เจ้าดอกรักเอ๋ย ไฉนเลยจึงเบ่งบานจึงหวานหอม ล่อแมลงให้หูเบาเฝ้าไต่ตอม พร้อมขอยอมอิงแอบแทบเท้าเธอ เจ้าระเริงอยู่กับหยาดน้ำค้าง ที่พราวพร่างสดใสอยู่เสมอ เมื่อยามเช้าเย็นสบายคล้ายละเมอ เจ้าจึงเผลอเมื่อยามสายแดดไล่มา จึงเหี่ยวเฉาเศร้าสร้อยเมื่่อคล้อยบ่าย เจียนจะตายท่ามแสงแดดที่แผดกล้า ทิ้งกลีบร่วงลงโปรยเริ่มโรยรา หยดน้ำตาไหลลงแต้มจึ่งแย้มใจ ดอกรักเอ๋ยดอกรักบานบนลานโศก วิปโยคโศกตรมระทมไหม้ รอเพียงฝน หล่นมาลงคราใด คืนสดใสให้เบ่งบานบนลานรัก
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
Lovings
ร้อยฝัน เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
Lovings
ร้อยฝัน เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
2337
