28 พฤศจิกายน 2549 20:18 น.
ร้อยรัก
ฝากข้อความ..ถึงคนดีที่คิดถึง
ยังลึกซึ้งหวนไห้มิได้หาย
แอบคิดถึงเสมอยามเผลอกาย
เฝ้าปลอบโยนหัวใจคลายจากกัน
คล้ายหัวใจหล่นหายในวันก่อน
ยามพักผ่อนคิดเสมอทำไมนั่น
จนบางครั้งปล่อยให้ใจคิดถึงเธอทั้งวัน
กว่าจะเรียกหัวใจกลับก้อหลับไป
จักห้ามอื่นขืนห้ามห้ามได้หมด
ห้ามหัวใจที่เลี้ยวลดสุดห้ามได้
ห้ามไม่ฟังแถมเชิดหน้าว่าทำไม
ถอนหายใจลึกลึกนึกถึงเธอ
ไม่รู้หรอกนะ..ว่าทำไมใยคิดถึง
เธอคือมิตรหนึ่งในใจใกล้เสมอ
มิได้พบสบพักตร์ยากนักจะจากเธอ
ปากบอกเกลอ..แต่ใจเผลอ ..,เกรียดคุณ
17 พฤศจิกายน 2549 07:49 น.
ร้อยรัก
คืนนี้.....มองฟ้า
ตาของเธอมองมาหารึเปล่า?
มองเห็นแสงแห่งดวงดาว
ใช้แสงแห่งตาเธอรึเปล่าที่มองมา
ฉันอยู่........ที่ตรงนี้
เผื่อคนดีเทื่ยวมองหา
เฝ้ามองทุกคืนในนภา
เผื่อเธอส่งสายตาประสานใจ
รักเธอมากนะคนดี
ไม่ว่าเวลานี้รึเวลาไหน
ถึงฉันจะมีใครต่อใคร
แต่หัวใจอยู่ที่เธอ เผลอไป....อย่าถือโทษ
โปรดเห็นใจนะคนดี เพราะเธอหนีให้ฉันอยู่ในโลกนี้.......
อย่างเดียวดาย.....
ขอโทษ......นะขอโทษ ยกโทษให้สักครั้ง
........................ฉันขอโทษ............
..........เมื่อคืนดูหนังโครตรักเองเลย ......ชอบเพลงมากๆ....
16 พฤศจิกายน 2549 08:24 น.
ร้อยรัก
...........................................แก้มข้างขวาเป็นรอยบุ๋ม ตรงมุมปาก
รักมากๆรอยบุ๋มนี้ที่ฝันหา
ยามพร่ำพรอดออดอ้อนยากถอนตา
อีกวาจาแสนหวาน.....ทรมานใจ
ถามจริงๆเจ้ามีใจให้พี่นี้บ้างไหม
มาใกล้ใกล้ทำให้ใจนั้นหวามไหว
มาสนิทแนบชิดเติมเชื้อไฟ
อย่าปล่อยใจเพราะสนุกจะทุกข์ทน
อย่าเอาหัวใจใครมาเล่น
เพราะหัวใจเธอก็จะสับสน
เดี๋ยวแก้มบุ๋มจะรองน้ำใสคราอับจน
ขอเตือน....ร้อยรักอีกสักหนนะคนดี.......
.............วันนี้ค่ำแล้ว.....พรุ่งนี้ก้อเช้า....นี่เช้าแล้ว......
............วันนี้ปกติค่ะ.....
9 พฤศจิกายน 2549 13:40 น.
ร้อยรัก
.....ปล่อยทุกอย่างให้หลุดไปจากห้วงคิด
ไม่ยึดติดสิ่งใดใดให้ใจหมอง
ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามใจปอง
เลิกเกื่ยวข้องปล่อยวางอย่างจะเป็น
........เลิกหมกมุ่นครุ่นคิดให้จิตต่ำ
สิ่งเขาทำเขาไม่แก้แม้แลเห็น
ปล่อยทุกสิ่งให้เป็นอย่างที่เป็น
เลิกรู้เห็นสิ่งแตกต่างระหว่างเรา
........ยังเหลืออะไรๆให้เขาอีกใหม?
เพราะเดี๋ยวนี้ไม่รู้สึกอะไร ในสิ่งที่รู้ที่เเห็น
รู้สึกเฉยๆในสิ่งที่กำลังเป็น
เหมือนนั่งลงแล้วแลเห็นผู้คนที่เดินผ่านไป
....เหมือนคนนอกความรู้สึกนึกสงสัย
ที่แล้วมาเขา คือใครตั้งคำถาม
หรือว่ากาลเวลาทำให้ใจชอกช้ำในทุกๆบทความ
ตอบ คำถาม ในหัวใจ มิใช่เธอ......
บทเรียน ชิดใกล้....
บทเรียนบทใหม่.....เรื่องslope ของหัวใจ
ต้องใช้ความลาดเอียงเท่าไหร่จึงจะดี
หรือต้องทำตามทฤษฎีตามพื้นที่ที่ให้ไป
หรือทำตามความเหมาะสมของใจที่ใครๆต่างก้อรู้ดี
เค้าว่ายายแม่มดสอนยากสอนเย็นเหมือนเข็ญครก
สอนจนหนักหัวอกหัวใจนะคนสอน
แค่เรื่องความslope เรื่องแค่นี้ก้อต้องว่า......
งานนี้ต้องมีงอน
ไม่เรียนแล้ว.....ไม่เรียนแล้ว อย่ามาง้อสอนก้อแล้วกัน....
3 พฤศจิกายน 2549 22:49 น.
ร้อยรัก
แรงน้ำ เซาะรากไม้ทั้งต้นใบไหวสะท้าน
แรงอารมณ์...เซาะใจกายหวั่นหวาม
น้ำเซาะ พัดพาต้นไม้งาม
อารมณ์หวามเซาะหัวใจไหวเอน
.........หวั่น หวั่น แรงอารมณ์
รอบ่ม ...อารมณ์ก่อนได้ไหม
อย่ารุ่มร้อนจนลุกเป็นเปลวไฟ
เผาไหม้จนหมดรสหวาน
......รอจนดอกไม้หอม สักเพลา
รอให้ฟ้าดินผสมผสาน
รอ นะ รอ จนทุ่งดอกไม้บาน
ร้องประสานเพลงรักกันและกัน
......สุขใดหาเทียบเปรียบเปรย รอเฉลยบทพิสูจน์นั้น
เราสอง จะรอรักนิจนิรันดร์ รอรักนี้ถึงฝั่งฝัน ปั้นปลาย
..........................รัก จัง.............
หน้าส่วนตัว
1339
