31 ตุลาคม 2548 14:09 น.

บทกวี...ความรัก...อกหัก...เริ่มใหม่

ก็ไหนบอกกับตัวเองว่าจะไม่สนแล้วไงใน ความรัก
แล้วทีนี้จะมาร้องว่า อกหัก แล้วใครเขาจะมาเชื่อ
โกหกกันนี่นาเป็นเด็กเลี้ยงแกะอีกแล้วนะชักน่าเบื่อ
แล้วอย่างนี้จะยังเหลือความไว้เนื้อเชื่อใจกันได้ไง

แต่เอาเถอะครั้งนี้ให้อภัยแต่ต้องจำไว้นะ
ครั้งหน้าอย่าหวังว่าจะมาร้องไห้ฟูมฟายอย่างนี้ได้
รู้น่าว่าไม่เข็ดหรอกกับความรักแต่ก็อยากให้ดูแลหัวใจ
เอาไว้แข็งแรงมากกว่านี้เมื่อไหร่ค่อยเริ่มใหม่ก็ได้นี่นา

โอ๋..ร้องออกมาให้น้ำตาทำหน้าที่ของมันบ้าง
ล้างตาให้สว่างจะได้มองสิ่งดีดีที่ยังพอมีคุณค่า
เขาไม่รักเราแล้วก็ปล่อยเขาไปจะเสียดายทำไมกับวันเวลา
มองไปข้างหน้าอาจจะเจอสิ่งที่ดีกว่าที่ยังไม่ได้เจอ

เอาเป็นว่าตอนนี้ก็พักใจให้หายเจ็บแล้วค่อยเริ่มใหม่
แต่อย่างไรก็ขอให้รักตัวเองบ้างเมื่ออ้างว้างจะได้ยื่นหยัดได้เสมอ
รักใครได้หมดใจแล้วทำไมไม่รักตัวเองบ้างล่ะเฮ้อ..(ถอนใจ)
ยังไงก็อยากให้เธอได้พบเจอแต่คนดีดี....

ครั้งหน้าก็ดูก่อนแล้วย้อนมองไปในอดีต
ว่ากี่ครั้งแล้วที่ชีวิตเจอแต่คำหวานออดอ้อนอย่างนี้
แล้วเป็นไงพอเขาสมใจยังหลงเหลือไหมคำพูดดีดี
คำพูดที่ออกมาแต่ละครั้งมีแต่ ไอ้..อี ให้เดือดดาล

วันผ่านปล่อยให้สิ่งต่างต่างเปลี่ยนเป็นความทรงจำ
บทเรียนที่แสนชอกช้ำหรือบทเรียนที่แสนหวาน
ให้คิดเสียว่านี่เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์
ที่ชีวิตเราผ่านมาได้แล้วสู้ต่อไปกับปัญหาใหม่ที่กำลังจะมา

ปล....ตราบที่เท่าที่ฟ้ายังคงกว้าง...
.....ฉันก็ยังอยากจะสร้างฝันอันสดใส

3051

love

comment

21 ตุลาคม 2548 17:20 น.

บทกวี..รำพัน..พรรณนา

รุ้งสวรรค์

แอ็ปเปิ้ล........รำพัน

ระหว่างแสงรำไร ในค่ำคืนแห่งดวงดาว
กับ ความเฉิดฉายในยามเช้าของดวงตะวันอุ่น
จะมีใครให้คำตอบได้ว่าตลอดเวลาที่โลกหมุน
สิ่งไหนมีอิทธิพลต่อสมดุลหัวใจของผู้คนมากกว่ากัน

บางคนนิยามว่า...ท้องฟ้าควรคู่กับนกน้อย
บางคนบอกว่า...เมฆขาวที่ล่องลอยต่างหากคือคู่ขวัญ
บ้างก็บอก...ดวงดาวระยิบ นั่นแหละคู่ฟ้านับนิรันดร์
ถ้าอย่างนั้น สายรุ้ง พระจันทร์ ควรคู่กับใคร

ฉันอาจรักเธอ เธอไม่รักฉัน เพราะเรานั้นแตกต่าง
เธออาจแอบรักคนข้าง ๆ แต่เค้าอาจจะมองใครอีกทางก็เป็นได้
ถนนมากมาย หลายสาย เราต่างก็เดินไป ตามทางที่พอใจ
ความคิดก็แตกต่างกันไป เพราะเธอไม่ใช่ฉัน ฉันไม่ใช่เธอ

