12 พฤศจิกายน 2547 10:53 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
มือสั่นเทาเฝ้ารออยากรองรับ
เพื่อช่วยซับน้ำตาคราเธอหมอง
สงสารคนผิดหวังนั่งตรึกตรอง
หากเธอมองสักนิดจิตคงฮึก
แต่จนใจไกลห่างจากทางฝัน
อยู่ต่างชั้นเชื่อมโยงคงรู้สึก
ต้องเจียมตัวเจียมใจในสำนึก
จึงต้องฝึกระงับดับอารมณ์
เอาทางพระเข้าจับระงับทุกข์
ช่วยปลอบปลุกชีวีที่ขื่นขม
ชั้นวรรณะแตกต่างหวังชื่นชม
คงต้องล้มโครงการฝันค้างคา
เธออยู่สูงเกินกว่าไขว่คว้าถึง
มองที่พึ่งแห่งไหนสุดใฝ่หา
กรุณาปรานียากมีมา
เราเหมือนบ้าเหลวไหลไม่งดงาม
จำตัดใจไกลจากพรากรักจาง
เปิดช่องว่างเผื่อใจเธอไต่ถาม
ให้โอกาศทบทวนกระบวนความ
หากสังคมเหยียดหยาม..จะทำไง..?
4 พฤศจิกายน 2547 11:47 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ด้วยรักและผูกพันตราบสิ้นฟ้า ราชิกา
มิตรภาพตราบสิ้นทั้งดินฟ้า
อักษราเรียงร้อยถ้อยคำหวาน
มอบเก็บไว้ให้เธอนานแสนนาน
ตราบชั่วกาลมิลืมเลือนเพื่อนคู่ใจ
ประคองดาวพราวพร่างกลางเวหา
ประโลมหล้าฝากเสียงสำเนียงใส
ประคองจิตกายมั่นมิหวั่นภัย
ประคองใจฝากไว้ให้แต่เธอ
หนทางไกลใจฉันนั้นไม่ท้อ
เฝ้าคอยรอเคียงคู่อยู่เสมอ
สายลมพัดพลิ้วแผ่วแว่วละเมอ
ฝากใจเพ้อห่วงใยในทุกครา
จำจรพรากจากไปไกลสุดแสน
อยู่สุดแดนแคว้นใดยังใฝ่หา
ด้วยปีกรักจักโบยบินถิ่นนภา
เพื่อเสาะหายอดหทัยใครคนดี
ด้วยรักและผูกพันตราบสิ้นฟ้า ฤกษ์
มิตรภาพตราบสิ้นทั้งดินฟ้า
หลั่งลงมาสู่ดวงใจที่ใฝ่ฝัน
เพื่อนคู่ใจเนิ่นนานสานสัมพันธ์
ชั่วชีวันตราตรึงคนึงครวญ
จากแต่กายใจอยู่คู่เชยชิด
พรหมลิขิตบันดาลเหตุผันผวน
ประคองจิตเกรงกริ่งสิ่งเย้ายวน
เพื่อคืนหวนรับขวัญวันสมรัก
ไม่ย่อท้อทุกข์ยากภัยนักหนา
มุ่งสร้างสรรค์ฟันฝ่าอุปสรรค
อนาคตยาวไกลทุ่มใจภักดิ์
แม้เจอยักษ์เจอมารไม่หวั่นเลย
หัวใจเรามีปีกบินหลีกภพ
ได้ประสบรักฉ่ำพร่ำเฉลย
ยอดหทัยไกลโพ้นคนคุ้นเคย
ฟังคำเอ่ยวอนเว้าเรารักกัน
ขวัญเจ้าเอยขวัญมาอย่ากำศรด
มอบหัวใจให้หมดไม่แปรผัน
เคล้าคลอคู่โบยบินตราบสิ้นกัลป์
เธอคนเดียวเท่านั้นฉันบูชา.....
1 พฤศจิกายน 2547 13:12 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พิศพักตร์ดูหมองคล้ำ
ละเลื่อมดำผ่าวกระไอ
รุ่มร้อนเหมือนนอนไฟ
ร่านทุรนก่นทอดถอน
ทุกข์ทับพูนเทวษ
นัยยเนตรอ่อนโรยรอน
ครวญคร่ำฝืนกล้ำนอน
หลับมิลงลุ่มหลงรัก
ติดบ่วงเล่ห์หลอกปราณ
เธอโปรยหว่านลงปฏัก
เหมือนเนื้อติดชนัก
วัวพันหลักบ่วงรักร้าย
สิทธิการิยะ
นิมนต์พระแก้คุณไสย์
พลีเทพฤทธิไชย
ประพรมน้ำพุทธมนต์
หมอยาหมอเสน่ห์
เปี่ยมร้อยเล่ห์ยังสับสน
ไม่คลายหายร้อนรน
รักแรงฤทธิ์ติดตรึงทรวง....