12 มิถุนายน 2546 23:57 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สูงทะมึนครึ้มคลุ้มด้วยกลุ่มฝน
ป่ารกชัฏปะปนพันธุ์พฤกษา
ดอยชอุ่มชุ่มชื้นคลื่นธารา
ไหลหลั่งมาลงโตรกตกสู่ดิน
พร่างกระเซ็นเป็นฟองละอองปลิว
แลลิบลิ่วน้ำโผนโจนลงหิน
สรรพสำเนียงบรรเลงเหมือนเพลงพิณ
รื่นรวยกลิ่นดอกไม้ป่ามาไรไร
เพลงไพรลึกดึกหนาวพราวน้ำค้าง
เริ่มรัวรางแสงสูรย์สุรีย์ใส
อรุณรุ่งผีเสื้อบินจากถิ่นไกล
ชะนีไห้นกร้องก้องแดนดง
กระรอกบินพลิ้วหางหว่างต้นไม้
กระถิกไต่ยอดยูงสูงระหง
ละมั่งเมียงเคียงข้างฝูงกระจง
พญาลอคอโก่งขันเรียกรัก
ดอกกระเจียวบานรับระวีหวาน
กุหลาบป่าหอมประชันกลิ่นดอกสัก
เพลินชมไพรใจเพริดเตลิดนัก
ลืมเรื่องรักฝังใจไปหลายวัน....
10 มิถุนายน 2546 23:10 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อนงค์โก่งคันศรงอนรูปโค้ง
ลูกศรทรงเป็นดอกไม้วิไลหรู
เล็งตรงกลางหัวใจปลายธนู
วิ่งเข้าสู่เป้าหมายไม่คลายรัก
กามเทพตัวน้อยคอยสรรค์สร้าง
เปิดหนทางหญิงชายเจองานหนัก
ใครถูกศรวุ่นวายไม่หยุดพัก
เมื่อสมรักสมหมายจึงคลายทุกข์
เทพแห่งกามชอบเล่นกลให้หม่นหมอง
คู่เคยครองต้องนิราศขาดความสุข
หญิงชราได้หนุ่มอ่อนเหมือนย้อนยุค
สาวคราวลูกรักพ่อเฒ่าเกือบเข้าโลง
กางปีกบินเสาะแสวงแผลงศรรัก
ให้พุ่งปักหัวใจไม่ตายโหง
กลับชื่นฉ่ำน้ำใจรักเหมือนชักธง
โอ้ อนงค์ช่วยมาแกล้งแผลงฉันที....