27 มกราคม 2548 23:49 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฝืนตาหลับ ไม่ได้ ปล่อยใจลอย
สร้างวิมาน ใหญ่น้อย ในห้วงฝัน
มีเราสอง ชื่นชู้ ครองคู่กัน
จิตภวังค์ ฝังมั่น ฉันและเธอ
ในเบื้องลึก ดวงใจ ยากไถ่ถอน
ยังอาวรณ์ เศร้าซึ้ง ถึงเสมอ
แม้ยามตื่น มิอาจกั้น ฝันละเมอ
ภวังค์เก้อ เกินไขว่คว้า มาแนบครอง
อยู่สูงล้ำ บริสุทธิ์ สุดมือสอย
เหมือนดาวลอย ลุ่มหลง คงต้องหมอง
ไม่เหมาะสม เคียงคู่ จู่เข้าจอง
ฝุ่นละออง แปดเปื้อน ให้เลือนงาม
เพียงได้รัก ภักดี เท่านั้นพอ
เรือนห้องหอ ไกลพ้น คนหยันหยาม
ครองรักกัน ด้วยใจ ในนิยาม
เว้นช่องว่าง ให้ถาม ความจริงใจ......
24 มกราคม 2548 22:32 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
โฉมสำอางค์ เอวองค์ อวบสะอ้าน
ถ้อยวาจา อ่อนหวาน มีแววหมอง
เธออ่อนโยน เอื้ออาทร ตอนวัยทอง
หลงเฝ้ามอง ชมชื่น งามตื่นตา
เลยเลขสี่ พี่สาว เธอเหงาหงอย
ความสงสาร จึงคอย มาเยี่ยมหา
รับฟังเรื่อง สารพัน จำนรรจา
ช่วยให้มี เวลา รื่นสำราญ
งามน้ำใจ ใสซื่อ บริสุทธิ์
เปรียบประดุจ ใยทอง คล้องประสาน
ได้คุ้นเคย ชิดใกล้ ใจเบิกบาน
ในดวงมาน เกิดความรัก ภักดีเธอ
คล้ายเป็นพี่ เป็นเพื่อน เลื่อนเป็นแฟน
ได้ควงแขน รักกัน มั่นเสมอ
เคยสัมพันธ์ ต่างไป ได้พบเจอ
มีเพียงเธอ เท่านั้น ที่ฉันรัก
คนสูงวัย นัยว่าเร้า แรงเริงร้อน
ช่างออดอ้อน เอาใจ ได้ประจักษ์
ลีลาล้ำ ฉ่ำฤดี มีใจภักดิ์
เมื่อเธอรัก ทุ่มทั้งกาย ไม่หน่ายเลย....
19 มกราคม 2548 23:10 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เสียงกลองยาว เถิดเทิง ดังเทิ๊งบ้อง
ลูกคู่รำ โห่ร้อง เสียงโหยหวน
โห่ฮิ๊วโห่ ฮิ๊วโห่ ตามขบวน
หนูน้องน้อย หน้านวล ถือพานเทียน
น้องน่ารัก พ่อนาค มองเขม้น
เคยพบเห็น แนะนำ เรื่องอ่านเขียน
วัยวุฒิ ห่างกัน หมั่นแวะเวียน
เพียงสิบปี มีความเพียร จะเฝ้ารอ
อายุย่าง เลขสาม งามตีนกา
เธอใกล้จบ ศึกษา อยากสู่ขอ
ดูเหมาะสม คุณสมบัติ ชัดเพียงพอ
เพื่อนฝูงล้อ เลี้ยงต้อย ไม่น้อยใจ
ห้ามไม่ได้ หัวใจ ใฝ่หลงรัก
เด็กเขามี ใจภักดิ์ ยิ่งหลงไหล
ห่างกันเพียง สิบปี มิใช่ไกล
รักผู้ใหญ่ มีหลัก ปักมั่นคง
เรื่องความรัก ลางเนื้อ ชอบลางยา
แก่คราวป้า รักหนุ่ม จนลุ่มหลง
เรายังหนุ่ม รักน้อง จองอนงค์
แก่ตัวลง คู่สวยใส ใครก็ชม.........อิอิ
17 มกราคม 2548 22:49 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คราวดวงตก อกช้ำ รับกรรมหนัก
ใจหลงรัก คนเขา มีเจ้าของ
ห้ามไม่หยุด ฉุดไม่ได้ แอบใฝ่ปอง
ได้แต่มอง พร่ำเพ้อ เหม่อตาลาย
เห็นเขาชื่น ขื่นขม ตรมในอก
อยากจะยก ภูเขา ปัดเป่าหาย
รักเข้าแล้ว ปลอบปลุก ให้ทุกข์คลาย
สงบสติ ทำใจ ไม่แคลนคลอน
เธอมีคู่ ชู้ชื่น คืนวันล่วง
เราหวงห่วง เธอจะทุกข์ ถูกหลอกหลอน
เฝ้าติดตาม ถามไถ่ ใจอาวรณ์
อยากให้ย้อน วันเก่า เคยเคล้าเคลีย
หากจะผิด ยอมผิด เพียงหัวใจ
ศิลข้อสาม รักษาไว้ ไม่ขาดเสีย
ต้องยอมรับ ชะตากรรม เราต่ำเตี้ย
ชีวิตคู่ ผัวเมีย จึงหลุดลอย
ไม่โทษใคร ให้หมอง มองตัวเรา
หัวใจรัก ไม่บรรเทา หรือถดถอย
ต้องพลาดรัก บากเคราะห์ เพราะบุญน้อย
ไก่ได้พลอย หลุดมือ ยื้อไม่เป็น....
16 มกราคม 2548 11:24 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ลมเหมันต์ พลันหวน ป่วนปะทะ
มาเคล้าคละ ปลายฝน เมื่อต้นหนาว
ว้างในอก โหยหา มาอีกคราว
ใจเปลี่ยวร้าว อีกครั้ง กลางเหมันต์
บนทางเปลี่ยว เหลียวหา ไม่เห็นใคร
จิตหวั่นไหว สับสน บนคลื่นฝัน
หน้าหนาวนี้ มีใคร ให้ผูกพัน
ลมพัดกราว หนาวสั่น ช่วยกันลม
มองคนนั้น ก็น้อง นั่นก็พี่
มองคนนี้ น้าหลาน หวั่นไม่สม
โน่นคุณครู นี่คุณยาย คลายนิยม
คิดชื่นชม ถูกไม้เรียว เคี่ยวแน่นอน
มาพานพบ สบพักตร์ น่ารักจัง
แม่ร้อยชั่ง งามจริง พริ้งแอ้นอ้อน
ใช่แน่แล้ว ยอดพธู คู่ออนซอน
ชาติปางก่อน สร้างบุญ ร่วมกันมา
พอใกล้ชิด งามจริต มารยาท
ช่างองอาจ หญิงมั่น มุ่งฝันหา
ทั้งสุ้มเสียง นุ่มทุ้ม ชุ่มอุรา
แต่ไอ๋หยา เจอจนได้ ไม้ป่าเดียว