6 ตุลาคม 2548 21:14 น.

ควาย


------- คนประนาม  หยามข้า  ว่าหน้าโง่
ตัวใหญ่โต  แต่สมอง  หามีไม่
ต้นตำนาน  แห่งลูก  ที่จัญไร
ให้นามไว้   ไอ้ลูก  ทรพี

------  คงเป็นกรรม  เป็นเวร  แต่ปางนั้น
จึงแต่งปั้น  ให้ข้า  เป็นอย่างนี้
รับใช้คน  มานาน  เป็นโกฏปี
ไม่เคยมี  คุณค่า  ราคาพอ

------  คอยเปรียบเปรย  ตัวข้า  ว่าโง่งม
ใยไม่ก้ม  ดูเงา  ตัวเองหนอ
ดีกว่าข้า  แค่ไหน  เล่าใจคอ
เห็นบ้าบอ  เมามัว  กลั้วโสมม

------  ที่ยอมให้  สนตะพาย ใช่ข้าโง่
ใช่ตัวโต  สมองฝ่อ  ไม่เหมาะสม
แต่เป็นเพราะ  ข้าซื่อ  จึงยอมตรม
จึงยอมก้ม คุกเข่าให้  เจ้านายมัน

------  ดูสิคน  ผู้ประเสริฐ  เลิศกว่าข้า
มีปัญญา  ก็ลอง  ตรองดูนั่น
มันสมควร  หรือไม่  อย่างไรกัน
ฤาคนนั้น  เปรียบได้ กับควายนา