หมา

ร้อยฝัน

 เฮ้ยไอ้ดำ ไอ้ด่างหยุดกร่างซะ
ชิชิชะ ชอบกัดกันมันชาติหมา
ข้าวร่วมหม้อกินร่วมกันที่นานมา
ไม่มีค่ากับพวกแกแย่เสียจริง
        สมกับใครเขาต่อว่าชิงหมาเกิด
ชาติกำเนิดที่มีค่ากว่าทุกสิ่ง
พวกแกยังไม่สนใจไม่ประวิง
มันหนักยิ่งกว่าเกิดมาค่าเท่าคน
         อยู่แผ่นดินเดียวกันยังปั่นหัว
ไอ้นั่นชั่วตัวกูดีด่าปี้ป่น
ไอ้นั่นโกงไอ้นี่กินต่างดิ้นรน
ไม่เคยสนนี่บ้านมันหั่นขายกิน
          ที่มันถือนั่นมันหอกบอกกฎหมาย
จะชี้เป็นชี้ตายได้ทั้งสิ้น
จนน้ำเลือดแดงฉานทาแผ่นดิน
จนได้ยินเสียงสาปแช่งแม่งไม่อาย
        พวกแกรู้แกประเสริฐเกิดเป็นหมา
ยังมีค่ากว่าคน(....)ทั้งหลาย
ยิ่งนับวันยิ่งชั่วกลัวตัวตาย
ยิ่งน่าอายเกิดเป็นหมายังค่ามี
        แค่สาดน้ำพวกแกรู้จักแยก
แต่สิ่งแปลกก็คือคนยิ่งปล้นจี้
หรือสำนึกความเป็นคนไม่เคยมี
หรือรู้ดีรู้ชั่วมั่วหมดแล้ว
        ข้าขอโทษที่ด่าแกว่าเป็นหมา
ทั้งที่คนอย่างข้าใช่เหมือนแก้ว
ข้ามีตาก็หาใช่จะมีแวว
นึกว่าแก้วเลือกเอากรวดอวดศักดา
       จะบรรลุบรรลัยเขาไม่สน
ขายค่าคนขายเมืองไม่มีค่า
อีกคนรอเข้าเสียบเทียบราคา
คนอย่างข้ารอดูไม่รู้ทาง
       ข้างไหนดีข้างไหนชั่วมั่วไปหมด
จนเหลืออดเหลือทนจนอยากขว้าง
ให้มันตายให้หมดแล้วปล่อยวาง
ปล่อยให้เมืองมันร้างเป็นป่าแทน