5 มีนาคม 2546 18:18 น.
รุ้งสวรรค์
ฝากความรัก
ประทับความทรงจำ
ไม่ต้องเอ่ยคำ..แต่ย้ำความจริงใจ
ไม่มีอะไรจะให้..มีแต่ความจริงใจให้เพื่อนคนดี
อยากสอบตกซ้ำชั้น
ถ้ารู้ว่าจากกันเศร้าแบบนี้
เคยบ่นว่าเมื่อไรจะเรียนจบ..เสียที
พอถึงวันนี้จริง ๆ กับเสียใจ
เคยเร่งวันเวลาให้เร็วกว่าวันก่อน
แต่วันนี้อยากย้อน..วันเวลากลับมาได้
ถอนไถ่คืนและวันที่ผ่านไป
ซึมซับคำว่า เพื่อน ไว้นานเท่านาน
คิดถึงสมุดการบ้าน
คิดถึงรายงานที่เคยลอก
คิดถึงคำที่ครูเคยบอก
คิดถึงนอกหน้าต่างเคยเหม่อมอง
คิดถึงสนามหญ้าหน้าเสาธง
พรุ่งนี้คงไม่มีเราทั้งผอง
ไม่มีเพื่อนอยู่ให้นั่งมอง..
ไม่มีเพลงที่เพื่อนเคยร้องร่วมกัน
เพื่อน..คือขบวนรถไฟ
ซึ่งบรรทุกความรัก..ความฝัน
ผ่านทุ่งหญ้าดอกไม้..ชมพูหวาน
ข้ามทุ่งหญ้าเขียวขจี...
จาก..ขอบฟ้าหนึ่ง
สู่...อีกขอบฟ้าหนึ่ง
เพื่อ..เรียนรู้ไปด้วยกัน
มือจับมือ...ตาสบตา..
ถึงเวลาเพื่อนจะจากไป
เก็บสิ่งดี ๆ วันนี้เอาไว้
เพื่อเป็นกำลังใจให้กับตัวเอง
แมงปอกางปีกบาง
เจ้ากางปีกสวย
ช่วยบอกเพื่อนด้วย
ฉันคิดถึงจัง
ฉันลืมเธอไม่ลง
และคงลืมเธอไม่ได้
แม้จากกันนานแค่ไหน
เพื่อนยังอยู่ในใจ..ตลอดไป
จำใจต้องโบกมือลา
ตามองฟ้าไม่ให้น้ำตาไหล
สองมือเกี่ยวก้อยกันไป
เดินก้าวสู่วันใหม่ที่แสนงดงาม
หนทางยังอีกไกลนัก
กว่าจะถึงซึ่งใจหวัง
วันนี้ยังมีแรงพลัง
ต่อสู้ไป...ด้วยใจที่ชื่นบาน
18 กุมภาพันธ์ 2546 18:11 น.
รุ้งสวรรค์
กว่าจะรู้จักกว่าจะรักมากเท่านี้
ใช้เวลากี่ปีกี่วันให้ผันผ่าน
สิ่งต่างที่เกิดขึ้นเหลือเพียงวันวาน
เหลือเพียงสายลมผ่านในวันเหงา
วันนี้คงยังจะมีอะไรเหลือ
คงต้องหวนเผื่อถึงวันเก่า
วันที่ความรักของสองเรา
ยังคงไม่อับเฉาเหมือนวันนี้
รู้ไหมฉันรักเธอมากแค่ไหน
บัดนี้ต่อไปคงต้องอยู่กับที่
ที่ซึ่งฉันคุ้นกับมันดี
ที่ซึ่งมีฉันอยู่เพียงเดียวดาย
หนึ่งบทกวี..กับความชอกช้ำ
กับหนึ่งคำ..ที่ทำให้ใจสลาย
เพียงเพราะเธอไม่รักฉันมากมาย..
เหมือนกับรักที่เธอมอบให้กับเขา
วันนี้ฉันต้องขอลา..
ขอลาไปพักใจให้หายเจ็บ
ขอลาไปดูแลหัวใจที่ชอกช้ำ
เพียงเพื่อเปิดรับความรักครั้งใหม่..ที่จะมาเยือน
13 กุมภาพันธ์ 2546 19:52 น.
รุ้งสวรรค์
รู้ไหมในวันพิเศษนี้
ฉันมีสิ่งดีมาให้เธอเสมอ
ฉันมีคำหนึ่งที่อยากจะบอกเธอ
คำหนึ่งนี้คือ...ฉันรักเธอ
รู้ไหมในวันพิเศษนี้
ฉันมีสิ่งหนึ่งมามอบให้
สิ่งหนึ่งที่แอบอยู่ข้างหลังไง
สิ่งหนึ่งนั้น..คือช่อดอกไม้..ไว้ให้เธอ
รู้ไหมในวันพิเศษนี้
ฉันมีข้อความหนึ่งมาให้
ข้อความนี้คือข้อความที่กลั่นมาจากใจ
ข้อความนั้นไซร้...ดังกล่าวได้...รักเธอเสมอนะ
...คิดถึงจัง...ดูแลตัวเองให้ดีนะ
ดูแลหัวใจฉันที่ส่งมาให้ด้วยละ
ดูแลความรักของสองเราที่มีมา
ให้ยังคงอยู่และดำเนินต่อไป
13 กุมภาพันธ์ 2546 19:44 น.
รุ้งสวรรค์
ต้องใช้เวลาแรมปี
กว่าจะถึงวันนี้วันแห่งรัก
วันที่ทำให้สองเราได้รู้จัก
รู้จักตัวตนของกันและกัน
อยากหยุดเวลาแห่งฝัน
อยากให้ทุกวันเป็นวันนี้
วันที่มีแต่ความพิเศษแสนดี
วันที่แสนดีกับเธอที่แสนอ่อนโยน
คงต้องเปิดใจกับรักครั้งใหม่
กับความสดใสของวันเวลา
กับความสดชื่นในจิต..ตรา
กับวัน..วาเลนไทน์...ของสองเรา
วัน..วาเลนไทน์..มาถึงทีไร
หัวใจก็กระหายโหยหาความรัก
เพียงเพื่อเปิดรับผู้มาใหม่
เธอผู้มาเติมเต็มหัวใจ...ดวงเดิม
9 กุมภาพันธ์ 2546 21:47 น.
รุ้งสวรรค์
บอกฉันสิว่าเธอไม่เคยรัก
บอกฉันสิว่าเธอไม่เคยคิดถึง
บอกฉันสิที่ผ่านมาไม่เคยลึกซึ้ง
บอกกับฉันแล้วฉันจะไปจากเธอ
ที่ผ่านมาเธอเองไม่เคยจะคิด
ที่ผ่านมาเพียงฉันที่หลงลึก
ที่ผ่านมาเพียงฉันที่เฝ้าคะนึง
เรียกหา..คนซึ่ง..คนของหัวใจ
จะทำเหมือนไม่เคยผูกพันธ์
จะทำเหมือนให้มันผ่านอย่างไร้ความหมาย
จะทำเหมือนความรักที่มี..ได้มลาย
จะทำได้ก็คือ..วันที่ฉันได้ตายจากเธอ
ไม่เคยรักกันเลยใช่ไหม..ที่ผ่าน
ถึงทำไม่เหลือเยื่อใย..
วันนี้คงถึงวันที่สองเราต้องเดินทางแยกไป
เหลือไว้แต่ความทรงจำ..ที่น่าประทับใจ
หน้าส่วนตัว
6144
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
