บทกวี...รู้ และ ไม่รู้

รุ้งสวรรค์

.....ผมรู้ว่า เมื่อตื่นเช้าขึ้นมาต้องชำระล้างร่างกาย
ผมรู้ว่า เวลาสายต้องหาอะไรรองท้อง
ผมรู้ว่า เมื่อพบสิ่งสวยงามจงใช้สายตาพินิจมอง
ผมรู้ว่า อย่าไปรักคนมีเจ้าของจะทำให้ช้ำใจ

.....ผมรู้ว่า เมื่อจะข้ามถนนต้องใช้สะพานลอยหรือทางม้าลาย
ผมรู้ว่า เมื่อพบผู้ใหญ่ไปต้องลามาต้องไหว้
ผมรู้ว่า ความลับคือสิ่งที่ไม่ควรจะบอกใคร
ผมรู้ว่า ฟ้าจะสดใสเมื่อพายุพัดผ่านไปเสมอ

.....ผมรู้ว่า เมื่ออาทิตย์ลาลับมันจะกลับมาใหม่ในรุ่งเช้า
ผมรู้ว่า คนไกลคือคนที่เราไม่อาจจะได้พบเจอ
ผมรู้ว่า บางคืนผมคงจะนอนฝันละเมอ
ผมรู้ว่า น้ำตาจะเอ่อนองหน้าเวลาเสียใจ

.....ผมรู้อะไรมากมายอยู่หลายอย่าง
ผมรู้ว่า ความอ้างว้าง โดดเดี่ยวทรมานเพียงไหน
ผมรู้ว่า การอยู่คนเดียวมันเหงาเกินจะบอกใคร
ผมรู้ว่า เมื่อพบคนที่ใช่หัวใจจะบอกเรา

.....ผมรู้แล้วว่า คนไหนที่หัวใจบอกชอบ
ผมรู้แล้วว่า คุณคือคำตอบที่มาทำลายความเหงา
ผมรู้แล้วว่า หัวใจเรียกร้องให้คุณมาอยู่ข้างกายแทนที่เงา
ผมรู้แล้วว่า ขณะนั้นความหมองเศร้าได้หายไปจากใจ

.....ผมเพียงได้รู้ อยู่ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง
ผมเพียงได้รู้ ว่ามีคนให้คิดถึงเป็นสุขเพียงไหน
ผมเพียงรู้ว่า รักฝ่ายเดียวก็ทำให้มีรอยยิ้มได้
ผมเพียงรู้ว่า เมื่อเผยความลับของหัวใจให้คุณฟัง ความผิดหวังก็มาเยือน

.....ผมรู้ว่า คำตอบของคุณคือเป็นไปไม่ได้
ผมรู้ว่า มีโอกาสเป็นเพียง พี่ชาย ขีดเส้นใต้เพื่อคอยย้ำเตือน
ผมรู้ว่า เสียใจแต่ไม่มีน้ำตามาเปรอะเปื้อน
ผมรู้ว่า จากนี้ต้องลืมเลือนเรื่องราวที่ผ่านมา

.................................. แต่ ......................................

.....ผมไม่รู้ว่า เวลาจะเปลี่ยนใจผมได้ไหม
ผมไม่รู้ว่า การไม่คิดถึงคุณทำอย่างไรในเมื่อก่อน
ผมไม่รู้ว่า จะทำได้ไหมหากไม่เขียนบันทึกถึงคุณก่อนนอน
ผมไม่รู้ว่า จากนี้หน้าร้อนจะมีความหมายอย่างไรเมื่อไปทะเล

.....ผมไม่รู้ว่า การลืมตาในน้ำจะลบภาพคุณได้หรือป่าว
ผมไม่รู้ว่า มองไปบนฟ้าเห็นดาวแต่หัวใจทำไมยังว้าเหว่
ผมไม่รู้ว่า ทำไมเมื่อไม่มีคุณทำอะไรก็รู้สึกจำเจ
ผมไม่รู้ว่า จะห้ามหัวใจที่เกเรอย่างไรไม่ให้คิดถึงคุณ

.....อยากบอกว่า ไม่รู้จะต้องทำอย่างไรจริง จริง
อยากบอกว่า คงต้องทิ้งคุณไว้ให้เป็นเพียงคนเคยคุ้น
อยากบอกว่า การลืมใครสักคนมันทำให้หัวใจวายวุ่น
อยากบอกว่า ถ้าจะให้ลืมคุณ ผมทำไม่ได้จริง จริง


.....บทกวีบทนี้แต่งเสร็จแล้วผมมองนาฬิกา 
มันเป็นเวลา ๓ : ๓๓ นาทีพอดี
มันเป็นเวลาดี ๆ ที่ผมได้คิดถึงในยามดึก  
ผมคิดถึงคุณจริง จริง นะครับ