึกเอื้อนเอ่ยเผยความหลัง
บ้างเพ้อพกฝันใฝ่ในภวังค์
บ้างสอนสั่งธรรมมะละอบาย
อิสระเสรีมีกระบวน
มาสงวนลิขสิทธิ์คิดค้าขาย
มาขุดค้นหาสาวที่เหงาใจ
มาหาหนุ่มมือไวใจอาชา
เด็กหนุ่มสาวเล่าเรียนเพียรมาฝึก
เกย์ทอมคึกร่ายมนต์กลคาถา
มีพระสงฆ์องค์เจ้าปลอมเข้ามา
เฒ่าชราไม่เว้นเล่นด้วยกัน
อย่ายึดติดคิดว่าเป็นจริงจัง
ตรองหน้าหลังก่อนใจใฝ่ถลัน
ห้ามตัดสินใครดีเลวกว่านั่น
เพราะเป็นเพียงฉากกั้นมายาลวง
28 กรกฎาคม 2547 03:20 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
กราบประนตน้อม เต็มดวงใจพร้อม มงกุฏราชกุมาร
พระราชสมภพ บรรจบวันวาร พระชันษากาล เจริญไชยมงคล
ปวงเทพไทดล อวยพรพระชนม์ เจริญสุขทุกข์มลาย
พละแข็งกล้า ภัยอย่ากล้ำกราย ทรงงานถวายไท้ ปิตุราชัน
เป็นมิ่งเป็นขวัญ พสกอนันต์ ยอกรวันทา
เกียรติยศเกริกไกร ลือไปทั่วหล้า จักรีก้องฟ้า ทวยราชสรรเสริญ
ขอทรงพระเจริญ น้อมเกล้าอัญเชิญ ขวัญสู่พระหทัย
ดำรงจริยวัตร บำบัดทุกข์ภัย ราษฏรชื่นใจ พึ่งโพธิสมภาร
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
นายฤกษ์ ชัยพฤกษ์
26 กรกฎาคม 2547 21:04 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ถ้อยทีถ้อยยั่วเย้ากระเซ้าแหย่
มีน้ำใจเผื่อแผ่คอยห่วงหา
เฝ้าครุ่นคิดติดตามยามไกลตา
เห็นคุณค่าแท้จริงยิ่งกว่าใคร
ต่างออดอ้อนเอื้อนเอ่ยเผยความรัก
ร่วมทอถักสร้างฝันสนั่นไหว
ประกาศก้องทุกอย่างต่างเข้าใจ
เพื่อนยินดีกำลังใจมาให้กัน
ชักจะไม่แน่ใจเท่าใดแล้ว
มีคนแซวเงาหายได้แต่ฝัน
ค้นหาเงาไม่เจอเก้อตีบตัน
แค่ด้นดั้นตามหามายาลวง
คว้าได้เพียงเงาพร่าอากาศธาตุ
แค่นประกาศจับต้องได้ของหวง
เพียงสร้างภาพใจชื้นขึ้นหลอกลวง
กองเศษก้างหล่นล่วงทำหวงราง
ปิดประตูโอกาศของผู้อื่น
ตีหน้าชื่นเริงร่ามายืนขวาง
รับจนเต็มหน้าฉีกต้องหลีกทาง
จำเป็นต้องถอยห่าง มาล้างใจ..
25 กรกฎาคม 2547 08:41 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ความเหงาแอบเร้นเข้ากลุ้มรุม
เหมือนไฟมาสุมในอกฉัน
เงียบงมซึมซมตลอดวัน
ได้เพียงใฝ่ฝันถึงดวงใจ
ห่างเหินไกลเกินสุดมือเอื้อม
ต้อยต่ำล้ำเหลื่อมจนหวั่นไหว
สังคมบีบคั้นกั้นขวางไว้
ตั้งใจก้มหน้ามุ่งฝ่าฟัน
ยังมีใครบ้างจะยอมรับ
แน่วนิ่งสดับเรื่องความฝัน
เพ้อรักมักใหญ่ไปถึงจันทร์
คงต้องอดกลั้นหัวเราะตาย
ละเมอใฝ่สูงจนเกินศักดิ์
จ่อมจมทุกข์หนักชีพสลาย
ชาติหน้าถ้ามีได้เกิดกาย
ขอรักกับใครที่รักเรา
ชาตินี้รักแล้วเปลี่ยนไม่ได้
ทั้งตัวทั้งใจเป็นของเขา
ได้มาโดยง่ายจึงไม่เอา
ช่างเถิดกรรมเก่าเราคนจน
24 กรกฎาคม 2547 08:16 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แท่งสี่เหลี่ยมสูงเสียดฟ้า
ประกาศกล้าท้าสวรรค์
สัญญลักษณ์วอชิงตัน
อเมริกันฝันรื่นรมณ์
งามเมืองหลวงของลุงแซม
ล้วนแต่งแต้มสวยเหมาะสม
อนุเสาวรีย์มีคนชม
เก่านานนมพิพิธภัณฑ์
ละออเอี่ยมทำเนียบขาว
มีเรื่องราวชวนให้ฝัน
สูงสุดยอดความต้องการ
บริหารทั้งแผ่นดิน
รัฐสภ่างามตระการตา
สวยโอ่อ่าเทียมเมฆินทร์
มอลล์กว้างใหญ่เลื่องระบิล
ที่ชุมนุมกลุ่มมวลชน
อยากจับจ่ายไปยอร์จทาวน์
คนเกรียวกราวเดินสับสน
มีขวัญใจของคนจน
ล๊อตเตอรี่ให้เลือกแทง
สินค้าขายหลายรูปแบบ
แต่เจ็บแสบช่างแสนแพง
เราคนไทยมีใบแดง
พูดเหมือนแกล้งค่าไม่มี...