20 พฤษภาคม 2550 08:24 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จตุคามรามเทพเสด็จพ่อ
เอาขึ้นคออวดไว้คล้ายแขวนเขียง
คงจะหนักเหลือเกินเห็นเดินเอียง
ต้องหลบเลี่ยงกลัวเชือกขาดลงฟาดตาย
ธรรมคุณพระพุทธะต่างละสิ้น
องค์มรรคแปดเบญจศิลทำหล่นหาย
สมาธิปัญญามากลับกลาย
กรวดดินทรายเทวาคืนมาครอง
ย้อนหลังไปสองพันหกร้อยปี
เคยไหว้ผีจอมปลวกพวกบึงหนอง
ทั้งภูเขาเทวดาป่าลำคลอง
เข้าจับจองยึดไว้ไล่ความกลัว
ตราบถึงองค์พุทธเจ้ามาบังเกิด
ธรรมประเสริฐแผ่ขยายไปถ้วนทั่ว
ทำจิตใจให้ขาวรอบไม่ขุ่นมัว
เหมือนดอกบัวบานรับแสงอาทิตย์
ไม่ทำบาปหยาบหยามกับทุกคน
สร้างกุศลให้ถึงพร้อมน้อมสถิตย์
รัตนตรัยเป็นมงคลแห่งชีวิต
ธรรมประสิทธิ์จิตสงบพบเจริญ..
15 พฤษภาคม 2550 10:08 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แหย่ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สัญญาณรบดังลั่นฝันมานาน
นึกว่านั่งบนคานอย่างสุขสม
เพิ่งรู้ว่าหวั่นไหวไม่อยากตรม
เผยอารมณ์เปิดตัวเปิดหัวใจ
เตรียมรอรับสิ่งดีดีหากมีมา
เปิดประตูรอท่าลดเงื่อนไข
ขออวยพรให้โชคดีมีโชคชัย
หวังสิ่งใดขอให้สมอารมณ์ปอง
ออกบ้านนอกทริปนี้คงมีหวัง
ลั่นระฆังชิงชัยเลือกไว้สอง
ตัวจริงหนึ่งอีกหนึ่งตัวสำรอง
คนเข้าจองต่อคิวริ้วแถวยาว
นั่งบนภูดูเสือกัดฟัดกัน
แย่งชิ้นเนื้อมันมันแยกเขี้ยวขาว
เพราะนานทีปีหนยามฝนพราว
มีเรื่องราวให้จดจำเป็นตำนาน
เย้า อัลมิตรา
เห็นติดตามตัวเราเฝ้านานนม
ทำเป็นข่มหัวใจมิไหวหวั่น
นั่งบนภูดูเสืองับเนื้อกัน
ที่แท้สั่นจอมลีลาขาไร้แรง
ทำแอบซุ่มที่วัดเทพธิดาราม
ไม่ผลีผลามเปิดตัวคงกลัวแสลง
โถคุณพี่ชีกอส่อพลิกแพลง
คราวก่อนแกล้งคราวนี้เกี้ยวคิดเกี่ยวดอง
ไปชัยภูมิคราวนี้อาจมีหวัง
บนเตียงตั่งแนบกายชายตั้งสอง
ปล่อยให้พวกหลงเฝ้าจับเจ่ามอง
เมื่อเจ้าของเขามา ฤๅ กล้าชิง
ชิชะเก่งแต่ปากคอยถากถาง
ทำตัวกร่างรอบรู้อวดผู้หญิง
อาศัยบนคานใหญ่ไม่ไหวติง
นั่งนิ่งนิ่งระวังนะอกจะพัง
เข้าเรื่องจริง ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฟังคำเอ่ยเปรยทักให้หนักทรวง
กาลเวลาเลยล่วงยิ่งห่วงหา
ไม่เข้าใจรู้ซึ้งถึงเจตนา
กล่าววาจาเสียดแทงแสลงใจ
หากรักแล้วเหตุไฉนไม่หยัดยืน
คำเย้ยหยันสุดฝืนจะทนไหว
สู้ตั้งหน้าติดตามมาแสนไกล
มาทำลายน้ำใจเพียงเอ่ยคำ
หาว่าเก่งแต่ปากยากจะเชื่อ
พรานล่าเนื้อล่อใจให้ถลำ
เป็นเสือสางบ่างชนีหรือผีอำ
เที่ยวล่อหลอกตอกย้ำแต่คำรัก
แม่คุณเอ๋ยพูดจริงจากหัวใจ
จงเชื่อได้รักเพียงหนึ่งซึ้งประจักษ์
มิรวนเรเหห่างหวังพิงภักดิ์
ที่ช้าชักไม่ทันใจเพราะใฝ่ดี
อนาคตยาวไกลไปเบื้องหน้า
สร้างคุณค่าให้ตระหนักมีศักดิ์ศรี
แบกภาระเพื่อชาติเป็นราชพลี
หากผงคลีกลบร่างจึงร้างลา
สร้างกรุงโรมไม่เสร็จในวันเดียว
ต้องหมั่นเกี้ยวไว้บ้างอย่ากังขา
เชื่อโบราณหาญทำตามตำรา
โอกาศมาอิงผู้ใหญ่ได้ฤกษ์งาม...
