8 สิงหาคม 2546 17:33 น.
รุ้งสวรรค์
สิ่งที่เธอมีแม้มันไม่มากมายนัก
แต่กับตัวฉันนั้นมันมากพอ
หากจะมีพรข้อใดที่ต้องการขอ
อยากจะมีเธอเรื่อยไป
เธอคือคนแสนดีในชีวิต
ที่อยู่คอยใกล้ชิดทุกคืนวัน
ผ่านความลำเค็ญร้อนเย็นเป็นเพื่อนฉัน
ในวันที่โลกเหงาไม่เหลือใคร
ถ้าหากว่ามีสักวันที่ฉันดีพร้อม
อยากจะตอบแทนให้เธอคนดี
ให้เธอจำไว้หัวใจของฉันคนนี้
จะมีแต่เธอผู้เดียว
เพราะว่าเธอเท่านั้น
ที่เป็นความอบอุ่นในหัวใจ
เพราะว่าเธอเท่านั้น
ที่ไม่เคยจะจากไปไหนไกล
รู้ดีฉันยังมีเธออยู่ในใจ..
5 สิงหาคม 2546 10:15 น.
รุ้งสวรรค์
แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง..
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล
แต่เล็กจนโตโอ้..แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ..โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร..มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม
ควร คิดพินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช..เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ..ทดแทนไม่สิ้น..พระคุณแม่..เอย..
หน้าส่วนตัว
991
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
