25 กุมภาพันธ์ 2556 11:30 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คริสต์จักรสั่นไหวไปทั่วโลก
นับเป็นโชคชาวคริสต์ที่คิดฝัน
เบนนาดิกอำลาวาติกัน
สละพลันตำแหน่งโป๊ปละโลภหนี
พระองค์มีเหตุผลน่าสนใจ
ปฏิบัติไม่ได้ตามหน้าที่
วัยชราพลานามัยไม่ไคร่ดี
สมควรที่จะเปลี่ยนหมุนเวียนคน
เป็นผู้นำศาสนาคริสต์ทั้งโลก
อุปโภคบริโภคมากเหลือล้น
ท่านเต็มใจสละได้ไม่ยินยล
ชาวคริสต์ร่วมสวดมนต์ถวายพระพร
ต่างชื่นชมพระเมตตาตัดสินใจ
มุ่งประโยชน์ส่วนใหญ่อุทาหรณ์
ไม่ยึดติดลาภยศหมดนิวรณ์
จึงขอกราบถวายพระพรด้วยหัวใจ
23 กุมภาพันธ์ 2556 18:55 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เมื่อหมดรักเลิกภักดี
จึงต้องหนีพ้นหน้าเธอ
ให้ห่างไกลอย่าได้เจอ
น้ำตาเอ่อจำต้องลา
ไปอยู่ดงกลางพงไพร
ขุดดินไร่ยังดีกว่า
ไม่ต้องพบสบสายตา
ฟังเสียงฟ้าลมประชัน
เสียงหรีดหริ่งระงมร้อง
มันเสียดก้องหัวใจฉัน
เหมือนเย้ยเยาะอยู่นานครัน
หรีดหริ่งมันรู้ใจเรา
รักเขาแล้วทั้งหัวใจ
ลืมได้ไงไม่เหมือนเก่า
รู้ทั้งรู้ยอมหม่นเศร้า
เหงาแสนเหงาต้องยอมทน
ฉันหนีหน้าดีกว่านะเธอ
อย่าพบเจอเลยสักหน
ฉันรักเธอแล้วทุกข์ทน
ยอมเป็นคนรักข้างเดียว
19 กุมภาพันธ์ 2556 17:30 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ต้องไถถากลากคราดจนเหงื่อหยด
ทั้งปักดำทำหมดถึงใส่ปุ๋ย
เมื่อเกี่ยวรวงย่ำนวดด้วยควายทุย
ควายเขาเกเดินลุยบนฟ่อนฟาง
เม็ดข้าวเปลือกตำฝัดขจัดฝุ่น
เป็นข้าวสารเคยคุ้นเต็มกระถาง
ข้าวสุกขาวใส่ขันยกจบวาง
รอใส่บาตรเมื่อฟ้าสางตอนพระมา
หวังเพียงลดความโลภด้วยจาคะ
อาศัยพระถึงธรรมตามศาสนา
ลืมเม็ดเหงื่อโทรมกายที่ปลายนา
ลืมกลิ่นดินกลิ่นหญ้าเมื่อรับพร
จำเริญเถิดพระคุณโยมหนุนส่ง
ปฎิบัติชอบปฎิบัติตรงเพื่อสั่งสอน
ละโลภหลงแน่ชัดตัดนิวรณ์
บรรลุธรรมทุกขั้นตอนจวบนิพาน
หมั่นยุบหนอพองหนอพอได้ปลง
อย่าไปหลงสีกาทำตาหวาน
ถวายของซองผ้าป่าอย่ามองนาน
ตอนหมอบคลานอย่าชำเลืองให้เปลืองศืล
สมนะสารูปสาธุชนเขามองเห็น
นอนห้องแอร์รถเบนศ์เรื่องเหม่หมิ่น
พระภิกษุบิณทบาตรเดินติดดิน
ฉันสองมื้อถือศิลละโลกีย์
ลาภสักการผ่านมาก็ผ่านไป
อย่ายึดติดสิ่งใดให้เสียศรี
ดุจดวงแก้วส่องสว่างกลางธุลี
โยมกราบพระแต่ละทีได้ชื่นใจ...
