25 กรกฎาคม 2547 08:41 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ความเหงาแอบเร้นเข้ากลุ้มรุม
เหมือนไฟมาสุมในอกฉัน
เงียบงมซึมซมตลอดวัน
ได้เพียงใฝ่ฝันถึงดวงใจ
ห่างเหินไกลเกินสุดมือเอื้อม
ต้อยต่ำล้ำเหลื่อมจนหวั่นไหว
สังคมบีบคั้นกั้นขวางไว้
ตั้งใจก้มหน้ามุ่งฝ่าฟัน
ยังมีใครบ้างจะยอมรับ
แน่วนิ่งสดับเรื่องความฝัน
เพ้อรักมักใหญ่ไปถึงจันทร์
คงต้องอดกลั้นหัวเราะตาย
ละเมอใฝ่สูงจนเกินศักดิ์
จ่อมจมทุกข์หนักชีพสลาย
ชาติหน้าถ้ามีได้เกิดกาย
ขอรักกับใครที่รักเรา
ชาตินี้รักแล้วเปลี่ยนไม่ได้
ทั้งตัวทั้งใจเป็นของเขา
ได้มาโดยง่ายจึงไม่เอา
ช่างเถิดกรรมเก่าเราคนจน
24 กรกฎาคม 2547 08:16 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แท่งสี่เหลี่ยมสูงเสียดฟ้า
ประกาศกล้าท้าสวรรค์
สัญญลักษณ์วอชิงตัน
อเมริกันฝันรื่นรมณ์
งามเมืองหลวงของลุงแซม
ล้วนแต่งแต้มสวยเหมาะสม
อนุเสาวรีย์มีคนชม
เก่านานนมพิพิธภัณฑ์
ละออเอี่ยมทำเนียบขาว
มีเรื่องราวชวนให้ฝัน
สูงสุดยอดความต้องการ
บริหารทั้งแผ่นดิน
รัฐสภ่างามตระการตา
สวยโอ่อ่าเทียมเมฆินทร์
มอลล์กว้างใหญ่เลื่องระบิล
ที่ชุมนุมกลุ่มมวลชน
อยากจับจ่ายไปยอร์จทาวน์
คนเกรียวกราวเดินสับสน
มีขวัญใจของคนจน
ล๊อตเตอรี่ให้เลือกแทง
สินค้าขายหลายรูปแบบ
แต่เจ็บแสบช่างแสนแพง
เราคนไทยมีใบแดง
พูดเหมือนแกล้งค่าไม่มี...
21 กรกฎาคม 2547 18:39 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เขียนกลอนรักหวามหวานก็ไม่ได้
ปรารถนาดีกับใครเธอต้องหึง
สำราญรื่นหมู่เพื่อนทำบึ้งตึง
ความอดทนขาดผึงเข้าสักวัน
ในหัวใจก็รู้อยู่ว่ารัก
รู้ว่ามีใจภักดิ์ไม่เปลี่ยนผัน
ฤกษ์กับหญิงไร้เงาเรารักกัน
ผูกสัมพันธ์เนิ่นนานผ่านเป็นปี
หากเข้าซึ้งก้นบึ้งของหัวใจ
ได้เปิดออกภายในชายคนนี้
ก็จะพบรักงามความภักดี
ไม่เคยแปลงเปลี่ยนสีให้หมองมัว
ใช้ขันติอดทนเป็นข้อหลัก
ด้วยตระหนักสัญญาพาปวดหัว
ใจเป็นเรื่องสำคัญอย่าหวั่นกลัว
จนป่านนี้ดีชั่วรู้ซึ้งแล้ว
ชอบเขียนกลอนกระเซ้าคอยเย้าแหย่
นั่นเป็นแค่สีสันชั้นปลายแถว
ส่วนความรักจริงจังยึดฝังแนว
มีนางแก้วหญิงไร้เงาเพียงคนเดียว
18 กรกฎาคม 2547 17:42 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ต้องเลี้ยวซ้ายหันขวาแล้วหน้าเดิน
ดึงบังเหียนจนเพลินสนุกสนาน
เกิดเป็นม้าชอกช้ำแสนทรมาน
บังคับใช้ทำงานจนเกินทน
มีชีวิตติดบ่วงทรวงสะท้อน
ได้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายหน
ไม่เคยสุขมีแต่ทุกข์คลุกเคล้าปน
อยากดิ้นรนลุกขึ้นสู้ให้รู้ฤทธิ์
ลงสนามเล่นกีฬาพระราชา
เขาจัดมาวิ่งแข่งแย่งถือสิทธิ์
ครอบครองถ้วยรางวัลประสานมิตร
จะมีใครรู้ถึงจิตม้าชนะ
เหนื่อยหอบจนสายตัวแทบจะขาด
ถูกเขาฟาดด้วยแส้เป็นจังหวะ
เหงื่อตกกีบรีบวิ่งทิ้งระยะ
เข้าปะทะเส้นชัยใจแทบปลิว
เสียงโห่ฮาด่าทอหัวร่อลั่น
ดังสนั่นฝูงชนบนความหิว
พวกสมหวังรับเงินเต็มแถวคิว
ม้าต้องเดินตัวปลิวเข้าคอกไป
การพนันขันต่ออยากขอร้อง
หาประโยชน์จากพี่น้องอย่างมักง่าย
อ้างเพาะเลี้ยงพัฒนาพันธุ์ม้าไทย
แต่กลับใช้หากินบนความทุกข์
17 กรกฎาคม 2547 11:04 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เพื่อนเขาว่าเจ้าชู้ประตูดิน
เป็นเรื่องเก่าได้ยินในวังหลวง
พวกสาวสรรค์กำนัลในไร้คู่ควง
หนุ่มเป็นห่วงมาดักดูประตูดิน
บ้างว่าฉันเป็นเจ้าชู้ไก่แจ้
ป้อกรีดกรายหางแผ่นิจสิน
โก่งคอขันหวงก้างไม่ได้กิน
ไอ้โต้งบินมาตีหนีตะบึง
บางคนว่าฉันเป็นเจ้าชู้ยักษ์
เที่ยวบอกรักปากว่ากล้ามือถึง
เข้าใกล้ใครยื้อยุดเที่ยวฉุดดึง
เป็นที่หนึ่งเรื่องปล้ำไม่งามเลย
เป็นข่าวลวงข่าวลืออย่าถือติด
ขอให้ฉันมีสิทธิ์แถลงเฉลย
หนุ่มเรียบร้อยผิดศีลยังไม่เคย
หุ่นก็เชยหญิงเข้าใกล้อายม้วนไป
มีหัวใจใสซื่อถือความรัก
รอจะมอบใจภักดิ์คนชิดใกล้
เมื่อรักแล้วจะรักจนวันตาย
โลกทะลายภินพังก็ยังรัก.....