6 กันยายน 2549 10:35 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แม่หมอ คอยรอ ใครกัน
คนนั้น เขารู้ บ้างไหม
บอกว่า ดวงตา ห่วงใย
ห่วงใคร บอกด้วย ช่วยที
คอยเขา คอยเก้อ เพ้อพก
ชะตา ดับตก หรือนี่
สายป่าน เส้นใย ไมตรี
ไม่มี แม้คำ ปลอบใจ
จะคอย ครองขวัญ วันหน้า
กี่หล้า กี่โกฎิ อสงไข
หลงรอ ความรัก สลักใจ
เมื่อไร จะได้ สมปอง
สงสาร หัวใจ คนคอย
เหงาหงอย นานเนาว์ เศร้าหมอง
อยากอยู่ อุ้มชู แนบครอง
คงต้อง ฝันค้าง กลางจอ....
2 กันยายน 2549 21:12 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ผิวนวลเนียนผ่องขาวราวไข่ปอก
ปรางผุดผาดปานดอกมณฑาสวรรค์
โอษฐ์เผยอแย้มยวนป่วนใจครัน
ได้แต่ฝันงุนงงหลงละเมอ
หากมีฤทธิ์อำนาจดลบันดาล
ทุกสถานตามไปใฝ่เสนอ
อยากใกล้ชิดสนิทแนบอิงแอบเธอ
เพียงพบเจอคงหายคลายระทม
จะขอเป็นอากาศที่ห่อหุ้ม
ขอเป็นกลุ่มยุงริ้นบินตอมผม
ขอเป็นกระจกเงาเฝ้าชื่นชม
ขอเป็นลมเคลียร่างไม่ห่างเลย
งามผ่องพิศติดตรึงซึ้งสลัก
มอบใจภักดิ์ขวัญตากล้าเฉลย
ตั้งใจจริงอิงอุ่นคนคุ้นเคย
แม่ทรามเชยอย่าสกัดตัดไมตรี
อนาคตวาดหวังวันข้างหน้า
ขอสัญญาด้วยรักและศักดิ์ศรี
จะซื่อตรงคงมั่นสัมพันธ์ทวี
ไม่ขอมีคนใหม่ให้หมองตรม....
28 สิงหาคม 2549 00:03 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
วันเกิดนู๋ปรายฟ้ากาสิกพัสตร์
ชื่นมนัสเพื่อนพ้องแซ่ซ้องสรวล
ยกโขยงกันมาเป็นขบวน
ร่วมอวยพรเนื้อนวลมีโชคชัย
ยี่สิบแปดสิงหาอีกคราแล้ว
ขอน้องแก้วสุขสันติ์นิรันดร์สมัย
เคราะห์แรงร้ายจงพินาศปราศทุกข์ภัย
เจริญวัยงดงามขึ้นตามกาล
หวังสิ่งใดให้สมอารมณ์ถวิล
ทั่วธานินทร์ขึ้นชื่อลือเล่าขาน
เป็นศรีศักดิ์ของเผ่าพงษ์ทั่ววงศ์วาน
ทำการงานเรืองรุ่งบำรุงวงศ์
พบเนื้อคู่ตุนาหงันตามฝันใส
ขอให้ได้ชายงามตามประสงค์
มีความรักต่อกันอย่างมั่นคง
ร่วมดำรงชีวิตชื่นยั่งยืนเทอญ
26 สิงหาคม 2549 15:22 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
มีผลพวงตอบรับอยู่ประปราย
กับคำถามแสนง่ายว่าพร้อมไหม
บ้างยินดีมีหวังอย่างเต็มใจ
ให้จัดส่งผู้ใหญ่มาว่าวอน
ต้องขอบคุณความหวังดีที่มีให้
เรื่องผู้ใหญ่สู่ขอต้องรอก่อน
ธุรกิจควรทำตามขั้นตอน
ซื้อรถเก๋งลองขับร่อนจึงยอมซื้อ
ผลไม้ปอกให้ลิ้มชิมรสหวาน
รับประทานมากล้นจนอิ่มตื้อ
แต่เรื่องหญิงบ้านเราเขามัดมือ
ชกดื้อดื้อต้องคิดหนักกลัวรักลา
ปัจจุบันศิวิไลซ์แผ่ขยาย
ทั้งหญิงชายเลือกสรรค์คู่ฝันหา
ลองชีวิตร่วมกันเนิ่นนานมา
ถูกชะตาต้องใจไปด้วยกัน
จนเข้าขั้นสุกงอมถนอมรัก
จัดวิวาห์ให้ประจักษ์อย่างสุขสันติ์
หากไม่ใช่คนนี้ต่างหนีพลัน
เรื่องเงียบงันประสบการณ์ที่รานใจ
23 สิงหาคม 2549 12:32 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ไม่โทษดวงโทษฟ้าชะตาลิขิต
เกณท์ชีวิตตกต่ำคะมำหงาย
ตั้งคำถามเอ่ยเอื้อนเหมือนเสี่ยงทาย
หวังได้คู่เคียงกายรักยืนยาว
รักที่มีภายในเขาไม่เห็น
ไม่ชัดเจนเส้นทางจะย่างก้าว
อนาคตยาวนานกลัวรานร้าว
จบเรื่องราวเสียทีดีเหมือนกัน
ปิดตำนานรักเก่าที่เร่าร้อน
เคยเว้าวอนแนมเหน็บเก็บมาฝัน
คงจะต้องลาจากชั่วกัปกัลป์
อีกร้อยวันพันปีไม่มีคืน
เรื่องมรรคแปดพุทธองค์ทรงสอนสั่ง
เพื่อเหนี่ยวรั้งจิตใจไม่ฝ่าฝืน
ดำเนินชีวิตคิดตรองต้องยั่งยืน
กลับกล้ำกลืนเพราะเดินคนละทาง
เส้นขนานมิอาจเข้าบรรจบ
ชีพคงพบร้อนรนใจหม่นหมาง
เหมือนเส้นเชือกถูกตัดขาดตรงกลาง
ต้องอ้างว้างเดินเดี่ยวแสนเดียวดาย