31 พฤษภาคม 2546 13:49 น.
รุ้งสวรรค์
เหมือนจะประกาศให้โลกรู้
ว่าความหดหู่ไม่ได้จากไปไหน
ว่าความเศร้าไม่ได้มลาย
ความเหงาไม่ได้หายไปจากใจ
วันนี้ฉันรู้สึกเศร้า
วันนี้ฉันรู้สึกเหงา
วันนี้ไม่มีสองเรา
แล้วพรุ่งนี้..จะมีอะไร
บทกวีก็จะไร้ความหมาย
ไม่อาจเชื่อมใจที่แตกร้าว
เพียงเพราะความรักของสองเรา
ที่แตกร้าวไร้ตัวตน...
26 พฤษภาคม 2546 13:25 น.
รุ้งสวรรค์
เธอจะรู้บ้างไหม... ใครนั่งซึมตั้งแต่ค่ำยันเช้า
เธอจะรู้บ้างไหม...ว่าใจของเรามันเฝ้าแต่ห่วงหา
ถึงเวลา...ที่สองเราจะทำคืนนี้
.............................................................
เธอจะรู้บ้างไหม..ว่าใจที่มีมันเจ็บช้ำ
เธอจะรู้บ้างไหม..ทุกถ้อยคำที่เธอเอ่ย
มันทิ่มแทงใจสีแดงสิ้นดี
มาบอกว่าฉันไม่ดีเท่าใครเขา
มาบอกว่าเราไม่เท่ากันจนวันนี้
ทำบาปทำกรรมร่วมกันมา
ให้เราลืมได้ก็ดี...
โถ..ใจดวงนี้จะลืมได้ไง
...ก็มัน..รักเธอ....
เธอจะรู้บ้างไหม....
ถ้าไม่มีเธอ...ฉันไม่อยากอยู่
เธอจะรู้หรือไม่รู้..มันหดหู่
เมื่อขาดเธอ..มันขาดใจ..
ขาดดวงดาว..ขาดตะวัน
ขาดแสงจันทร์..ฉันหมดไฟ
.....เมื่อไม่มีเธอ...............
...............................................
25 พฤษภาคม 2546 14:56 น.
รุ้งสวรรค์
ถ้าวันหนึ่งเธออยากจะร้องไห้
บอกกับฉัน...ฉันไม่สัญญา
ว่าจะทำให้เธอหัวเราะได้ไหม
แต่ฉันจะร้องไห้ไปกับเธอ
ถ้าวันหนึ่งคุณต้องการจะไปเที่ยว
อย่ากลัวที่จะบอกกับฉัน
ฉันไม่สัญญาว่าจะบอกให้เธออย่าไป
แต่ฉันจะไปพร้อมกับเธอ
ถ้าวันหนึ่งเธอไม่อยากจะฟังใคร
บอกกับฉัน...ฉันสัญญา
ฉันจะทำตัวให้เงียบที่สุด
เท่าที่จะทำได้
แต่ถ้าวันหนึ่ง..
เธอคุยพูดแล้วไม่มีใครตอบ
รีบมาหาฉันไวไว
เพราะ..วันนั้น..ฉันต้องการเธอ
23 พฤษภาคม 2546 21:50 น.
รุ้งสวรรค์
บางทีสิ่งที่เราหวังเราตั้งใจ
อาจจะไม่มีความหมายสำหรับเขา
แต่สิ่งที่ฝันนั้นคือเราใช่ไหม..
แม้ว่าวันนี้จะดูไม่มีความหวัง
แม้ว่าหลายครั้งไม่เคยสำเร็จสักที
เหนื่อยแค่ไหนเป็นไรไม่ยอมแค่นี้
อีกครั้งที่ต้องจบ
อีกครั้งที่ต้องจาก..
แค่เธอพบใครใหม่
บอกฉันมาเลย..
ฉันชินและชากับความเสียใจ..
เมื่อเธอจะไป
เหนี่ยวรั้งไว้ทำไม...
23 พฤษภาคม 2546 21:37 น.
รุ้งสวรรค์
พรุ่งนี้เธอคงจะไปจากฉัน
สิ่งที่เหลืออยู่คือวันที่ไร้ค่า
ไม่อยากจะอยู่แล้วคลั่งแทบบ้า
เมื่อได้รู้ว่าเธอมีใครอีกคน
ไม่มีความหมายอีกแล้วจากใจดวงนี้
เพราะสิ่งที่มีเธอมองว่าไร้ตัวตน
วันนี้หัวใจรู้สึกสับสน
มีแต่ความคิดที่แสน..วกวนสิ้นดี
ไม่มีเหตุผลต่างคนต่างไป
ปล่อยหัวใจลอยตามสายลมนี้
ปล่อยให้เหลือเพียงสิ่งดี-ดี
ที่เคยมีให้แก่กันก็เพียงพอ
รักเอง..ช้ำเองต้องร้องให้
ความรักจากไปช่างแสนท้อ
วันนี้ต่อไปนับวันรอ...
รอเพียงเธอหวนกลับ..คืนมาที่เดิม