10 มีนาคม 2551 23:26 น.

ละครรักหลงโรง

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

มีทางรักแคบแคบแอบมาร่วม
อยากจะสรวมรอยรักเพื่อถักสาน
ละครรักร้อนเร้นเป็นตำนาน
เผื่อรักหวานลอยลมให้ชมเชย

ในส่วนลึกปรารถนามาร่วมสร้าง
หากเปิดทางเปิดใจใคร่เปิดเผย
ว่าหัวใจตรงกันกระนั้นเลย
อย่าเมินเฉยซ่อนรักบอกสักครา

แม้หลุมรักหล่มลึกมุ่งจะลง
แม้ลุ่มหลงงมงายไม่กังขา
แม้บุกน้ำลุยไฟไม่เลิกลา
แม้ชีวาสิ้นไปไม่เสียดาย

ขอแต่เพียงได้รักสักหนึ่งครั้ง
สมความหวังทุกข์ท้อรอวันหาย
รักก็บอกควรกล้าอย่ามัวอาย
เหลือผู้ชายน้อยนิดรีบคิดตรอง...				
25 มกราคม 2551 11:34 น.

ท่องทะเลเร่หารัก

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ล่องเรือมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ
มีแต่ช้ำตรมจิตต้องผิดหวัง
เป็นคนเรือเขาเบื่อมีแต่ชัง
ไม่อยู่ยั้งเที่ยวเร่พเนจร

น้ำกับฟ้าคลื่นลมห่มแทนผ้า
มีฝูงปลาลมใต้ฝุ่นหนุนแทนหมอน
เสียงเครื่องจักรแวดล้อมกล่อมให้นอน
อยากหาคนอาทรสักหนึ่งคน

ได้แต่หวังตั้งใจไว้แน่วแน่
ไม่ยอมแพ้โชคชะตาหาผู้สน
ที่เข้าใจชีวิตคิดอดทน
ใช่ร้อยลิ้นกะลาวนมาล่อลวง

ล่องเรือมาหารักอยากพานพบ
หากประสบรักจริงมอบสิ่งหวง
คือหัวใจซื่อใสให้ทั้งดวง
เป็นคู่ควงชั่วชีวิตนิจนิรันดร์
				
29 ธันวาคม 2550 22:25 น.

บอกยากรักตรงไหน

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

มาถามว่ารักเธอที่ตรงไหน
บอกไม่ได้เพราะมองยังไม่เห็น
เคยมีรูปถอดออกไปใจลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็นลำบากเพราะอยากดู

พอถามเธอก็บอกลงรูปเด็ก
ตัวยังเล็กเมื่อครั้งเป็นคุณหนู
ตอนนี้โตเป็นสาวเข้าเป็นครู
คงงามหรูทรวดทรงและองค์เอว

อันร่างกายนั้นเป็นส่วนประกอบ
จะรักชอบฤาใฝ่หาคว้าของเหลว
ประตูรักเปิดที่กายใช่คิดเลว
ราคะร้อนไฟเปลวต้องควบคุม

หากได้มีโอกาศสัมผัสรัก
จึงประจักษ์จิตใจของวัยหนุ่ม
ความเหมาะสมสอดคล้องมองต่างมุม
เมื่อแน่ใจจึงทุ่มให้ทั้งใจ

จุดประสงค์ให้รักที่ตัวตน
คนกับคนสัมพันธ์นั้นต้องได้
กาลเวลาเรียนรู้ดูกันไป
เชื่อว่าใจคล้องใจอีกไม่นาน
				
14 ธันวาคม 2550 14:38 น.

สัญญาปากเปล่า เหงาหัวใจ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

สัญญาหน้าหนาว
ชั่วครั้งชั่วคราว       ผันผ่านเลยไป
ฤดูหมุนเวียน         แปรเปลี่ยนเร็วไว
เปรียบดังเช่นใจ     ของคนบางคน

เหมันต์พูดอย่าง
เสกสรรค์คำอ้าง    พาให้สับสน
พอถึงหน้าร้อน      ออดอ้อนวกวน
ว่ารักเปี่ยมล้น       จะหวนกลับคืน

พอถึงหน้าฝน
ว่าเหงาเหลือทน   จนสุดจะฝืน
อยากพบดวงหน้า  กลับมาชมชื่น
มิกลายเป็นอื่น      แต่ลืมสัญญา

หากเชื่อถ้อยคำ
หัวใจถลำ             ต้องหลั่งน้ำตา
รอแล้วรอลับ        เขาไม่กลับมา
โดดเดี่ยวเหว่ว้า     เพราะเชื่อคำคน
				
1 ธันวาคม 2550 15:36 น.

ล่องเรือหนีรัก

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ล่องนาวาฝ่าลมชมสมุทร
รับอากาศบริสุทธิ์กลางคลื่นเห่
แรงคลื่นลมโถมใส่ดังไกวเปล
ท้องทะเลครื้นฟองละอองพราย

มองฟ้ากว้างสว่างโล่งโค้งสีคราม
ฟ้าจรดน้ำสุดตาทั้งขวาซ้าย
ต้องโดดเดี่ยวเที่ยวจรนอนเดียวดาย
เหงาค่อยคลายชมปลาคราคร่ำธาร

ฉนากโจนโผนลอยเหมือนมีปีก
โลมาหลีกเกลียวคลื่นชื่นสนาน
กระเบนบินหนีฉลามตามรังควาน
ฉลามวาฬใจดีไม่มีภัย

นางนวลคลอล้อลมชมทิวทัศน์
เหยี่ยวหิวจัดโฉบปลามาตัวใหญ่
ฟ้าทมึนคลื่นสูงมาแต่ไกล
อากาศแปรเปลี่ยนไปเหมือนใจคน

ใต้ฝุ่นโถมโหมกระแทกแทบแหลกราน
ม่านน้ำผ่านนาวายิ่งห่าฝน
กระดอนกระเด็นเป็นจุลเรือหมุนวน
จมสู้ก้นมหานทีหนีหัวใจ

หัวใจดื้อถือดีมีรักมั่น
ตายเสียเถิดความฝันอันยิ่งใหญ่
อยู่ให้เขาเย้ยเยาะเหมาะหรือไร
คนอกหักตายไปแค่คนเดียว...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
Lovings  ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
Lovings  ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฤกษ์ ชัยพฤกษ์