ไปถ่อนอ้าย อายสิเว้า

ร้อยฝัน

แม่นอ้ายอยู่ไสน๊อ     ส่างบ่พ่บ่พบหน้า
มิดจ้อยน้องคอยท่า        บ่เห็นมาหาน้องแหน่
     ฮักเก่าอ้ายบ่ปลื้ม      อ้ายสิลืมน้องแน่แท้
โตน้องบ่ผันแปร            ตั้งตาแลหาแต่เจ้า
     แต่เจ้าบ่เคยเห็น       รักลำเค็ญน้องกอดเข่า
ฟูมฟายน้องหนั่งเศร้า      รักสองเฮากลายเป็นอื่น
     บ่บอกน้องสะก่อน     น้องสิถอนหัวใจคืน
โตอ้ายบ่ต้องฝืน            ฮักบ่ชื่นอย่าฝืนใจ
     ไปถ่อนหากอ้ายสุข   น้องสิทุกข์สักปานใด
อย่าเฮ็ดมีเยื่อใย             ตัดขาดไปให้น้องส่วง
      บ่โดนกะสิเซา         มันคงเบาคงลุล่วง
อย่าทำท่าเป็นห่วง         น้องสิป่วงบ่ส่วงเซา
      ไปสาไปสาอ้าย       สิลืมชายดอกคนเก่า
น้องจำคำผู้เฒ่า             คำเผิ่นเว้าเฝ้าสั่งมา
      แผ่นดินทั้งกว้างใหญ่   ดักลอบไซไว้มื้อหน้า
เป็นหญิงมีราคา                อย่าสุอย่าท่าสำออย
      ถิ่มไปหาใหม่ถ้อน        อย่าสุฮ้อนรู้จักคอย
สู้ไปอย่าได้ถอย	มีเป็นร้อยส่ำผู้ซาย(หลายกว่าหมา)