13 กุมภาพันธ์ 2554 22:58 น.
รุ้งสวรรค์
เปิดกล่องเก็บกลอนเก่าช้า ช้า
เริ่มควานหาบทกวีที่เธอเคยแต่งให้ฉัน
คืนนี้ฝนไม่พรำ แต่ความทรงจำยังมีกัน
แม้บางสิ่งที่เคยมีนั้นเริ่มจางหายไป
บทสนทนาที่เคยเอ่ยในวันวาน
ยังคงขับขานเสมอในหัวใจ
สมุดบันทึกหมดไปกี่เล่มแล้วเธอรู้ไหม
เกือบทุกหน้ามีรูปหัวใจและในนั้นมีคำ่ว่า..ฉันคิดถึงเธอ..
ผ่านไปนานแสนนานสมุดเริ่มเก่า
เปิดอ่านเรื่องราวของเรายังคงแล่นอยู่ในนั้นเสมอ
กี่ปีแล้วกับวันแรกที่เราได้พบเจอ
ยังจำได้ไหมเออว่าเราพบหน้ากันที่ใด
ความทรงจำของฉันยังมีเธอหรือป่าว
อ่านดูคร่าวคร่าวแล้วเธอพอจะรู้ไหม
คืนฝนพรำ ความทรงจำ และบางสิ่ง ที่เธอแต่งไว้
ผ่านมากี่ปีแล้วรู้ไหม...ฉันยังจำได้ไม่ลืมเลือน