จะนอนมองฟ้านับดาวที่มีมากมาย จะยอมใจร้ายปล่อยใจไม่คิดถึงเธอ จะยอมทั้งนั้นแม้จะต้องนอนละเมอ ก็จะไม่ขอพบเธอให้เหนื่อยใจ ก็วันเวลาที่มีให้กันมาแสนนาน ทุกสิ่งที่แสนหวานต้องสลายไป เป็นเพราะหนทางที่แสนห่างไกล สุดโค้งฟ้าที่เห็นอยู่ร่ำไรไกลไกลตา นอนนับดาวที่ตกลงมาสู่โลก อธิษฐานให้มีโชคบ้างในบางครา ให้สมหวังกับรักที่แสวงหา อย่าให้เพียงผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ในค่ำคืนในสายลมหนาว ดวงดาวบนฟ้าช่างสุกใส เพียงแต่ดาวที่อยู่ในใจ เป็นยังไงก็ยังเป็นเหมือนเดิม