27 พฤษภาคม 2544 04:43 น.
ร้อยดารา
เคยสูญเสียน้ำตามาก็มาก
ไม่คิดอยากให้ใครว่าน่าสงสาร
น้ำตาครั้งไหนไหนไม่ทรมาน
เท่ากับการเสียใจในครั้งนี้
อยากจะย้อนเวลากลับมาใหม่
จะปรับตัวหัวใจในวิถี
จะฟูมฟักรักเธอเป็นอย่างดี
โดยวิธีที่เธอนำคำบัญชา
แต่หากย้อนเวลากลับมาได้
คงแก้ไขไม่เข้าทางกลางปัญหา
ในเมื่อผิดสิ่งใดไม่บอกมา
จนปัญญากว่าเราเข้าถึงใจ
ดาวบนฟ้ามาเป็นพยานรัก
จงประจักษ์รักของข้าฯว่ายิ่งใหญ่
แม้นชาตินี้ที่เจ็บช้ำย้ำเตือนไว้
เกิดชาติใหม่ให้พบเจอ...เธอคนดี.
26 พฤษภาคม 2544 11:03 น.
ร้อยดารา
เพราะเหตุใดไยเมื่อถึงทุกคืนค่ำ
เสียงร้องร่ำในใจใฝ่ถวิล
รักแต่เธอเพ้อหาเป็นอาจิณ
เธอจะยินไหมหนาว่าโศกา
วันที่เธอตัดรอนฉันวอนพร่ำ
อยากขอคำอธิบายคลายกังขา
เธอนิ่งอึ้งขึ้งโกรธงดวาจา
จนถึงคราเธอหายหน้ากาลนาน
ด้วยสงสัยเธอหายไปไหนนี่
ไปตามที่บ้านเธอเจอแต่บ้าน
คนรู้จักซักไซร้ ไม่ได้การ
ตั้งแต่นั้นฉันไม่เจอเธออีกเลย
อธิษฐานวานดาวเจ้ามีฤทธิ์
ช่วยประสิทธิ์แก่ข้าอย่าเมินเฉย
รักที่ฉันมั่นคงจงลงเอย
โปรดเฉลยเผยใจให้เธอรู้.
25 พฤษภาคม 2544 10:16 น.
ร้อยดารา
ยืนท่ามกลางทางเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
ทั่วทั้งกายเปียกชุ่มกลางกลุ่มฝน
น้ำตาฟ้ามาผสมน้ำตาคน
หัวใจหล่นบนทางระหว่างรอ
คืนนี้คงเหมือนเป็นเช่นทุกครั้ง
อนิจจังช่างโง่เสียจริงหนอ
รักทำพิษจิตใจไม่รู้พอ
ยังจะขอต่อเธอให้กลับมา
มีทางไหมใจฉันจะเลิกคิด
ให้มีสิทธิ์อิสระแสวงหา
ถูกผูกติดปิดกั้นพันธนา
ทรมากว่าตายหลายนิรันดร์
ฝนเจ้ากรรมทำเอาดาวหายจาก
แล้วจะฝากกับใครให้ช่วยฉัน
ขอร้องไห้ไปกับฟ้าฝ่าคืนวัน
ยังรักมั่นและรอเธอเสมอมา...
24 พฤษภาคม 2544 11:21 น.
ร้อยดารา
ในหลายปีมีเธออยู่ไม่ห่าง
ทุกหนทางข้างหน้าฝ่าไปถึง
เธอผู้นำกำลังใจใว้ลึกซึ้ง
ยังคงตรึงคนึงสุขทุกโมงยาม
เคยหยอกล้อต่อกระซิกระริกรื่น
เคยหวานชื่นรื่นฤทัยใจวาบหวาม
เคยยลพิศชิดใกล้ในความงาม
เคยติดตามความฝันกันและกัน
แล้ววันนี้ที่เคยเอ่ยมาแล้ว
ไร้วี่แวว..แก้วตาอย่าทิ้งฉัน
เพราะผิดใดไยจึงจากพรากชีวัน
ถ้าอย่างนั้น หรีอฉันตายไถ่โทษเธอ?
ถามจันทราว่าเธออยู่ที่ไหน
ดารารายในหล้ามาเสนอ
บอกกับฉันวันนี้มีใครเจอ
คิดเสมอเพ้อพักตร์..รักนิรันดร์...
19 พฤษภาคม 2544 17:07 น.
ร้อยดารา
ผืนผ้าดำค่ำนี้มีดาวแต้ม
ประกายแซมแจ่มฟ้านภาพร่าง
ดาวดวงใสใดหรือคือใจนาง
อย่าอำพรางกลางใจในตัวเรา
คิดนะคิดติดตรึงถึงเธออยู่
อยากให้รู้ผู้แพ้แก่ความเหงา
วันเธอจากพรากไปไม่เห็นเงา
ได้แต่เฝ้าดาวเดิมเติมคราวนั้น
เคยได้เคียงคู่กันในวันก่อน
เธออาทรอ้อนออดกอดตัวฉัน
ความรู้สึกดีดีมีต่อกัน
วอนพระจันทร์เป็นพยานการสัญญา
ถึงวันนี้มีอะไรไว้ปลุกปลอบ
เธอผู้มอบความผิดปริศนา
ฉันก็คิดผิดอันใดตลอดมา
วอนบอกฟ้าว่าทุกวันฉันรักเธอ