19 มีนาคม 2553 00:11 น.
ร้อยฝัน
เจ็บตรงหัวใจจังเลย
เจ็บกว่าที่เคยผ่านมา
เจ็บทุกทุกครั้งที่รู้ว่า
เธอยังแวะมาเยี่ยมเยือน
มาให้เจ็บปวดทำไม
รู้ไหมใจดังถูกเฉือน
บาดแผลคงยังย้ำเตือน
กี่ปีกี่เดือนไม่เคยลืม
ไม่รักก็อย่าห่วงกัน
ตัวฉันนั้นมันไม่ปลื้ม
ความรักที่เคยให้ยืม
เธอลืมคืนให้แต่ใดมา
ให้เหลือเพียงแค่ผูกพันธ์
แค่นั้นที่ฉันใฝ่หา
ให้มันหายตายกับเวลา
ดีกว่าอย่างนี้ทุกวี่วัน
รู้ไหมมันเจ็บแสนเจ็บ
แค่เก็บหัวใจไว้ตรงนั้น
อย่าเหลือเยื่อใยต่อกัน
วันนั้น วันนี้ วันต่อไป
ให้หยุด ให้จบ ตรงนี้
อย่ามี อย่ามา ชิดใกล้
เดินแยก แตกต่าง ห่างไกล
ทางใคร ทางมัน ฉันไม่รอ
22 กุมภาพันธ์ 2553 18:25 น.
ร้อยฝัน
แม่นอ้ายอยู่ไสน๊อ ส่างบ่พ่บ่พบหน้า
มิดจ้อยน้องคอยท่า บ่เห็นมาหาน้องแหน่
ฮักเก่าอ้ายบ่ปลื้ม อ้ายสิลืมน้องแน่แท้
โตน้องบ่ผันแปร ตั้งตาแลหาแต่เจ้า
แต่เจ้าบ่เคยเห็น รักลำเค็ญน้องกอดเข่า
ฟูมฟายน้องหนั่งเศร้า รักสองเฮากลายเป็นอื่น
บ่บอกน้องสะก่อน น้องสิถอนหัวใจคืน
โตอ้ายบ่ต้องฝืน ฮักบ่ชื่นอย่าฝืนใจ
ไปถ่อนหากอ้ายสุข น้องสิทุกข์สักปานใด
อย่าเฮ็ดมีเยื่อใย ตัดขาดไปให้น้องส่วง
บ่โดนกะสิเซา มันคงเบาคงลุล่วง
อย่าทำท่าเป็นห่วง น้องสิป่วงบ่ส่วงเซา
ไปสาไปสาอ้าย สิลืมชายดอกคนเก่า
น้องจำคำผู้เฒ่า คำเผิ่นเว้าเฝ้าสั่งมา
แผ่นดินทั้งกว้างใหญ่ ดักลอบไซไว้มื้อหน้า
เป็นหญิงมีราคา อย่าสุอย่าท่าสำออย
ถิ่มไปหาใหม่ถ้อน อย่าสุฮ้อนรู้จักคอย
สู้ไปอย่าได้ถอย มีเป็นร้อยส่ำผู้ซาย(หลายกว่าหมา)
23 มกราคม 2553 21:16 น.
ร้อยฝัน
เปาะแปะ เปาะแปะ เปาะแปะ
เสียงฝนหยดแหมะบนผิวดิน
หรีดหริ่งเรไรมิได้ยิน
สิ้นเสียงสำเนียงแห่งไพร
มีเพียงเสียงม่านหมอกฝน
ดั่งคนระกำร่ำไห้
ขับกล่อมในคืนไร้ไฟ
เหน็บหนาวเพียงใดใจทน
มีเหล้าก้นขวดแบ่งริน
ดื่มกินท่ามกลางสายฝน
จอกเดียวส่งจอกเวียนวน
หลังชนกอดอกอุ่นไอ
นอนเรียงเหมือนกับปลาทู
คุดคู้ตัวติดชิดใกล้
ช่วยเหลือเจือจุนอุ่นไอ
อุ่นใจอุ่นไอในค่ำคืน
ตอนเช้ากระเผกเขยกเดิน
ขัดเขินก้าวย่ำซ้ำลื่น
พยุงตัวยังยากอยากยืน
ทนฝืนเดินต่อไปให้ทัน
เพื่อนต่อเปลไม้ให้นั่ง
ประทังยามจับไข้สั่น
น้ำ ยา ข้าวปลาแบ่งปัน
มีกันและกันตลอดทาง
7 มกราคม 2553 21:41 น.
ร้อยฝัน
หยดน้ำค้างพร่างพรมบนผืนหญ้า
สายลมพาพัดลมแล้งกลับแห้งหาย
แดดอุ่น ๆ กรุ่นไอต้องผิวกาย
รู้สึกคล้าย ความหวังจะลางเลือน
สายแดดร้อนใจร้อนอยากนอนพัก
หมดความรักความไว้ใจในผองเพื่อน
ความสัมพันธ์ที่ยาวนานถูกบิดเบือน
ระแวงร้ายมาเยือนแทนไว้ใจ
ที่เคยช่วยกลับผลักไสถูกไล่หนี
ที่เคยดีกลับร้ายมิกรายใกล้
คอยตอกย้ำทิ่มแทงแทนห่วงใย
ทั้งใส่ไฟ ทำร้ายป้ายสีกัน
แค่ความคิดอุดมการณ์ที่ผ่านพบ
ไม่บรรจบแนวทางที่สร้างสรรค์
ต่างคนคิด ต่างคนทำ ต่างจำนรรค์
ผลเกิดนั้น คือ แตกแยก แปลกหนอคน
26 กุมภาพันธ์ 2552 10:52 น.
ร้อยฝัน
ลมร้อนแล้งพัดผ่าวร้อนผิวกาย
ในคืนวันฝันร้ายใกล้จบสิ้น
เสียงดนตรีแว่วหวานให้ได้ยิน
กรุ่นหอมกลิ่นเย้ายวนป่วนหัวใจ
มองดูทางเส้นเก่าช่างเหงาเงียบ
ดุจจะเปรียบใจคนยามหม่นไหม้
แม้จะกร้าวจะแกร่งสักเพียงใด
หากสิ้นไร้แม้น้ำฝนมาหล่นพรำ
ยิ่งจะร้างจะแล้งแห้งในจิต
ยิ่งจะคิดถึงความหลังยังครวญคร่ำ
แม้จะรู้แค่สำเนียงเพียงน้ำคำ
ที่เขาพร่ำคำหวานผ่านปากมา
หามิได้จากใจจริงสิ่งที่พูด
ดุจยมทูตอยู่ที่ลิ้นปลิ้นต่อหน้า
ที่หวังหลอกให้ตายวายชีวา
แล้วถุยถ่มน้ำหน้าว่าโง่งม
เป็นคนดี คนโง่ต่างไฉน
ใยบางใครยึดยื้อถือเข้าข่ม
ต้องทนเจ็บชอกช้ำระกำตรม
ถูกหนามคมแห่งความดีนี้ทิ่มแทง
ลมร้อนแล้งพัดผ่าวเข้าต้องผิว
ใบไม้ปลิวร่วงหล่น บนกิ่งแห้ง
คนทำดี จะเฉาตาย เพราะหมดแรง
ยากตะแบงสู้บางใครในสังคม
หน้าส่วนตัว
1405
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
