26 พฤศจิกายน 2545 13:22 น.
รุ้งสวรรค์
วารีไหล..เย็นยะเยือก
มองดูเปลือกหอยลายสีสัน
มองดูปลาน้อยว่ายเวียนกัน
สายน้ำสายสัมพันธ์ไม่เคยจาง
เวลาไหล..คล้ายวารี
จากจรรีไม่ปล่อยวาง
น้ำตาเริ่มไหลเป็นทาง
เหมือนหนึ่งว่าจะไม่กลับมา
หยดหนึ่งสายน้ำตา
เหมือนหนึ่งว่าจะหยุดไหล
เพียงไม่นานที่เธอจากไป
มันก็ไหลออกจากตา
เวลาและวารีไม่คอยใคร
แต่หัวใจของฉันยังคอยเธอ
เหมือนหนึ่งว่าจะมีสักวัน
เพียงเพื่อความสัมพันธ์จะ..กลับคืน
อย่าจากฉันไปเหมือนวารี
อย่าปล่อยให้ฉันอยู่ตรงนี้กับเวลา
เพียงเพื่อความทรงจำอันมีค่า
เพียงเพื่อรอเวลาและวารี..ที่ไหลไป
25 พฤศจิกายน 2545 12:58 น.
รุ้งสวรรค์
ฟ้าคืนนี้ช่างดูสดใส
สายลมพาพัดใจให้คิดถึง
คนฝั่งฟ้าหนึ่งที่คอยคำนึง
ที่ตัวฉันคอยคิดถึงเสมอ
แสงดาวระยิบระยับ
ใช้มือคว้าจับไว้ให้เธอ
แต่ความจริงที่ฉันได้พบเจอ
มีเพียงอากาศที่แสนเย็น
ฟ้าคืนนี้มีแสงดาวไหว
เหมือนในหัวใจฉันที่มีเธอ
สายลมพัดพาความรักจากใจ
ฝากส่งไปให้เธอคนดี
นอนหรือยังนะคนฝั่งฟ้าไกล
คนทางนี้ฝากดาวไปบอกว่าห่วงหา
อย่าปล่อยให้คนทางนี้เสียเวลา
ไม่เชื่อถามดาวก็ได้ว่า..ใครรักคุณ
ท้องฟ้า..สายลมและแสงดาว
สุกสกาวระยิบระยับขึ้นในใจ
เสมือนว่าต่อแต่นี้ไป
ฉันไม่อยู่เพียงหนึ่งซึ่งเดียวดาย
ฉันทำทุกสิ่งเพื่อเพียงสิ่งเดียว
ฉันทำหลายอย่างเพื่อเพียงอย่างเดียว
และทุกทุกอย่างที่ฉันทำไป
ฉันทำเพื่อเธอเพียงคนเดียว
หลับฝันดีนะครับ
ห่มผ้าด้วยในคืนที่หนาวเพียงนี้
รักเธอนะคนดี..
ฉันรักเธอ...
25 พฤศจิกายน 2545 09:03 น.
รุ้งสวรรค์
วันที่เราเจอกัน
จากวันนั้นมีแต่เธอและฉัน...ไม่มีใคร...
เธอคือความฝันคือความทุกสิ่ง
ทำให้ฉันได้พบความจริง..ของหัวใจ
ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากเพียงไหน
ทำให้รู้ว่าฉันรักเธอมากเท่าใด
เพราะว่าเธอคนดี..
ก็เพราะว่าเธอคนนี้ถึงเข้าใจ
เธอทำให้ฉันพบความสุข
เธอทำให้ฉันพบความสดใส
เธอจะเป็นอย่างนี้อีกนานสักเพียงไหน
และจะเป็นอย่างนี้อีกนานเท่าใด
ก็วันนี้เรารู้สึกดีสักเพียงไหน
ขอให้ต่อไปก็เป็นอย่างนี้เสมอไป
ตลอดไป...และตลอดกาล
อยากให้ความฝันที่มีในหัวใจ
ได้สดใสสักที...
อยากให้เราได้รักกัน...สักที
23 พฤศจิกายน 2545 14:49 น.
รุ้งสวรรค์
เป็นเพราะเรา..
เป็นเพราะเรา มากกว่า
เป็นเพราะใจ....
เป็นเพราะใจ เราอ่อน
อ่อนแออยู่เสมอ
เพียงพบคนถูกใจ
เก็บมาใส่ ดวงใจฉันไว้
ฝันลมลม มากมาย
แล้วเป็นไง พอหัวใจต้องเจ็บ
เขาคนดี มีแล้วมีคนอื่น
เจ็บใจอยู่อย่างนั้น
เพียงพบความผิดหวัง
ได้แต่ปลอบ ปลอบใจตัวเอง
หวังอะไรมากมาย นะใจ
เป็นเพราะใจเราอ่อน
อยากทำหัวใจขึ้นใหม่
อยากตบแต่ง ดวงใจเล็กเล็ก
ให้แข็งแรงพอจะทน ไหว
พอแล้วพอ พอฉันพอดีกว่า
คิดไปเอง ทำให้ใจต้องเจ็บ
สุขเพียงสุขเล็กน้อย
ยามพบคนถูกใจ
แต่พอเจ็บ มันเจ็บเกินใคร
เป็นเพราะใจเราบาง เหลือเกิน
20 พฤศจิกายน 2545 20:18 น.
รุ้งสวรรค์
สิ่งที่ใคร
ก็หวังอยากมี
ไขว่คว้า ทุกทีเรื่อยไป
ปรารถนาในใจทุกคน
สิ่งที่ทำ ให้ชื่นฉ่ำใจ
และไม่ทำใครร้อนรน
นั่นคือ รักแท้ที่เปี่ยมล้น
รักของคนจริงใจ..ถ้าหากได้พบรักแท้
แม้ไกลเพียงใด...ความรักส่งผ่าน ไปถึงกัน
จะสุดแผ่นน้ำหรือฟ้า..ไม่เคยจะหวั่น
ขอเพียงเรามั่นใจ ในรักแท้
อาจสักวัน..ได้พบเจอะใคร
แค่หวัง ได้เจอรักจริง
อยากจะขอ ให้เขาไม่ทอดทิ้ง
ให้รักไปนานนาน..
ถ้าหากได้พบรักแท้..แม้ไกลเพียงใด
ความรักส่งผ่าน ไปถึงกัน
จะสุดแผ่นน้ำหรือฟ้า...ไม่เคยจะหวั่น
ขอเพียงเรามั่นใจ ในรักแท้....ที่มีให้กัน...