23 กุมภาพันธ์ 2549 12:41 น.
ร้อยฝัน
เสียงโปงลางแว่วมาพาใจเศร้า
เห็นภาพเราแต่หนหลังนั่งทอดถอน
เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งแสดงละคร
เมื่อนึกย้อนถึงความหลังครั้งผ่านมา
ก่อนเคยเล่นบรรเลงเพลงขับร้อง
ท่วงทำนองลำนำอันล้ำค่า
แต่บัดนี้เหลือเพียงภาพติดตา
ตอกย้ำว่าไม่มีวันหันกลับไป
เคยรักในเสียงเพลงบรรเลงนั้น
ปัจจุบันไม่ฟังหันหลังใส่
ความเจ็บปวดฝังแน่นในหัวใจ
จะมีใครช่วยบรรเทาให้เบาบาง
เมื่อความฝันมิได้เป็นเช่นเคยฝัน
จะลืมมันสิ้นไปจากใจบ้าง
เมื่อเลือกแล้วต้องพลาดคลาดเส้นทาง
ขออยู่อย่างคนสิ้นฝันในวันนี้
หากจะมีฝันใดในวันหน้า
ฉันขออย่าทำลายให้ป่นปี้
ขอฝันเป็นเช่นน้ำเลี้ยงหล่อชีวี
ให้ฉันมีความหวังครั้งต่อไป
ทุกวันนี้ทนอยู่อย่างปวดร้าว
ยามเมื่อคราวโปงลางเล่นต้องร้องไห้
เพราะเหตุผลวันเก่าจึงเศร้าใจ
พ่อขอให้เลิกเล่นตั้งใจเรียน
20 กุมภาพันธ์ 2549 22:48 น.
ร้อยฝัน
อยากหนุนแขนแทนหมอนนอนหลับฝัน
อยากจะหันหน้าซบอกอบอุ่น
อยากอิงแอบแนบใกล้หัวใจคุณ
ใจยังครุ่นคิดคำนึงถึงทุกยาม
หากบอกว่าคิดถึงจะซึ้งไหม
เพราะห่วงใยสุดซึ้งจึงเอ่ยถาม
หากเป็นได้ ขอเป็นเงาเฝ้าติดตาม
คอยปลอบยามทุกข์ท้อขออยู่เคียง
เป็นถ้อยคำสัญญาว่ารักมั่น
จะบากบั่นทนยอมพร้อมจะเสี่ยง
จะยาวนานเท่าใดขอแค่เพียง
ได้ร่วมเรียงเคียงหมอนนอนฝันดี
20 กุมภาพันธ์ 2549 22:11 น.
ร้อยฝัน
เพียงเมื่อแรกพบกันฉันก็รู้
เธอเป็นผู้มีน้ำใจให้กับเพื่อน
ยิ่งคบนานความสัมพันธ์นั้นคอยเตือน
ไม่เคยเลือนมิตรภาพตราบสิ้นใจ
เราเคยร่วมสร้างสวรรค์กันในป่า
ร่ำสุราร้องเพลงเปล่งเสียงใส
ร่วมกันย่างไก่หมูอยู่แนวไพร
มองดาวในท้องฟ้าคราค่ำคืน
และวันนี้เป็นวันดีเป็นศรีศักดิ์
ขอเพื่อนรักสุขสดใสใจแช่มชื่น
ปราศจากโรคจากภัยให้รักยืน
ที่ขมขื่นจงหายไปกับสายลม
เขียนเป็นคำอวยพรจากหัวใจ
ที่อยากให้เพื่อนไร้ทุกข์มีสุขสม
คงไม่ลืมเพื่อนคนนี้ที่ตัวกลม(กลม)
ขอวอนลมพัดคำไปสู่ใจเธอ
ขอให้มีความสุขตลอดไปนะกี้ สุขสันต์วันเกิดจ้า
20 กุมภาพันธ์ 2549 00:03 น.
ร้อยฝัน
ฉันไม่รู้ มันเริ่ม จากตรงไหน
รู้แค่ใจ รักเธอ เสมอมั่น
ยิ่งวันผ่าน เวียนไป ใจผูกพัน
ไม่อาจสรร หาคำใด มาเอ่ยความ
ก่อนเป็นเพื่อน รักใคร่ มิได้คิด
แม้สักนิด ไม่เคย เอ่ยปากถาม
แค่เห็นเธอ หน้าเศร้า ก็เหงาตาม
เป็นสุขยาม เธอยิ้ม ยิ่งอิ่มใจ
แต่ดูเหมือน ยิ่งคุ้นเคย ยิ่งเลยห่าง
หมดหนทาง ให้เธอ เผลอรักได้
เธอมองฉัน เป็นเพื่อน ตลอดไป
ต้องทนช้ำ ร่ำไห้ เพียงลำพัง
จนวันนี้ ฉันรู้ซึ้ง ถึงทางรัก
แต่สุดหัก ห้ามจิต ที่คิดหวัง
อยากยื้อยุด ฉุดไว้ ให้จีรัง
แต่รักยัง ลอยหาย กับสายลม
จะทนอยู่ ต่อไป อย่างไรเล่า
ในเมื่อเขา ไม่สน ทนขื่นขม
ต้องทนเจ็บ เหน็บหนาว คราวระทม
ต้องยอมตรม รักข้างเดียว เปลี่ยวหัวใจ
12 กุมภาพันธ์ 2549 12:54 น.
ร้อยฝัน
ฉากแรก
ห้องว่าง กว้างใหญ่ ไร้สรรพเสียง
คงมีเพียง ตัวฉัน นั้นยืนอยู่
กับน้ำตา พร่างพราว ลงกราวกรู
ให้รับรู้ ความเศร้า เหงาในใจ
ห้องเงียบ คนเงียบ หัวใจร้อง
ประกาศก้อง เพราะเจ็บช้ำ จึงร่ำไห้
แม้ห้องเงียบ แต่ใจร้อง ก้องห้องใจ
ระทีกสั่น หวั่นไหว ในใจตน
ฉากสอง
เพื่อนหลายคน เข้ามา เช็ดน้ำตาให้
พร้อมปลอบใจ จนหาย คลายสับสน
ห้องที่เงียบ กลับดัง ด้วยผู้คน
คลายกังวล หมดเศร้า เหงาหายไป
ภายในห้อง หลากสำเนียง เสียงสังสรรค์
บ้างคุยกัน บ้างเล่น ในห้องใหญ่
แต่สี่งหนึ่ง ที่เงียบ คือเสียงใจ
กลับไม่ร้อง ก้องไป อย่างใจเคย
รำพัน
ยามห้องเงียบ ใจกับร้อง ต้องเป็นทุกข์
ยามสนุก กลับเงียบไป หนอใจเอ๋ย
ฤาความหมาย คำว่าเงียบ ใช้เปรียบเปรย
มิเคยเลย จะเป็นจริง ทุกสิ่งอัน
หน้าส่วนตัว
1883
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
