23 กันยายน 2546 13:37 น.
รุ้งสวรรค์
...งมงาย...
เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ..ฉันจำไม่ได้
ที่จำได้ดีฉันมีเพียงเธอ..แม้นานสักแค่ไหน
เธออยู่ที่ใดยังรักกันไหม..ฉันไม่รู้
แต่ที่รู้คือฉันนั้นยังไม่เปลี่ยนใจ
ยังอยู่ตรงนี้ถึงแม้จะเหงาและเดียวดาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ
ไม่ว่าเธอและฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวังยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงายฉันก็ยังเหมือนเดิม
เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉันฉันห้ามไม่ได้
แต่ฉันจะมีชีวิตเพื่อรอเธอแม้วันสุดท้าย
เกิดมาได้เจอคนที่ตามหามานานแสนนาน
ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
จะอยู่ตรงนี้ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เหลือใคร
จะรอ..แค่เธอถึงแม้ใครหาว่างมงาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันมีเธอคนเดียวในหัวใจ
ไม่ว่ายังไงฉันก็จะรักเธอ..
...ปลายทาง...
ปลายทางที่ฉันรอเธอ..ที่สุดก็จบตรงนี้
ไปดีเถอะนะคนดี..ไม่ต้องคิดอะไร
เข้าใจว่าวันเวลามันทำให้คนเปลี่ยนไป
ฉันก็คงไม่คิดโทษอยู่แล้ว..อย่าห่วงเลย
เวลาทุกวินาทีต่อไปคงหมดความหมาย
จะเร็วจะช้ายังไงเธอก็คงไม่มา
เมื่อมันไม่เหลืออะไรก็เธอไม่กลับมาหา
ฉันก็คงต้องใช้เวลาที่เหลือ..เพื่อลืมเธอ
อยากขอบใจที่เคยรักฉัน...ที่เคยร่วมทางกันมา
ต้องขอบใจที่ทำให้รู้ว่าไม่ต้องรอ
เจ็บอย่างไงยังทนรับไว้ให้เราจบแค่นี้พอ
...จากวันนี้ฉันก็จะขอ..ให้โชคดี
คนเราต่อให้รักเพียงใด
จะรักแทบเป็นแทบตายก็คงไม่สำคัญ
ปลายทางเราต้องแยกจากกัน
ไม่เหมือนอย่างฝัน.
22 กันยายน 2546 13:23 น.
รุ้งสวรรค์
..ครั้งนั้นเมื่อดวงตะวันลับลง
ความเหงาก็คลุมใจเธอ..ให้เธอยิ่งสั่นไหว
และแม้แค่ลมเบาเบา..พัดมา
ก็แทบจะกรีด..กรีดใจเธอให้ขาดไป
..ฉันรู้ฉันเข้าใจความเลวร้ายที่เธอ..ผ่านพ้น
มันสับสน..อยู่บนโลกเดียวดาย
ครั้งนี้จะมีฉันอยู่ตรงนี้ไม่ห่างไป..
จะห่วงใย...จะปลอบเธอ
..ทุกครั้งที่ลมเบาเบาพัดมา
ฉันก็จะคอยโอบกอดให้เธอได้อุ่นใจ
ไม่ว่าต้องเจอเรื่องราวเช่นไร
ฉันก็จะอยู่ไม่ไปไหนให้ห่างเธอ
..ก่อนนั้นเธออาจเป็นใครคนหนึ่ง..บนโลกนี้
แต่นับตั้งแต่วันนี้เธอเป็นโลกของฉัน..เธอคนเดียว
และไม่ว่าจะวันไหน..ไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว
ขอเพียงเชื่อในฉัน..กับรักที่ให้เธอ
..ทุกครั้งที่ลมเบาเบาพัดมา
ฉันก็จะคอยโอบกอดให้เธอได้อุ่นใจ
ไม่ว่าต้องเจอเรื่องราวเช่นไร
ฉันก็จะอยู่ไม่ไปไหนให้ห่างเธอ
..จากวันนี้จะมีเรา.....
...จะมีฉันดูดวงอาทิตย์ตก..เป็นเพื่อนเธอ....
5 กันยายน 2546 10:17 น.
รุ้งสวรรค์
ฟ้าวันนี้ช่างดูเงียบงัน
เมื่อตะวันลับขอบฟ้าไกล
ถึงวันนี้จะดูแสนเศร้าอ้างว้างข้างใน
อยู่กับความรู้สึกของคราวนั้น
ที่เราจากกันยังจำไว้.
กับเหตุการณ์ที่พลาดไปของสองเรา
จะเดินออกไปเพื่อตามค้นหา
ถึงแม้วันเวลาจะพาไปไม่ถึง
เพราะรักฉันยังอยู่.
และเธออาจรอฉันอยู่
หากที่ข้างกายนั้นยังว่างอยู่
จะกลับมายืนอยู่ที่ตรงนั้น
อยากกลับมายืนอยู่ตรงที่เก่า
ที่เงาของฉันได้จางหาย
ต้องการเพียงแสงไฟส่องหาเธอ
จะเดินออกไปเพื่อตามค้นหา
หน้าส่วนตัว
1348
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
