27 มกราคม 2549 14:21 น.
รุ้งสวรรค์
รู้ไหม...นานแล้วที่ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง
รู้ไหม...ความอ้างว้างช่างหดหู่เพียงไหน
รู้ไหม...อยู่คนเดียวความเหงาเป็นเช่นไร
รู้ไหม...คนชิดใกล้เขาทำอะไรกัน
เคยอยู่...เคยรับรู้แต่ผ่านมานานแล้ว
เคยอยู่...เคยมีวี่แววแต่เป็นเพียงในความฝัน
เคยอยู่...เคยสัมผัสแต่ต้องเลิกผูกพัน
เคยอยู่...เคยรักกันเพียงไม่นานก็จางไป
ในวันนี้...ที่เธอเดินผ่านเข้ามา
ในวันนี้...โชคชะตานำพาความสดใส
ในวันนี้...อาจพบรักที่ตามหามายาวไกล
ในวันนี้...อาจเปลี่ยนไปเพราะมีเธอ
จะเก็บ...เธอไว้ให้นานตราบเท่านาน
จะเก็บ...วันวานที่ร่วมสร้างไว้เสมอ
จะเก็บ...ทุกสิ่งเก็บทุกอย่างที่ได้เจอ
จะเก็บ...ฝันละเมอเก็บเธอไว้ในใจ
พบแล้ว... คู่แท้ ที่เคยได้ตามหา
พบแล้ว... ภรรยา แสนดีที่สดใส
พบแล้ว... คู่ชีวิต ที่ต้องอยู่ร่วมทางอีกยาวไกล
พบแล้ว... หัวใจ อีกหนึ่งดวงที่ตามหามาแสนนาน
ต้องขอบคุณ...วันนั้นที่เดินผ่านให้ได้พบหน้า
ต้องขอบคุณ...วาจาเอ่ยทักที่อ่อนหวาน
ต้องขอบคุณ...อานุภาพรัก คุณพ่อ - คุณแม่ ที่ยิ่งใหญ่ในจักรวาล
ต้องขอบคุณ... โลก ตะวัน พระจันทร์ ดวงดาว ที่ทำให้เราได้พบกัน
30 พฤศจิกายน 2548 14:02 น.
รุ้งสวรรค์
หนึ่งคำเป็นคำที่สั้น
จากความจริงที่เป็นอยู่นั้น
งดงาม....ในวันที่ฟ้าใส
ของหนึ่ง...สิ่งที่ยิ่งใหญ่
ใจคือ...สิ่งที่อยู่ข้างใน
คำว่า...รักต้องมีใจให้
รักที่มาจากข้างใน
อยากมอบ...แด่เธอผู้แสนดี
ให้กับ...การที่ทุ่มเท
หนึ่งใจ...ที่เธอรับไว้
ของใคร...ที่เธอไม่รู้จัก
หนึ่งคน...ก็เพียงพอ
ที่อยู่...บนโลกแห่งนี้
แสนไกลหมื่นล้านไมล์
ไม่อาจสัมผัสถึงกัน
ได้เจอเพียงในฝัน ...ทุกค่ำคืน
29 พฤศจิกายน 2548 11:58 น.
รุ้งสวรรค์
รัก...คือความอบอุ่นยามเหงาใจ
รัก...คือความห่วงใยยามเหว่ว้า
รัก...คือคำปลอบโยนยามเสียน้ำตา
รัก...คือแรงใจยามเหนื่อยล้าและท้อใจ
รัก...คือสายลมอุ่นในฤดูหนาว
รัก...คือน้ำข้าวยามป่วยไข้
รัก...คือน้ำฝนคงความสดใส
รัก...คืออาลัยยามจากลา
รัก...คือความสุขใจยามพบเธอ
รัก...คือสิ่งดีดีที่ได้เจอยามมองหน้า
รัก...คือความหวานแหววยามสบตา
รัก...คือแสงจันทร์จ้ายามค่ำคืน
..หรือว่า..