อิงนิยาย อัลมิตรา
พูดเรื่อยเปื่อยปราดเปรื่องเรื่องไม่จริง
ทำกลอกกลิ้งอวดกล้าหน้าระรื่น
จอมลีลาปากหวานเด็กวานซืน
หลอกคนอื่นว่าชิดเฝ้าติดตาม
เอากระจกส่องหน้าตัวเองบ้าง
ทั่วสรรพางค์งามไหมอยากไถ่ถาม
หาไม่แล้วอย่าคิดจิตลามปาม
ทำเป็นห่ามดัดจริตคิดมีแฟน
หนังเกาหลีเกาเหลาเอามาโยง
หวังทางโล่งป้อสาวได้ราวแสน
อ้างเป็นข้าราชการมาดสุดแมน
แท้ขึ้นแท่นทิฟฟานี่ที่พัทยา
อย่ามาเที่ยวอำใครในโลกเน็ต
หรือต้องเข็ดแล้วเลิกคุณฤกษ์ขา
ไปชัยภูมิกันไหมท้าทายมา
โธ่ !!..ไม่กล้า รู้หรอกแค่หยอกเชิง
ขายหน้าจัง ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ยินเสียงแจ้วแว่วคำย้ำกำหนด
ไม่เลี้ยวลดเล่าแจ้งแถลงไข
ถูกลองเชิงเชิญชวนร่วมทางไป
ชัยภูมืแดนไกลเพื่อโครงการ
เขาท้าทายหมายขย้ำหม่ำเนื้อสด
หากหัวหดไม่กล้าถูกว่าขาน
เราก็ชายเชิงเช่นเป็นนายพราน
ยอมหักรานไม่ยอมงอขอสู้ตาย
มาหวนคิดอีกทีจะดีหรือ
เราซื่อบื้อใบ้บ้าเอาหน้าขาย
ไม่เคยเตือนให้กินยาน่าละอาย
ต้องชิดซ้ายหลีกหลบพบตัวจริง
มิได้เป็นแม้กระทั่งตัวสำรอง
อยากจับจองถูกตราหน้าบ้าผู้หญิง
มาปรึกษาเพื่อนเราเขาท้วงติง
จำต้องนิ่งหลีกทางคล้ายหมางเมิน...
