17 มีนาคม 2547 00:49 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ความเจ็บช้ำย้ำลึกศึกในอก
จะหยิบยกออกไปไม่ถนัด
เห็นสองตาก้องสองหูได้ยินชัด
รักของเธอไม่จำกัดอยู่เพียงเรา
ต้องห่างกันครั้งนี้มีเวลา
ปรับหัวใจเย็นชาและหมองเศร้า
ลดภาวะทุกข์ใจให้บางเบา
สิ่งยวนเย้าช่วยเสริมเพิ่มพลัง
ไม่อยากจำความหลังครั้งเก่าก่อน
อยากจะตัดอาวรณ์แต่หนหลัง
ไม่รับรู้เรื่องราวไม่อยากฟัง
ขอสักครั้งอย่าถามความทรงจำ
ลืมไม่ลงเหมือนสลักตัวอักษร
บนหินอ่อนติดตรึงผนังถ้ำ
ภาพมายาพาใจให้ระกำ
หากตอกย้ำจุดอ่อนยิ่งหลอนทรวง....
16 มีนาคม 2547 12:21 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ลำน้ำกกวกวนไหลล้นฝั่ง
เมืองอยู่ยั้งยืนยงลงรากฐาน
ท่านพ่อขุนเม็งรายในโบราณ
ผู้สร้างบ้านแปงเมืองเลื่องลือไกล
เวียงเชียงรายรุ่งเรืองมเลืองมลัง
แต่หนหลังแผ่ขยายจนกว้างใหญ่
ปัจจุบันเป็นหนึ่งในเมืองไทย
เปิดประตูออกไปสู่สากล
ประเทศจีนเมียนม่าไปมาคล่อง
เรือขึ้นล่องลำโขงโยงถนน
สินค้าส่งออกเข้าบรรเทาจน
ประชาชนสุขศรีมีงานทำ
เพียงน้อยนิดคิดชั่วมั่วเรื่องยา
เสพและค้าผลิตจำหน่ายใช่เรื่องขำ
เยาวชนแตกดับยับระยำ
ประกาศทำสงครามต่อต้านยา
มาร่วมใจกวาดล้างให้สิ้นซาก
ถึงจะยากช่วยกันมั่นรักษา
แจ้งข้อมูลเบาะแสไม่เลิกรา
ทำจนกว่าประเทศชาติประกาศชัย....
12 มีนาคม 2547 00:13 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เสื้อผ้าชุดสวยใสใหม่เอี่ยมอ่อง
เพียงแค่ลองสวมใส่ได้โก้หรู
กลัวจะเก่าหมดงามคร้ามคนดู
บรรจงเก็บเข้าตู้รอวันดี
คราวจะใช้วัยล่วงเข้าตกกระ
ชุดผ้าไหมสวยสะไม่สมศรี
ล้าสมัยย้วยยานผ่านเดือนปี
ของโบราณอย่างนี้เก่าเก็บไว้
เหมือนหัวใจแกะกล่องไม่ลองรัก
เฝ้าถนอมฟูมฟักรอรักใส
มีที่ติทุกคนไม่ถูกใจ
คัดเลือกเฟ้นมากหลายจนปลายมือ
มีรถด่วนเที่ยวท้ายกรายผ่านทาง
เปิดหัวใจห้องว่างให้ยึดถือ
ไม่เคยลองไม่เคยรักไม่เคยตื๊อ
หัวใจเก่าดึงดื้อรักไม่เป็น.....
10 มีนาคม 2547 13:42 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สำคัญหรือกับคำย้ำว่ารัก
มาทายทักให้เพลิดเตลิดหลง
เป่าสองหูอ้อยอิ่งยิ่งมึนงง
แล้วจบลงง่ายดายที่ปลายทาง
ส่วนคนจริงนิ่งอยู่รู้กาละ
เอ่ยวาทะน้อยนิดคิดหน้าหลัง
ทำได้จริงฮึกเหิมเดิมพันวาง
ตั้งความหวังเปี่ยมล้นหนทางไกล
เธอจะให้พูดพร่ำคำว่ารัก
นับร้อยครั้งแน่นหนักสักเพียงไหน
เอ่ยคำรักคำเดียวอย่างมั่นใจ
เป็นคำตายคงที่ไม่มีปรวน
ฉันรักเธอแท้จริงยิ่งชีวิต
ไม่เคยคิดรวนเรไม่เหหวน
โปรดครวญคิดฟังคำย้ำทบทวน
จึงชักชวนผูกสมัครมารักกัน....
2 มีนาคม 2547 13:08 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หยาดน้ำมนต์หล่นหลั่งหว่างพนม
ทั้งบ่าวสาวกราบก้มรับหอยสังข์
ประสาทพรย้อนยุคให้อยู่ยัง
ไม้ยอดทองตะบองขลังมียอดเพชร
มโหรีปี่ฆ้องกลองระนาด
วงพิณพาทย์ร้องส่งดีมีกลเม็ด
หยอดลูกคอหยอกเย้าสาวสะเด็ด
น่าสังเกตุคนพื้นบ้านเบิกบานใจ
ประเพณีดีงามตามจารีต
ไม่ทำผิดฤกษ์ยามข้ามเงื่อนไข
ปูที่นอนส่งตัวเข้าห้องไป
เพื่อนเจ้าบ่าวล้มหงายกลางวงรำ
เพลงขี้เมากล่อมหอจนค่อนรุ่ง
แดดทอรุ้งเปิดขวดดวดเติมซ้ำ
เขาใส่บาตรพระมาเราหน้าดำ
จนย่ำค่ำเพื่อนเจ้าภาพจึงกราบลา
บ้านพะลักเมืองพะโต๊ะใช่โล๊ะทิ้ง
มีหลายสิ่งอิงของเก่าเขารักษา
ประเพณีดีงามแต่ก่อนมา
ยังเชิดหน้าชูตาทั้งตำบล.......