นับหมื่นล้านความต่างของคน อาจเหมือนกันตรงที่มีลมหายใจ
ใครถูกหรือผิด ตัดสินไม่ได้ แต่เราแชร์ความรู้สึกให้กันได้เสมอ
ฉันคิดอย่าง เธอคิดอย่าง เอามาคนละครึ่งประยุกต์สิ่งดีงามให้เลิศเลอ
โลกคงเป็นสุข หากฉัน + เธอ และใคร ๆ ต่างเข้าใจกัน

*~*~*~*~*~*~*~~*~*~~*~*~*~*~*~*~*~*~

รุ้งสวรรค์............พรรณนา

หากเอ่ยถามว่าดอกหญ้าควรค่ากับสิ่งไหน
หลากหลายคำตอบที่ได้เป็นแมงปอที่กางปีกสวย
บ้างก็ว่าแมงปออย่างเดียวคงไม่ได้ต้องมีผีเสื้อด้วย
แล้วมีสายลมช่วยโบกดอกหญ้าให้พลิ้วไหวไปตามลม

หลากหลายความคิดหลากหลายจินตนาการ
ขอเพียงดอกหญ้าที่เบ่งบานได้อยู่อย่างเหมาะสม
ธรรมชาติสรรค์สร้างสิ่งต่างต่างได้อย่างน่าชื่นชม
ขอเพียงอย่าเด็ดขึ้นมาดมพอเหี่ยวเฉาก็ทิ้งไป

เฉกเช่นมนุษย์หลายคู่ที่คบกันอยู่ทุกวันนี้
ขอเพียงความพอดีมีให้กันอย่าหวั่นไหว
อย่าชิงสุกก่อนหามปล่อยตัวตามอารมณ์ของหัวใจ
ผิดหวัง อ้างว้างเมื่อไหร่ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่สามารถกลับย้อนมา

รำพัน....ความงดงามของความรักอย่างสวยหรู
พรรณนา....จากสิ่งที่เป็นอยู่รอบกายอย่าได้มองข้ามหนา
หลายสิ่งอย่างเกิดขึ้นได้ในช่วงที่กระพริบตา
บทสุดท้ายขอบอกว่า... เพื่อนจ๋าชีวิตนี้เป็นของเรา .....

จงเลือกที่จะเป็น....และจงพร้อมที่จะลงมือทำ...

7200

love

comment

19 ตุลาคม 2548 17:22 น.

บทกวี...เพื่อนเอย

รุ้งสวรรค์

เพื่อนเอยเคยไหมในชีวิตของเธอ
สิ่งที่พบเจอมันไม่ได้เป็นไปดั่งใจ
สับสนจนข้างในเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
เรื่องราวมากมายไม่อยากจะพบเจอ

เพื่อนเอย...หากเป็นเช่นนั้นอยากให้เธอมองบ้าง
ในวันที่อ้างว้างยังมีบางสิ่งที่แฝงไว้เสมอ
น้ำตาของเพื่อนจากปกติที่ไม่เคยพบเจอ
บ้างครั้งยังเอ่อล้นออกมาพร้อมกับเรา

เพื่อนเอย...เจ็บปวดบ้างในชีวิตอย่าเพิ่งท้อ
โลกยังหมุนชีวิตก็ยังต้องเดินต่ออย่าหวั่นไหว
บนหนทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป
ขอให้ผ่านพ้นเวลานี้ไปได้ฟ้าวันใหม่กำลังมา

เพื่อนเอย...ความทุกข์ไม่ได้อยู่กับเรานิรันดร์
ความสุขก็ไม่เหมือนตะวันที่อยู่คู่กับฟ้า
ปะปนกันไปเพื่อให้เห็นความแตกต่างของกาลเวลา
เพื่อซึมซับรับรู้คุณค่าของสิ่งที่รอคอย

เพื่อนเอย...เบื้องบนยังเป็นผืนฟ้าเดียวกัน
อย่าอยู่อย่างโดดเดี่ยวอย่างนั้นโลกนี้ไม่ได้ว่างเปล่า
ยังมีคนมากมายต่างเดินก้าวไปพร้อมกับเรา
ขอเพียงเข้าใจชีวิต...โลกนี้ยังสดใสอีกมากมาย

2961

love

comment

30 กันยายน 2548 17:19 น.