29 มกราคม 2556 12:09 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอมองผ่านข้ามฉันทุกวันคืน
ฉันขมขื่นซึมเศร้าเหงานานช้า
เธอวางปึ่งขึ้งขัดชัดเย็นชา
ฉันเหว่ว้าไร้สุขเหมือนถูกดอง
ในสายตาเธอนั้นมีฉันไหม
ในหัวใจคำนึงถึงสมอง
ในดวงจิตรู้ไหมฉันใฝ่ปอง
ในครรลองความรักมักเล่นกล
เธอเย้าหยอกหลอกล้อตัดพ้อฉัน
เธอตัดรอนความฝันมาหลายหน
เธอมองฉันเหมือนเช่นเป็นเดนคน
เธอไม่สนถึงหัวใจใฝ่รักเธอ
ฉันเป็นฉันเช่นนี้หลายปีผ่าน
ฉันอยากสานความรักถักเสนอ
ฉันเพียบพร้อมหัวใจไว้บำเรอ
ฉันรักเธอคนเดียวอยากเกี่ยวใจ
เพียงพลิ้ว
เธอเป็นเธอ....ฉันเป็นฉัน...ทุกวันต่าง
เธอควรวางหัวใจกับใครอื่น
เธอเสนอรักสลักคำย้ำจุดยืน
เธอคงชื่นสมหวังดั่งต้องการ
ไม่เป็นไรรักของฉันค่านั้นศูนย์
ไม่ควรจูนคลานคืบให้สืบสาน
ไม่เป็นไรคงทนไหวเจ็บไม่นาน
ไม่ร้าวรานเท่าไรใจแสนกล
ฉันเป็นฉันเช่นนี้ที่เธอเห็น
ฉันยังเป็นคนนี้ที่สับสน
ฉันไม่เห็นเธอเป็นเช่นเดนคน
ฉันเห็นผลแห่งรักร้ายไม่หมายครอง
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เห็นว่ารักฉันร้ายไม่หมายครอง
ขอให้ลองคิดใหม่ใจแน่วนิ่ง
มองทะลุภายในได้ความจริง
ว่าทุกสิ่งที่เห็นเป็นภาพลวง
ความรักฉันเหมือนเป็นเช่นไม้ใหญ่
แผ่กิ่งก้านร่มใบออกใหญ่หลวง
กิ่งใหม่งอกกิ่งเก่าใช่หลุดล่วง
ยังงอกงามพุ่มพวงตระหง่านไกล
รุ่งจำเริญพร้อมกันต่างหรรษา
เหล่าวิหคนกกาได้อาศัย
หากวิเคราะห์มองซึ้งถึงความนัย
คงไม่ตัดเยื่อใยให้เศร้าตรม
มาเถิดหนาคนดีมีรักรอ
มาร่วมกันถักทอให้รักสม
มาลงเรือลำเดียวเกี่ยวรักบ่ม
มาชื่นชิดเชยชมสมรักเรา
เพียงพลิ้ว
รักของเธอเผลอใกล้ไม่แคล้วหมอง
ไม่กล้าลองเสี่ยงโศกหวั่นโศกเหงา
ตระหนักรู้อยู่ยากหากเคียงเงา
ความเป็นเราแตกต่างอย่างฟ้าดิน
รักของฉันไม่มากหากสม่ำเสมอ
สิ่งเสนอทีละน้อยคอยถวิล
ฝากสายใจใยโปรยโรยระริน
ให้ชื่นกลิ่นทุกค่ำย้ำไม่เลือน
เก็บความรักปักใจใครอื่นเถิด
รักเราเพริศสดใสในแบบเพื่อน
นิ่งนึกนับเธอกับฉันนั้นหลายเดือน
ไม่อาจเลื่อนความผูกพันกว่าขั้นนี้
ขอให้เธอเสนอรักปักใจอื่น
ขอให้ชื่นมั่นคงจงสุขี
ขอทั้งสองครองรักสักหมื่นปี
ขอสิ่งดีฝันไว้ได้ดังปอง
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฉันอยากไปเที่ยวบ้านที่โคราช
เธอปรามาสใส่หน้าว่าไม่แน่
ฉันยืนยันอยากไปอย่างจริงแท้
เธอพาพบพ่อแม่เพื่อดูตัว
ผู้ใหญ่เห็นหุ่นฉันนั้นสำอางค์
พิจารณาจากล่างจนถึงหัว
คงจะรับสมาชิกใหม่ใจฉันชัวร์
หรือเธอกลัวแฟนเก่าเขาโกรธเคือง
รับประกันความโสดแน่สนิท
แต่ถ้าคิดความเก่าอย่าเอาเรื่อง
ในอดีตคิดมากสมองเปลือง
เดี๋ยวนี้คล้ายแมวเชื่องมาหลายเดือน
ฉันตั้งใจตีสนิทกับพี่ชาย
กินยำเต่าเสต็กควายกับเหล้าเถื่อน
ร่ำสุราฮาเฮประสาเพื่อน
เผื่อได้เลื่อนเป็นแฟนควงแขนกานต์.
27 มกราคม 2556 22:30 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอบอกใบ้ให้รู้ดูให้ลึก
ความรู้สึกก้นบึ้งจะถึงยาก
อย่าคิดหยั่งเพื่อรู้ดูลำบาก
เก็บไว้มากล้ำลึกเกินตรึกตรอง
"จิตมนุษย์นั้นไซร้ยากแท้หยั่งถึง"
อย่าได้พึงมุ่งหยั่งดั่งลองของ
พิเคราะห์ดูไม่เห็นใครตีตราจอง
จึงต้องลองมุ่งหวังเพื่อหยั่งใจ
จะเอาความจริงใจเป็นที่ตั้ง
เอาพลังความรักปักลงให้
เอาความซื่อถือสัตย์เข้ามัดไว้
มอบหัวใจถึงใจให้กับเธอ
ไม่อยากหยั่งว่าหัวใจมีใครบ้าง
แค่เพียรสร้างความดีมีเสมอ
โอกาศดีมีจังหวะจะพบเจอ
ได้สารภาพรักเธอตัวต่อตัว
จิตมนุษย์ลึกล้ำสักเพียงไหน
แผ่หัวใจจากความมืดสลัว
ให้ยอมรับหมดกังวลพ้นสิ่งกลัว
กำแพงรั้วกั้นตั้งพังทะลาย