บทกวี..วันที่เธอ..เดินผ่านมา

รุ้งสวรรค์

รู้ไหม...นานแล้วที่ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง
รู้ไหม...ความอ้างว้างช่างหดหู่เพียงไหน
รู้ไหม...อยู่คนเดียวความเหงาเป็นเช่นไร
รู้ไหม...คนชิดใกล้เขาทำอะไรกัน

เคยอยู่...เคยรับรู้แต่ผ่านมานานแล้ว
เคยอยู่...เคยมีวี่แววแต่เป็นเพียงในความฝัน
เคยอยู่...เคยสัมผัสแต่ต้องเลิกผูกพัน
เคยอยู่...เคยรักกันเพียงไม่นานก็จางไป

ในวันนี้...ที่เธอเดินผ่านเข้ามา
ในวันนี้...โชคชะตานำพาความสดใส
ในวันนี้...อาจพบรักที่ตามหามายาวไกล
ในวันนี้...อาจเปลี่ยนไปเพราะมีเธอ

จะเก็บ...เธอไว้ให้นานตราบเท่านาน
จะเก็บ...วันวานที่ร่วมสร้างไว้เสมอ
จะเก็บ...ทุกสิ่งเก็บทุกอย่างที่ได้เจอ
จะเก็บ...ฝันละเมอเก็บเธอไว้ในใจ

พบแล้ว... คู่แท้ ที่เคยได้ตามหา
พบแล้ว... ภรรยา แสนดีที่สดใส
พบแล้ว... คู่ชีวิต ที่ต้องอยู่ร่วมทางอีกยาวไกล
พบแล้ว... หัวใจ อีกหนึ่งดวงที่ตามหามาแสนนาน

ต้องขอบคุณ...วันนั้นที่เดินผ่านให้ได้พบหน้า
ต้องขอบคุณ...วาจาเอ่ยทักที่อ่อนหวาน
ต้องขอบคุณ...อานุภาพรัก คุณพ่อ - คุณแม่ ที่ยิ่งใหญ่ในจักรวาล
ต้องขอบคุณ... โลก  ตะวัน  พระจันทร์  ดวงดาว ที่ทำให้เราได้พบกัน