15 สิงหาคม 2548 16:21 น.
รุ้งสวรรค์
จางหาย...ไปไหมเอ่ย
เรื่องราวที่คุ้นเคยยังมีไหม
ที่ขอบฟ้าตรงนั้นที่แสนไกล
ยังคงมีความห่วงใยส่งถึงกันไหม..คนดี
จางหาย...ไปหรือเปล่า
กับเรื่องเล่าที่เคยมี
ฝากข้อความแฝงความคิดถึงในบทกวี
สิ่งดี..ดีที่เคยส่งถึงกัน
ในความคาดหวังยังอยากให้มีอยู่
ยังคงอยากรับรู้ถึงสิ่งเหล่านั้น
ไม่อยากให้จางหาย...ไปในฉับพลัน
แต่ถ้าจะจางหาย..ขอให้บอกกัน..สักคำ
3 สิงหาคม 2548 14:30 น.
รุ้งสวรรค์
ห่าง..ห่างกันออกไปทุกที
ความรู้สึกดี..ดี..ยังคงอยู่ใช่ไหม
กายห่างไม่กลัว..อย่าให้เป็นใจ
คิดถึงกันคราใด..ให้โทรมาหากัน
ได้รับ..ได้รู้ข่าวคราวเธอบ้าง
อ้างว้าง เหว่ว้า หรือสุขสรร
ยังเป็นอย่างเดิมไหมในสายสัมพัน
ให้รู้แล้วกันฉันยังคงเดิม
จดหมายหากันบ้างคงดี
ข้อความที่มีคงช่วยเสริม
พลัง แรงกาย กำลังใจให้เพิ่ม
และเป็นจุดเริ่มของวันใหม่ที่ดี
อยากถามว่า...ยังคงรักกันอยู่ไหม
ขอเธอช่วยตอบให้รู้สึกชื่นใจสักที
เพราะที่เขียนยืดยาวมาทั้งหมดนี้
แค่อยากให้คนดียืนยัน..สักครั้งว่ายังรักกัน
ว่าง..ว่างจะแวะเวียนมาใหม่
วันนี้ขอตัวเดินทางไปตามฝัน
ตราบเท่าฟ้ายังคงกว้างให้รู้ว่ายังมีกัน
เหมือนดังตะวันดวงนั้นที่อยู่..คู่กับเรา