รักคือ...ความเจ็บปวดยามเลิกลา
รักคือ...หยดน้ำตายามที่ต้องทนฝืน
รักคือ...ความโหดร้ายที่ต้องคอยกล้ำกลืน
รักคือ...ความเดียวดายยามที่ยืนเพียงลำพัง
รักคือ...การรอคอยยามสัญญา
รักคือ...การต่อว่ายามหมดพลัง
รักคือ...ความเสียใจยามผิดหวัง
รักคือ...การเหนี่ยวรั้งยามที่ต้องการมันไว้
รักคือ...ลมหนาวในยามที่โดดเดี่ยว
รักคือ...ตัวคนเดียวยามต้องแยกกันไป
รักคือ...การทำร้ายยามหมดความสดใส
รักคือ...หัวใจที่แตกสลายยามเลิกลากัน
รักคือ...การได้มาหรือให้ไป
รักคือ...ความยิ่งใหญ่หรือความฝัน
รักคือ...ทุกสิ่งหรือว่าบางอย่างเท่านั้น
รักคือ...อะไรกันช่วยตอบที
28 พฤศจิกายน 2548 14:47 น.
รุ้งสวรรค์
กี่หมื่นความฝัน...กี่ล้านความจริง
มีไหมบางสิ่งที่ทำให้ได้คลายเหงา
แม้บางคนจะมองเป็นเพียงความว่างเปล่า
คุณค่าสำหรับเรา..มันช่างมากมาย
บางสิ่งที่เรียกหาในคืนที่เหงาใจ
คืออ้อมกอดนั้นที่ทำให้ได้ผ่อนคลาย
ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้ความเหงานั้นหาย
แต่อ้อมกอดก็มีความหมาย..สำหรับฉันเสมอ
มือที่เคยสัมผัส..แขนที่โอบรัดฉันไว้
ยังจดจำได้ถึงความเหน็บหนาวในคืนนั้นที่ได้เจอ
เพียงไออุ่นที่สัมผัสได้จากกายของเธอ
ความเหงาที่มีมาเสมอก็พลันหายไป
ขอโอกาสรับรู้สัมผัสนั้นอีกครั้ง
ไม่ได้หวังเหนี่ยวรั้งเพียงไม่อยากเหงาลำพังขอได้ไหม
ไว้ความเหงากับฤดูหนาวผ่านไปเมื่อไหร่
ถึงตอนนั้นถ้าเธอจะไป....ฉันคงได้แต่ทำใจ....
2 พฤศจิกายน 2548 10:22 น.
รุ้งสวรรค์
นานเท่าไหร่...นับได้ไหมกับวันเวลา
กับสิ่งที่มีคุณค่า...กับหัวใจและสายใย
เก็บมันเป็นความทรงจำดีดีเอาไว้
และเมื่อผ่านจะเคยไหมมองย้อนไป
กับสิ่งที่ได้เรียนรู้...มิตรภาพ..ความรักครั้งใหม่
เก็บมันไว้เป็นความทรงจำที่แสนดีต่อไป
ฉันรู้มันคงจะผ่านไป..ตามกาลเวลา
และไม่มีใครจะมารั้งมันไว้ได้
และรู้ว่ามันต้องกลายเป็นอดีตไปในไม่ช้า
แต่อยากให้รู้ว่าตอนนี้..นับจากนี้
จะจดจำเธอไว้เก็บเอาไว้ในความทรงจำ
และจะนึกถึงเธอเสมอในเวลาที่เจอสิ่งดีดี
ฉันเชื่อว่าเธอเองก็เป็นแบบฉัน
ที่จะเก็บมันไว้เป็นความทรงจำ
ในส่วนลึกของหัวใจไม่เผยให้ใครได้รับรู้
ทุกอย่างเกิดขึ้นก่อตัวอย่างช้าช้า
ปล่อยให้เวลาได้หล่อหลอมสิ่งเหล่านั้น
จากวันเป็นปีจนกลายเป็นมิตรภาพที่สวยงาม
อยากบอกกับเธออีกสักครั้งก่อนจะสาย
มิตรภาพระหว่างเธอกับฉันจะไม่สลายไปไหน
จะเก็บมันไว้ข้างในหัวใจฉันตลอดไป
***********************
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
หน้าส่วนตัว
1657
