17 มิถุนายน 2547 10:46 น.
รุ้งสวรรค์
คิดถึงกันบ้างไหมในวันเหงา
คิดถึงเรื่องของเราบ้างไหมในวันผ่าน
คิดถึงวันเก่าเก่าที่เคยร่วมสาบาน
คิดถึงเธอในวันวานที่ฝนโปรยมา
คิดถึงทุ่งหญ้าที่เคยวิ่งเล่น
คิดถึงยามเย็นตะวันลับฟ้า
คิดถึงความรักความห่วงหา
คิดถึงวันเวลาที่เลยผ่านไป
คิดถึงทางเดินที่เคยร่วมผ่าน
คิดถึงสายธารที่แสนเย็นใส
คิดถึงเพื่อนเพื่อนที่มีน้ำใจ
คิดถึงความห่วงใยของใครแต่ปางก่อน
คิดถึงตำราเรียนที่เคยอ่าน
คิดถึงอาจารย์ที่เคยสอน
คิดถึงด้วยใจอาลัยอาวรณ์
คิดว่าคงต้องลาไปก่อนหลับฝันดี
4 มิถุนายน 2547 18:35 น.
รุ้งสวรรค์
ในวันนี้ที่ฉันรู้สึกเหงา
ในวันที่ไม่มีเราเหมือนอย่างวันนั้น
ความเหงาขอเธออย่าทำร้ายฉัน
ฉันขอลืมวันนั้นที่แสนระทม
ไม่อยากคิดถึงวันเก่า
ในวันที่สองเรายังสุขสม
ยิ่งคิดยิ่งเศร้าจิตใจระบม
ยิ่งในวันที่สายลมพัดไหว
ความเหงาใช่ไหมที่โหดร้าย
หรือเป็นเธอที่ทำลายหัวใจ
แล้วจะให้ฉันทำอย่างไร
เธอเปลี่ยนไป...หายไป..ไม่กลับคืน