ยังจะลีลา อัลมิตรา
เกี่ยวอะไรกับคนที่มีปีก
ทำเป็นหลีกทางให้ใจกังขา
เกี่ยวอะไรกับคำย้ำกินยา
ทำเป็นหาข้ออ้างคล้ายหมางเมิน
เราชวนไปหยิบหมอกหยอกกระเจียว
ก็ลดเลี้ยวจริงแท้เหมือนแก้เขิน
เราอุตส่าห์เขียนสาส์นขานเชื้อเชิญ
อุตส่าห์เกริ่นเจาะจงลงเนื้อความ
อ้างว่าตัวบ้าใบ้กลัวขายหน้า
ที่ผ่านมาเป็นเยี่ยงไรเราใคร่ถาม
หรือบ้ารักหลงเฝ้าดุจเงาตาม
หรือบ้าห่ามบ้าหื่นข่มขืนคน
สารพันสารเพมากเล่ห์เหลี่ยม
แสร้งใจเจียมเพื่อให้บางใครสน
เราท้าไปก็ไม่ตอบแถมชอบกล
หรือหวังผลระยะยาวคราวแอบมอง
มัวชักช้าเสียการณ์อยากขานนัย
เผื่อบางใครฮุบเราเป็นเจ้าของ
พ่อมดแดงพลาดท่าน้ำตานอง
คิดเกี่ยวข้องแต่ไม่กล้าลีลาจัง
b>
7 พฤษภาคม 2550 14:15 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จรดปากกาจารหมึกนึกวิตก
ถึงหัวอกคนอ่านงานอักษร
เขาจะมองไม่เห็นเป็นกาพย์กลอน
ทบทวนย้อนหลายครั้งยิ่งลังเล
สื่อภาษาอารมณ์ชมทิวทัศน์
ค่อนแคะหญิงสิ่งถนัดเริ่มหันเห
หาเนื้อแท้คนนิยมสมคะเน
ต้องไฉเฉออกแนวเศร้าเคล้าน้ำตา
จะคิดเขียนอย่างไรไม่ยอมเศร้า
เพราะสันดานตัวเราชอบหรรษา
ให้ปรับเปลี่ยนสุดทนจนปัญญา
เฝ้ามองหาจุดยืนฝืนเคยชิน
ฤๅบ้านกลอนหลังนี้มิต้อนรับ
เคยสดับรู้เห็นเป็นนิจสิน
ว่าอารีย์มีธรรมดุจธารริน
ได้ดื่มกินเรียนรู้ทุกผู้นาม
ใครใคร่อ่านใคร่แต่งไม่แบ่งชั้น
ไม่ปิดกั้นเด็กผู้ใหญ่ให้ลงสนาม
ทั้งหัดใหม่เชี่ยวชาญงานงดงาม
มิครั่นคร้ามลงประชันฝันเป็นจริง
หากเปรียบงานหัดใหม่คล้ายอาจม
ต้องขื่นขมฝันสลายไปทุกสิ่ง
ไฟกวีโชติช่วงถูกท้วงติง
เลยมอดดับล้มกลิ้งเกลือกอาจม....
22 เมษายน 2550 15:02 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อินทนนท์ดลใจให้คิดถึง
ติดตราตรึงไม่เลือนเหมือนโลกฝัน
สูงเสียดเมฆเอกสยามยามประจัน
อยากรำพันต่อเนื่องเป็นเรื่องยาว
มีหมอกเหมยเคยเคลียเรี่ยยอดหญ้า
มีหมู่ดาวเกลื่อนฟ้าฝ่าลมหนาว
มีคนเคียงอุ่นไอใต้แสงพราว
มีเรื่องราวจดจำมาย้ำตรอง
อิ่มเอมใจไมตรีมีมากล้ำ
อิ่มน้ำคำปรนใจไร้หม่นหมอง
อิ่มสัมผัสอิ่มอารมณ์สมใจปอง
อิ่มทำนองเพลงรักปักดวงแด
อินทนนท์ล้นรักสลักจิต
ธรรมชาติผาดพิศกลางแสงแข
ดาวกระพริบลิบลิ่วสุดตาแล
เสียดายแต่ไม่มีเราเขาไม่ชวน.....
10 เมษายน 2550 11:17 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เฝ้ามองหาสิ่งใดในความมืด
ใจติดยึดเรื่องเก่าที่ร้าวฉาน
ยังคงเจ็บเหน็บหนาวสุดร้าวราน
เรื่องวันวานยังจำมาย้ำตรอง
ประสบการณ์ผ่านแล้วน้องแก้วเอ๋ย
จงวางเฉยเก็บงำอย่าช้ำหมอง
หากปรายตาผินหน้าหันมามอง
มีคนจ้องสบตามาเนิ่นนาน
เราต่างรอต่างฝันถึงวันใส
กาลล่วงไปเสียเปล่าเหมือนเงาผ่าน
ต่างเล่าลือล้อเล่นเป็นตำนาน
เรื่องจมปลักดักดานขึ้นคานทอง
หากมีใจตรงกันเป็นวันดี
โปรดหันหน้ามาทางนี้มีเราสอง
ให้สัญญาร่วมอยู่คู่ปรองดอง
ตีตราจองยึดมั่นฉันและเธอ...