22 มีนาคม 2546 10:25 น.
รุ้งสวรรค์
ถึงวันเสาร์ทีไร..
หัวใจก็เริ่มโดดเดี่ยว
ใครใครต่างก็ไปเที่ยว
ปล่อยให้ฉันนอนปล่าวเปลี่ยว..อยู่คนเดียว
อยู่ห้องคนเดียวอีกแล้ว
คงไม่แคล้ว..ความเหงามาหา
มันเป็นอย่างนี้ทุกเวลา
เมื่อวันเสาร์มาถึงทุกที
ได้ยินไหมสักคน
ว่าตอนนี้กำลังสับสนต้องการเพื่อน
คนที่คอยอยู่ย้ำเตือน..
ีไม่อยากเป็นคนเหงาใจอีกต่อไป...
13 มีนาคม 2546 18:18 น.
รุ้งสวรรค์
......หากเธอเดินเดียวดายไม่มีใครคอยรับฟัง
หากเธอเดินลำพังอยู่บนหนทางไม่เห็นใคร...
หลับตาไว้..เห็นไหมฉันแอบบมอง...อยู่ในใจ..
........หากภาพเขียนของเธอยังขาดสีสันที่สวยงาม
หากเธอมองฟ้าครามแล้วไม่ได้ยินนกร้องเพลง
หลับตาไว้..ได้ยินไหมเสียงนกร้อง...อยู่ในใจ..
........มองดูดวงดาวช่างสวยงาม
ส่องแสงประกายเต็มฟ้าเวลาค่ำคืน
อยากให้ดวงดาวทั้งหมดฟ้า
มาส่องแสงกับฉันผู้เดียว..
อยากให้เธอมองมาที่ฉันผู้เดียว
.......มองไปเพลินเริ่มง่วงนอน
ดาวก็ยังอยู่เต็มฟ้าเวลาหมุนไป..
ก็แค่เพียงดวงดาวก็เท่านั้น..
ก็มันเป็นเพียงแต่แสงดาว
ต่อให้ดวงดาวทั้งหมดฟ้ามาส่องแสงที่ฉันผู้เดียว
...แต่ว่าฉันก็เหงา..ก็เท่านั้นเอง
5 มีนาคม 2546 18:18 น.
รุ้งสวรรค์
ฝากความรัก
ประทับความทรงจำ
ไม่ต้องเอ่ยคำ..แต่ย้ำความจริงใจ
ไม่มีอะไรจะให้..มีแต่ความจริงใจให้เพื่อนคนดี
อยากสอบตกซ้ำชั้น
ถ้ารู้ว่าจากกันเศร้าแบบนี้
เคยบ่นว่าเมื่อไรจะเรียนจบ..เสียที
พอถึงวันนี้จริง ๆ กับเสียใจ
เคยเร่งวันเวลาให้เร็วกว่าวันก่อน
แต่วันนี้อยากย้อน..วันเวลากลับมาได้
ถอนไถ่คืนและวันที่ผ่านไป
ซึมซับคำว่า เพื่อน ไว้นานเท่านาน
คิดถึงสมุดการบ้าน
คิดถึงรายงานที่เคยลอก
คิดถึงคำที่ครูเคยบอก
คิดถึงนอกหน้าต่างเคยเหม่อมอง
คิดถึงสนามหญ้าหน้าเสาธง
พรุ่งนี้คงไม่มีเราทั้งผอง
ไม่มีเพื่อนอยู่ให้นั่งมอง..
ไม่มีเพลงที่เพื่อนเคยร้องร่วมกัน
เพื่อน..คือขบวนรถไฟ
ซึ่งบรรทุกความรัก..ความฝัน
ผ่านทุ่งหญ้าดอกไม้..ชมพูหวาน
ข้ามทุ่งหญ้าเขียวขจี...
จาก..ขอบฟ้าหนึ่ง
สู่...อีกขอบฟ้าหนึ่ง
เพื่อ..เรียนรู้ไปด้วยกัน
มือจับมือ...ตาสบตา..
ถึงเวลาเพื่อนจะจากไป
เก็บสิ่งดี ๆ วันนี้เอาไว้
เพื่อเป็นกำลังใจให้กับตัวเอง
แมงปอกางปีกบาง
เจ้ากางปีกสวย
ช่วยบอกเพื่อนด้วย
ฉันคิดถึงจัง
ฉันลืมเธอไม่ลง
และคงลืมเธอไม่ได้
แม้จากกันนานแค่ไหน
เพื่อนยังอยู่ในใจ..ตลอดไป
จำใจต้องโบกมือลา
ตามองฟ้าไม่ให้น้ำตาไหล
สองมือเกี่ยวก้อยกันไป
เดินก้าวสู่วันใหม่ที่แสนงดงาม
หนทางยังอีกไกลนัก
กว่าจะถึงซึ่งใจหวัง
วันนี้ยังมีแรงพลัง
ต่อสู้ไป...ด้วยใจที่ชื่นบาน