3 สิงหาคม 2549 23:39 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เพราะใจเธอไหวอ่อน
จึงออดอ้อนบอกว่ารัก
ครั้นอ้างมาท้วงทัก
กลับเสแสร้งว่าแกล้งล้อ
เรื่องรักใช่ล้อเล่น
เหมือนดั่งเช่นห่วงคล้องคอ
คำเดียวก็เกินพอ
จำใส่ใจไม่ลืมเลือน
หาใช่เป็นเรื่องลับ
น้อมคำนับไม่กลบเกลื่อน
ประกาศต่อผองเพื่อน
ให้รู้ทั่วไทยโพเอ็ม
ใช่แฉหรือรื้อฟื้น
ใจเต็มตื้นรับรักเต็ม
ควานหาเหมือนงมเข็ม
กว่าจะพบประสบรัก
ภูมิใจได้ของแปลก
แม้ต้องแบกเพิ่มน้ำหนัก
เสาะหามานานนัก
ถึงหลังหักก็ยอมตาย....
3 สิงหาคม 2549 12:29 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คำพ้อของโฉมตรู
ว่าขี้ตู่ดังโฉงเฉง
หาว่าคิดไปเอง
เธอคนเก่งคงลืมกลอน
"รักนะใช่ไม่รัก
มาดเยอะนักต้องสั่งสอน
หากเธอยังอาวรณ์
อ้อนอีกหน่อยค่อยอภัย"
หลักฐานมีชัดแจ้ง
มาแสดงแล้วนี่ไง
รับรักแล้วใช่ไหม
ขอจงได้รับความจริง
ลมปากเอ่ยวาจา
เขาถึงว่าใจผู้หญิง
แกว่งไกวไม่หยุดนิ่ง
เหมือนไม้เลื้อยจับเรื่อยไป
ไต่เต้าจากต่ำเตี้ย
จากดินเรี่ยถึงยอดไม้
ยากยิ่งจะไว้ใจ
เปรียบหลักไม้ปักโคลนเลน
รู้ซึ้งถึงแก่นแท้
ดูให้แน่จึงรู้เช่น
โบราณท่านตั้งเกณท์
เปรียบเปรยไว้ให้รับฟัง..
1 สิงหาคม 2549 00:08 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เหมือนตีงูถูกตรงขนดหาง
ออกเต้นผางไม่ชอบรีบตอบโต้
ทำโมโหโกรธาเสียใหญ่โต
อภิโธ่คนทะเลเล่ห์เหลี่ยมนัก
เพราะรักดอกจึงหยอกเล่นให้เห็นขำ
เป็นเคราะห์กรรมถูกเข่นเล่นเสียหนัก
ยังรวมหัวเป็นขบวนชวนเพื่อนรัก
มาร่วมวงลงปฎักแทบชักตาย
ถึงกับตัดสัมพันธ์เคยมั่นคง
ต้องมึนงงค่อนเหน็บให้เจ็บหลาย
เอาสมญาคนทอดแหแต่ปีกลาย
มาเรียกชื่อให้ลือชายอายทั้งเมือง
ตั้งคำถามใครกันแน่ที่ลวงหลอก
ว่าย้อนยอกความเก่าเอาเป็นเรื่อง
ขออภัยถ้าทำให้เธอขุ่นเคือง
เรื่องของเรื่องคงรักเราเลยเอาความ..
31 กรกฎาคม 2549 13:28 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คนภูเขาเป็นโรคคอหอยพอก
อยากจะบอกของฝากหากสรรค์หา
อยากจะได้พวกกะปิและน้ำปลา
ดีเสียกว่า"คิดถึง"กึ่งคำลวง
อันทะเลกว้างใหญ่ใจหันเห
คืบทะเลศอกทะเลเล่ห์ใหญ่หลวง
เกลือรสเค็มกว่าสิ่งใดไหนทั้งปวง
ไม่อยากหลงเข้าบ่วงคนประมง
คงชำนาญการล่าปลาน้อยใหญ่
ลากอวนได้มากมายสบายไต้ก๋ง
นึกว่าเราคนง่าวชาวป่าดง
คำหวานล่อให้พะวงหลงยินดี
ถึงอยู่ป่าอยู่เขาเราเรียนรู้
ยังมีครูมีหลักมีศักดิ์ศรี
ยอมให้หลอกโดยง่ายคงไม่มี
แต่ถ้าได้ของฟรี..จะคิดดู..
29 กรกฎาคม 2549 10:40 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ลุดิถีพิพัฒน์มิ่งมงคล
ฉัตรเฉลิมพระชนม์พรรษาวาร
องค์สมเด็จมงกุฎราชกุมาร
ปวงข้าราชบริพาลถวายพระพร
ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ
ทวยราชซ้องสรรเสริญอดิศร
พระกรุณาแผ่กว้างทุกนาคร
ทรงปราบทุกข์เดือดร้อนเหล่าประชา
บำรุงปรุงสุขสันติ์มิว่างเว้น
หมู่นิกรหมดทุกข์เข็ญล้วนหรรษา
เกียรติคุณเหลือลันคณนา
ชาวประชาสุขสมรื่นร่มเย็น
ขอกราบลงตรงเบื้องยุคลบาท
ความเมตตาทวยราชต่างแลเห็น
ก่อเกื้อกูลหมู่คนพ้นลำเค็ญ
ได้ร่มเย็นภายใต้พระบารมี...