5 พฤษภาคม 2547 15:03 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เบื่อ สายลมปะทะหน้าปลิวเส้นผม
เบื่อ กระบังกันลมหมวกกันน๊อค
เบื่อ เหนือใต้ตะวันตกตะวันออก
เบื่อ ซอยซอกแหล่งสลัมน้ำครำแซม
คิดถึง ปุยเมฆขาวเคล้าเกลียวคลื่น
คิดถึง เหล้ารสขื่นกลิ่นกับแกล้ม
คิดถึง ต้มข่าไก่ไข่ผัดแหนม
คิดถึง คืนเดือนแรมเสียงขลุ่ยคลอ
อยาก เลหลังฮาเล่ย์เดวิดสัน
อยาก เปลี่ยนชั้นขี่โฟร์วิลทิ้งดินสอ
อยาก จะเลิกเขียนกลอนนอนให้พอ
อยาก วอนเธออ่อนข้อฟังสัญญา
สัญญาว่า จะเลิกเรื่องเจ้าชู้
สัญญาว่า จะอุ้มชูอย่ากังขา
สัญญาว่า จะรักจริงไม่เลิกลา
สัญญาว่า จะสู้หน้าคนทั้งปวง
ถึงจะอยู่ แห่งหนตำบลไหน
ไม่เคยลืม ดวงใจที่เคยหวง
มอบให้แล้ว ไม่หวนกลับมาทวง
จุดมุ่งหวัง จะลุล่วงอยู่ที่เธอ...
3 พฤษภาคม 2547 00:20 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จุดมุ่งหวังห่างไกลสุดสายตา
กำแพงฟ้าฤากั้นความฝันใส
ถึงมืดมนทนทุกข์บุกต่อไป
มองเส้นชัยเลือนลางไม่จางรัก
หนทางเดินใช่โรยกลีบกุหลาบ
ที่เรียบราบอาจมีอุปสรรค
ไม่ท้อถอยคอยเธอมานานนัก
มอบใจภักดิ์เดิมพันมั่นคนเดียว
เริ่มเตรียมตัวเตรียมใจจะมีคู่
โปรดรับรู้เชื่อได้ไม่ลดเลี้ยว
ถอดเขี้ยวเล็บเด็ดขาดเลิกปราดเปรียว
เป็นแมวเชื่องร้องเหมียวตามเคลียคลอ
อย่าสงสัยพฤติกรรมที่พ้นผ่าน
ปล่อยให้กาลเวลามาสานต่อ
วางรากฐานสมานรักร่วมถักทอ
อนาคตยังรอเราสองคน
มิใช่สร้างวิมาณถึงชั้นเจ็ด
ความสำเร็จปรากฏเมื่อเริ่มต้น
ตั้งใจมั่นฟันฝ่าท้าสกล
ความอดทนบรรดาลฝันเป็นจริง
17 เมษายน 2547 11:21 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
โลกของฉันบันเทิงเริงสนุก
ไม่มีทุกข์สิ่งใดมากั้นขวาง
ทั้งท่องเที่ยวดื่มกินสิ้นทุกทาง
อนาคตเลือนลางจนพบเธอ
ไม่เคยรักไม่เคยรู้เรื่องผู้หญิง
นี่คือสิ่งมหัศจรรย์กับฉันเสมอ
เป็นแม่พระงูพิษนางบำเรอ
เป็นเพื่อนเกลอเป็นชู้เป็นคู่ครอง
สิ่งแปลกใหม่เกินกว่าจะยอมรับ
ถ้าจะนับจากหนึ่งเพิ่มถึงสอง
เธอคือใครจากไหนมาเกี่ยวดอง
คงจะต้องทำใจหลายเวลา
ใจมีเพียงวาบหวามยามคิดถึง
ห้วงคำนึงคร่ำครวญไห้หวนหา
เหมือนติดบ่วงห่วงใยเมื่อไกลตา
หรืออย่างนี้เรียกว่าเป็นความรัก
ยี่สิบเก้าจะเข้าถึงหลักสาม
อายุย่างวัยงามต้องคิดหนัก
รอยตีนกาเยี่ยมกรายมาทายทัก
ชายหนุ่มใหญ่ไร้ศักดิ์รักไม่เป็น..
12 เมษายน 2547 12:47 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
กบิลพรหมเสียหัวสังเวยสัตย์
เจ็ดบุตรีผูกมัดตอบสนอง
นิจนิรันดร์เชิญพานกรานประคอง
เพื่อปกป้องเกิดไฟประลัยกัลป์
เยาวบุตรีมีคุณค้ำจุนภพ
ควรเคารพตัวแทนความกล้าหาญ
ทดแทนคุณบิดามาเนิ่นนาน
วันสงกรานต์บรรจบพบทางธรรม
องค์พุทธะสั่งสอนเวไนยสัตว์
ให้เคร่งครัดเลี้ยงชุบอุปถัมภ์
ทั้งบิดามารดาเป็นประจำ
มีข้อธรรมห้าอย่างอย่าร้างลา
ข้อหนึ่งให้เลี้ยงดูทั้งพ่อแม่
ยามเฒ่าแก่บำรุงและรักษา
สองให้ท่านเบาใจสบายตา
ไม่ก่อบาปเวราท่านหนักใจ
สามหมั่นเพียรสร้างฐานะจนมั่นคง
เพื่อดำรงวงศ์สกุลไว้ให้ได้
สี่เหมาะสมรับมรดกสืบต่อไป
เพื่อให้ท่านได้ตายตาหลับลง
ข้อที่ห้าสุดท้ายท่านตายจาก
ทำตามหลักศาสนาท่านประสงค์
สร้างกุศลบำเพ็ญบุญหนุนเผ่าพงษ์
มาเกี่ยวโยงวันสงกรานต์สำราญใจ.....
9 เมษายน 2547 17:13 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จารจดหมึกลึกสลักตัวอักษร
ทุกขั้นตอนบรรจงลงลายสือ
เพื่อเล่าแจ้งแถลงไขให้คนลือ
ว่าเธอคือเครื่องบินถวิลถึง
เห็นเป็นหมาช่างเขาให้เหมาว่า
รักบูชาไม่ใช่ผิดสักนิดหนึ่ง
จะผิดหวังอย่างไรไม่คำนึง
เพราะเธอคือที่พึ่งของหัวใจ
รักเธอแล้วเหมือนสลักลงแผ่นผา
จะร้างลาขัดเขินเกินแก้ไข
มุ่งสร้างตัวให้เห็นว่าเป็นชาย
คงจะมีความหมายสำหรับเธอ
ความอดทนย่อมมีขีดจำกัด
เธอคิดตัดรักเราเฝ้าเสนอ
เนิ่นนานวันผ่านไปไม่พบเจอ
ต้องนั่งเหม่อครวญคร่ำกลืนน้ำตา
อยากร้องไห้ก็อายทั้งแผ่นดิน
ยิ่งกว่ามีดกรีดหินบนภูผา
ลืมข้อแม้ของหัวใจที่ให้มา
เธอควรฆ่าฉันให้ตายก่อนใจตรอม...
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
1372
