30 พฤศจิกายน 2553 17:39 น.
ร้อยฝัน
เสียงโทรศัพท์ดังกริ๊ง กริ๊ง เป็นกริ่งเรียก
เสียงสำเนียกเข้ามาน่าใจหาย
เฮ้ย มึงดูรึเปล่าเล่าโขนควาย
มันเล่นร้ายแหมถึงใจได้ลุ้นกัน
พ่อพระเอกนั่งแท่นเป็นพระยา
ด้านล่างเป็นบรรดาเสนานั่น
มีประเด็นถกเถียงเกี่ยงงอนกัน
เลยประชันน้ำลายร้ายซะจริง
ไอ้ตัวดำตัวด่างขออ้างสิทธิ์
ป้ายความผิดความชั่วมั่วทุกสิ่ง
ไร้เหตุผลไร้หลักฐานด้านอ้างอิง
แต่ยังตื๊อท้วงติงทุกสิ่งอัน
ไอ้ตัวแดงตัวขาวราวก้อนหิน
ไม่มียินดีร้ายอะไรนั่น
ใครจะทำอะไรใช่ตัวมัน
อยากประชันก็เชิญมั่วชั่วกันเอง
เบื่อก็ลุกเดินออกไปมิได้สน
จะกังวลทำไมใครจะเบ่ง
พ่อพระยาจะชี้หน้ามิยำเกรง
ปล่อยให้เคว้งสภาล่มจมน้ำลาย
มึงรู้ไหมจะบรรลัยทั้งโรงโขน
พวกมันโค่นเสาหลักหักจำหน่าย
โรงโขนยุบหักพับทับควายตาย
เสียงโวยวายดังก้องถึงท้องนา
เลยโทรมาบอกข่าวมาเล่าเรื่อง
คนในเมืองอย่างมึงได้รู้ว่า
คนบ้านนอกอย่างกูนั้นระอา
ขอร้องอย่าเล่นโขนควายให้ควายดู
ควายอย่างกูโง่เง่าแต่ซื่อตรง
และมั่นคงต่อคนดีที่มีอยู่
ใช่เป็นเพียงอ้าปากอยากมุดรู
ทั้งที่รู้ว่าขุดล่อด้วยบ่อเงิน
17 พฤศจิกายน 2553 16:25 น.
ร้อยฝัน
ลมหนาวพัดจากค่ำจวบย่ำรุ่ง
ก่อนตะวันจะพุ่งมาฉายแสง
แต่งแต้มฟ้าดังว่าทาสีแดง
ก่อนร้อนแรงเผาไหม้ในวารวัน
ชงกาแฟอุ่นอุ่นหอมกรุ่นกลิ่น
ละเลียดลิ้นละมุนอุ่นอวลฝัน
ขมปนหวานซ่านซับรวมรับกัน
เติมความมันด้วยครีมข้นจนล้นช้อน
บทเพลงรักยามเช้าเร้าให้ตื่น
รับความชื่นแห่งวันนั้นไว้ก่อน
ก่อนจะจางจากไปไม่อาทร
ด้วยความร้อนทุกโมงยามตามตะวัน
(เป็นเหตุให้)
คนธรรมดาไม่ธรรมดามานั่งคิด
ทำถูกผิดอย่างไรใครรังสรรค์
เกณฑ์ที่ว่าเกิดมาได้อย่างไรกัน
ในเมื่อมันไม่อาจแยกให้แปลกไป
คนทำดีได้ดีเป็นศรีศักดิ์
คนจะรักจะล้อมยอมดีได้
แต่ทำชั่วคนด่าว่าจัญไร
แต่ทำไมสังคมยังจมดิน
คนดีดีของฉันนั้นผิดแผก
คือคนแบกทุกข์ไว้ไม่หมดสิ้น
แต่คนชั่วคือสนุกสุขอาจิณ
ทั้งโกงกินกอบโกยโอ้ยสบาย
แล้วมาวัดชั่งตวงบ่วงความคิด
ทั้งถูกผิดสับสนวนเวียนว่าย
จะแบกทุกข์ทำไมไปจนตาย
เพราะสุดท้ายก็ต้องตายเพราะทำดี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
หน้าส่วนตัว
1941
