5 มิถุนายน 2546 13:33 น.
รุ้งสวรรค์
บทกวี..ความรัก..ครั้งใหม่
หัวใจ..สดใจ..กว่าเดิม
มีความฝัน..ความรัก..ที่เพิ่มเติม
ก่อตัวเริ่ม..ก่อสัมพันธ์..ฉันและเธอ
ความรัก..ครั้งใหม่..ครั้งนี้
เป็นครั้งที่..เท่าไร..ไม่เคยสน
ขอเพียง..รักแล้ว...ไม่หมองหม่น
ไม่ยึดติด..ตัวตน...ของกันและกัน
ผิดหวัง..กับรัก..ในหลายครา
เคยมี..ที่เสียน้ำตา...กับความฝัน
ถึงแม้..ครั้งนี้..ยังเป็นรักที่หลอกกัน
ขอเพียง...ได้มีวัน..ที่แสนดีก็เพียงพอ
3 มิถุนายน 2546 13:32 น.
รุ้งสวรรค์
บทกวี...คิดถึง...ใครสักคน
ผ่านสายฝน..สายหมอก..และดอกหญ้า
ผ่านดวงดาว..ดวงจันทร์..บนท้องฟ้า
ให้เธอได้..รับรู้ว่า..คิดถึงจริง
คิดถึง...คิดถึง...ใจจะขาด
แต่มิอาจ..จะทำได้...ในทุกสิ่ง
ขอเธอรับ..ความคิดถึง..อย่าได้ทิ้ง
หากเป็น..เช่นนี้จริง..ฉันสุขใจ
ใครสักคน..กำลัง..ห่วงหา
ในเวลา...ที่ท้องฟ้า..ไม่สดใส
แต่ทุกความรู้สึก..รับรู้..ได้ด้วยใจ
ขอเธอ..จงรับรู้ไว้...ไม่ได้ทิ้งกัน
บทกวี..เป็นเพียง..คำบอกเล่า
ในสิ่ง..ที่ตัวเรา..เป็นอยู่นั้น
เป็นเพียง..ความรู้สึกที่มี..ในแต่ละวัน
ุพรุ่งนี้..อาจเปลี่ยนฝัน..เป็นคนละคน
วันนี้..จิตใจ...ใสสะอาด
พรุ่งนี้พลาด...อาจมี..ที่สับสน
วอนสายลม..ท้องฟ้า..และดาวเบื้องบน
ทำให้คน..อย่างเธอ..จงเข้าใจ
31 พฤษภาคม 2546 13:49 น.
รุ้งสวรรค์
เหมือนจะประกาศให้โลกรู้
ว่าความหดหู่ไม่ได้จากไปไหน
ว่าความเศร้าไม่ได้มลาย
ความเหงาไม่ได้หายไปจากใจ
วันนี้ฉันรู้สึกเศร้า
วันนี้ฉันรู้สึกเหงา
วันนี้ไม่มีสองเรา
แล้วพรุ่งนี้..จะมีอะไร
บทกวีก็จะไร้ความหมาย
ไม่อาจเชื่อมใจที่แตกร้าว
เพียงเพราะความรักของสองเรา
ที่แตกร้าวไร้ตัวตน...
26 พฤษภาคม 2546 13:25 น.
รุ้งสวรรค์
เธอจะรู้บ้างไหม... ใครนั่งซึมตั้งแต่ค่ำยันเช้า
เธอจะรู้บ้างไหม...ว่าใจของเรามันเฝ้าแต่ห่วงหา
ถึงเวลา...ที่สองเราจะทำคืนนี้
.............................................................
เธอจะรู้บ้างไหม..ว่าใจที่มีมันเจ็บช้ำ
เธอจะรู้บ้างไหม..ทุกถ้อยคำที่เธอเอ่ย
มันทิ่มแทงใจสีแดงสิ้นดี
มาบอกว่าฉันไม่ดีเท่าใครเขา
มาบอกว่าเราไม่เท่ากันจนวันนี้
ทำบาปทำกรรมร่วมกันมา
ให้เราลืมได้ก็ดี...
โถ..ใจดวงนี้จะลืมได้ไง
...ก็มัน..รักเธอ....
เธอจะรู้บ้างไหม....
ถ้าไม่มีเธอ...ฉันไม่อยากอยู่
เธอจะรู้หรือไม่รู้..มันหดหู่
เมื่อขาดเธอ..มันขาดใจ..
ขาดดวงดาว..ขาดตะวัน
ขาดแสงจันทร์..ฉันหมดไฟ
.....เมื่อไม่มีเธอ...............
...............................................
25 พฤษภาคม 2546 14:56 น.
รุ้งสวรรค์
ถ้าวันหนึ่งเธออยากจะร้องไห้
บอกกับฉัน...ฉันไม่สัญญา
ว่าจะทำให้เธอหัวเราะได้ไหม
แต่ฉันจะร้องไห้ไปกับเธอ
ถ้าวันหนึ่งคุณต้องการจะไปเที่ยว
อย่ากลัวที่จะบอกกับฉัน
ฉันไม่สัญญาว่าจะบอกให้เธออย่าไป
แต่ฉันจะไปพร้อมกับเธอ
ถ้าวันหนึ่งเธอไม่อยากจะฟังใคร
บอกกับฉัน...ฉันสัญญา
ฉันจะทำตัวให้เงียบที่สุด
เท่าที่จะทำได้
แต่ถ้าวันหนึ่ง..
เธอคุยพูดแล้วไม่มีใครตอบ
รีบมาหาฉันไวไว
เพราะ..วันนั้น..ฉันต้องการเธอ