23 ธันวาคม 2547 00:14 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
รักแท้อยู่ที่ไหน
ติดตามไปทุกห้วงฝัน
รักชั่วนิจนิรันดร์
ผูกใจกันมั่นเสมอ
ก้าวย่ำทุกถิ่นแคว้น
รักเป็นแกนมอบให้เธอ
เปลี่ยวเหงาเศร้าใจเก้อ
น้ำตาเอ่ออกไหม้ขม
ความหวังไม่เหลือรอย
เอื้อมมือสอยได้เพียงลม
หนาวนี้คลี่ทุกข์ห่ม
ความช้ำตรมหนุนแทนหมอน
จดจำจนสิ้นกัลป์
อยู่กับฝันไม่อาจถอน
มอดไหม้จมไฟฟอน
เถ้าตะกอนก็ยังรัก...
22 ธันวาคม 2547 16:33 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอคงเล่นเป็นตัวนางอิจฉา
มองสายตาจับผิดคิดสงสัย
เขามองสบตาซึ้งตรึงฤทัย
รู้ความนัยหุนหันมันคับแค้น
ทนไม่ได้เห็นคนเขารักกัน
ทำเย้ยหยันส่งเสียงดังแปร๋แปร๋น
อยากให้เขาหันมารักตนแทน
หัวอกแน่นโกรธขึ้งถึงบอกลา
เที่ยวกล่าวหาสายตามองลำเอียง
คนเคยเคียงไม่มองต้องโหยหา
จะมองเธอเพียงแค่ชายหางตา
เอือมระอาน้ำเน่าเก่าเกินแกง
น่าจะต้องมองตัวทั่วสำรวจ
มีสิ่งใดควรอวดควรแขยง
ถึงตัวดำน้ำคำไม่แสดง
ไม่ขัดแย้งคงดีกว่านี้แล้ว...
21 ธันวาคม 2547 11:07 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
โอ้เจ้าช่อชัยพฤกษ์อยู่ลึกล้ำ
ในเถื่อนถ้ำสุดกู่ภูผาเขิน
ปลูกชมดอกเรียงรายริมทางเดิน
เพียงชื่นชมเพลิดเพลินช่อดอกงาม
สีเหลืองโรยจากกิ่งทิ้งกลีบช่อ
เหลืองละออล่วงหล่นบนพงหนาม
ยืนต้นโทรมโหยแห้งแล้งลุกลาม
เมล็ดงามรอฝนพรมขยายพันธุ์
เปรียบเช่นฤกษ์ชัยพฤกษ์เคยคึกคัก
มีคนรักรู้ใจร่วมใฝ่ฝัน
สร้างความหวังก้าวไกลไปด้วยกัน
แต่คืนวันผันแปรไม่แน่นอน
พันธุ์ไม้เลื้อยครอบคลุมเต็มกลุ่มใบ
มีต้นไม้สูงใหญ่ใกล้สิงขร
ย่อมเลี้ยวเลื้อยคืบคลานผ่านขั้นตอน
รักจึงถอนผละหนีคนมีกรรม
ตกอันดับกลับเป็นตัวสำรอง
ชายมือสองก้มหน้าถลาถลำ
ไม่ทุกข์โศกเศร้าใจไม่เจ็บช้ำ
เหมือนยาชาเกินจำมาบรรยาย
ทำหน้าเชิดเปิดใจชายมือสอง
ตัวสำรองคนนี้มีจุดหมาย
อยากกล่าวคำย้ำเตือนเพื่อนผู้ชาย
เชื่อเขาง่ายไม่ตรองต้องอกตรม
19 ธันวาคม 2547 13:29 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ภูกุมข้าว ไดโนเสาว์ มาสถิต
หลายล้านปี มีชีวิต อยู่มากหลาย
พื้นผิวโลก เปลี่ยนแปลง เป็นแหล่งตาย
ทิ้งกระดูก กองไว้ หลายเผ่าพันธุ์
กาฬสินธุ์ ถิ่นน้ำดำ ธรรมชาติ
เขาประกาศ เที่ยวเมือง สหัสขันธ์
ขุดค้นพบ โครงกระดูก โลกลือลั่น
สถาบัน ชาติฝรั่ง ต่างรับรอง
มหัศจรรย์ ฟอสซิลส์ ติดอันดับ
โลกยอมรับ แหล่งใหญ่ ไทยเจ้าของ
แหล่งท่องเที่ยว ทุกเพศวัย ในแหลมทอง
ฝรั่งไทย ได้ลิ้มลอง ชมของดี
บนยอดเขา ผาหิน ถิ่นฟอสซิลส์
กระดูกติด ชิ้นโต โชว์ศักศรี
เหลือแต่เพียง รอยขุดงัด พวกกาลี
ฝรั่งเผือก ชาติอัปรีย์ ขโมยไป
ถวายเงิน ให้พระ ห้าร้อยบาท
มันแบกพาด ขึ้นบ่า พาเฉไฉ
เข้ากลีบเมฆ กลับเมือง เรืองวิไล
เมืองเจริญ แต่จิตใจ กลับต่ำทราม
การเที่ยวชม ควรช่วยกัน อนุรักษ์
สมบัติชาติ จะประจักษ์ ชาวสยาม
ประเทศไทย เลื่องลือ ชื่องดงาม
ไดโนเสาว์ เฝ้ายาม อยู่บนภู.....
14 ธันวาคม 2547 11:42 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
มหาสมุทร ลึกล้ำ เหลือกำหนด
ก้นตะกอน ทั้งหมด จมหมักหมม
ใจของคน ต่ำทราม เหมือนหนามคม
ทิ่มแทงชาติ ให้ล่ม จมโลกันตร์
เมืองยิ่งใหญ่ คนมีใจ บริสุทธิ์
จึงกอบกู้ วิมุต เพื่อสร้างสรรค์
เห็นแก่ตัว เหลือร้าย ใจดึงดัน
ผลฉกรรจ์ ตามมา จึงน่ากลัว
ปลุกระดม มวลชน ก่นด่าทอ
แจกซีดี ตัดต่อ ไปจนทั่ว
หวังได้เสียง สนุบสนุน ทุนของตัว
เหมือนชาติชั่ว ขายชาติ อนาถนัก
ชาติย่อยยับ อย่างไร ไม่เคยคิด
สปิริต เป็นไง ไม่รู้จัก
สถาบัน ทั้งสาม ไม่เคยรัก
อาจแปรพักตร์ เนรคุณ หนุนโจรเลว.....
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
1611
