21 ธันวาคม 2548 10:53 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อกอุ่นอุ่นอิงโอบอยู่แนบหลัง
ซบหน้าบังแรงลมที่ห่มโหม
เสียงเครื่องยนต์ดังไล่อยู่ครืนโครม
มอร์เตอรไซด์คันโทรมยังวิ่งปลิว
เสียงแตรปิ๊นเบ็นซ์แซงเขาแกล้งเย้า
เหมือนดังเงาวูบไหวผ่านไปฉิว
เห็นไวไวคนขับหันมายักคิ้ว
หน้าเธอนิ่วด้วยเหตุใดหรือใจตาม
เข้าจอดปั้มเห็นรถสวยเติมน้ำมัน
เป็นใครกันดูสง่าน่าเกรงขาม
จอดรถรอทำไมหลายชั่วยาม
อยากจะถามเธอห้ามไว้ใช่เรื่องดี
ซื้อของกินจุกจิกมินิมาร์ท
เหตุเกินคาดเธอหายไปคล้ายหลบหนี
เด็กปั้มบอกขึ้นรถเบ๊นซ์เมื่อกี้นี้
เหมือนถูกตีแสกหน้าด้วยท่อนฟืน
เธอคงเบื่อสายลมปะทะหน้า
เบื่อนั่งอานเมื่อยล้าจนสุดฝืน
เบื่อห้องแคบแนบนอนยามค่ำคืน
มองหาความยั่งยืนไม่พบพาน
มองไม่เห็นความรักที่มากล้น
มองเห็นแต่ความจนเกินกล่าวขาน
มองไม่เห็นหัวใจที่ใส่พาน
มองเห็นแต่ตำนานกรรมกร....
17 ธันวาคม 2548 15:56 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เห็นดาราเตียงหักชักขยาด
เคยหมายมาดตั้งเป้าเฝ้าห่วงหา
ทุกฝ่ายพร้อมขึ้นแท่นแผนวิวาห์
ย่นระย่อต้องรอท่าดูทางลม
กลัวจะต้องแถลงข่าวทางทีวี
ไม่เปิดเผยเรื่องไม่ดีไม่เหมาะสม
มือที่สามเข้ามาพาระทม
ชีวิตคู่ต้องล้มเรือนทะลาย
อยู่อย่างนี้ดีกว่าจะหาเหา
คู่ของเราถูกคว้าพาเชิดหาย
ผลัดกันชมข่มทุกข์สุขสบาย
ของนอกกายหาใหม่ใช่ยากเย็น
มองคนสวยคนดีมีคุณค่า
เขาเมินหน้าเชือนแชแลไม่เห็น
หาว่าเรากลับกลอกนอกประเด็น
ต้องหลีกเร้นมุดดินกินชายเฟือย....
7 ธันวาคม 2548 11:54 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ข้าวสุกเหลืองเอนลู่คู้รวงราบ
แสงทองทาบท้องทุ่งฟุ้งกลิ่นหอม
มือกำเคียวเกี่ยวข้าวหนาวใจตรอม
เธอไม่ยอมกลับบ้านร้าวรานทรวง
หนุ่มบ้านนาล้าแรงแฝงความช้ำ
เธอตอกย้ำวาจาว่าห่วงหวง
อยากจะกลับคืนหวนล้วนคำลวง
ไปเดินควงเด็กแนวแถวเมืองกรุง
ลืมเสียสิ้นกลิ่นไอควายเขาเกก
ลืมวัยเด็กเดียงสานุ่งผ้าถุง
ลืมความรักรุ่นแรกแบกกระบุง
ลืมกองฟางหอมฟุ้งเคยแนบนอน
หลงแสงสีวิจิตรติดกีต้าร์
หลงยาอีกัญชาอารมณ์หลอน
หลงรสกามเผาไหม้ดั่งไฟฟอน
หลงเร่าร้อนกลิ่นเทศกิเลศรุม
กลับมาเถิดบ้านนารอท่าอยู่
มาผูกอู่แอบอิงผิงไฟสุม
มาปลูกผักไถนาจับปลาชุม
มาหาหนุ่มรอนางไม่จางรัก...
6 ธันวาคม 2548 12:45 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
นมแมวแก้วชบาจำปากุหลาบ
หอมรวยรินกลิ่นกำซาบชื่นนาสา
มะลิวัลย์สาวหยุดพุดมณฑา
พุทธชาดกระดังงาเทียนกาหลง
มือหยาบกร้านขุดพรวนสวนดอกไม้
ปุ๋ยดอกใบแต่งปรุงมุ่งประสงค์
ให้ผลิดอกออกช่อละออองค์
ค่อยบรรจงตอนตัดคัดเลือกพันธุ์
สวนไม้ดอกแตกงามด้วยน้ำมือ
นั้นก็คือผลงานที่สานฝัน
มวลมาลีผลิดอกช่อชูประชัน
บานแข่งกันรอกรรไกรตัดไปชม
คนทำสวนกล้ำกลืนฝืนหน้าชื่น
หัวอกขื่นภายในใจสุดขม
เฝ้ารักษาถนอมไว้ไม่กล้าดม
เหลือเพียงลมเขาคว้าไปไกลลับตา
ตั้งความหวังขอให้ได้ไปดี
ไม่ถูกดมแล้วขยี้อนาถา
อวยพรให้ขึ้นหิ้งพระพุทธา
อย่ากลับมาแหลกยับกับสวนเดิม
24 พฤศจิกายน 2548 12:10 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เรื่องตัดบัวให้หมดใยใจขาดเยื่อ
ถึงไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเธอทำได้
เพราะเธอเป็นคนจริงยิ่งกว่าใคร
ผลที่เกิดเป็นไงติดตามมา
ไหนว่าใจฝังจำย้ำไมตรี
มิตรภาพคงมีตราบสิ้นฟ้า
กลับมาตัดสัมพันธ์เพิ่มฉันทา
ไม่เห็นค่าน้ำใจที่ให้เธอ
อาจจะเป็นเพราะเราคนต่ำต้อย
ที่หลงคอยยื่นหน้ามาเผยอ
ความเพ้อฝันบั่นบากอยากพบเจอ
คงต้องเก้อเพราะสัมพันธ์สะบั้นกลาย
ช่างมันเถิดความฝันอันสูงสุด
ปล่อยให้หลุดเลือนไปแม้ใจหาย
ขอมุ่งไปดาบหน้าหาที่ตาย
เราก็ชายไว้ชื่อไม่ถือความ
ต้องการหลุมกว้างศอกยาวสักวา
ให้แผ่นดินกลบหน้าอย่ามาถาม
ไม่ขอยินขอยลคนกล่าวนาม
อัลมิตราคือความสะพรึงกลัว....
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
2070
