25 กันยายน 2545 19:42 น.
รินทรัฏฐ์
คิดและคิดคิดถึงเธอจนเพ้อฝัน
มั่นและมั่นมั่นคงมิหลงใหล
รักและรักรักเธอหมดหัวใจ
ห่วงและห่วงห่วงใยเมื่อไกลกัน
หัวใจฉันผูกพันธ์จนมั่นรัก
แน่ใจนักรักเธอใช่เพ้อฝัน
ถึงอยู่ไกลแค่ไหนไม่สำคัญ
จะยืนยันรักเธอตลอดไป
ฉันจะรักเธอหมดหัวใจ
ซึ่งจะไม่มีใครให้เธอได้
ขอนะขอขอให้เธอเก็บมันไว้
ถึงแม้จะดูเหมือนฝันใฝ่ แต่ก็สุขใจที่ได้รักเธอ
24 กันยายน 2545 16:57 น.
รินทรัฏฐ์
งามไพเราะยิ่งล้ำ ภาษาไทย
งามดั่งพัชร์วิไล ค่าฟุ้ง
เอกลักษณ์คู่ชาติไทย นานเนิ่น
เรืองรุ่งโรจน์รวงรุ้ง อย่าได้ดูแคลน
เอกลักษณ์คือหนึ่งไซร้ อักษรา
เรียงร่ายเป็นวจนา หว่านล้อม
ทราบซึ้งซึ่งจิตตา โอนอ่อน
เพียงว่าคุณค่าพร้อม ไป่สิ้นจำรูญรัตน์
วรรณยุกต์นั่นเพี้ยง กำหนด
เสียงสูงต่ำบอกรส ชื่นช้ำ
อีกกระทั่งไวพจน์ ยากกล่าว
เป็นดั่งไม้เคียงค้ำ บ่ให้หายนา
ภาษาไทยไป่สิ้น อวสาน
เพียงแต่ชนลูกหลาน ร่วมรั้ง
จึงจะยั่งยืนนาน เคียงคู่ โลกนา
ให้คู่ชาติยืนยั้ง ก่อไว้นิรันดร์กาล
23 กันยายน 2545 17:41 น.
รินทรัฏฐ์
ชมทุ่งหญ้า
ยืนกลางทางทุ่งหญ้า เขียวสุดตาดูสดใส
อาทิตย์ลานภาลัย ฟ้าครามใกล้จะมืดมน
ลมพัดโดนใบหญ้า เอนซ้ายขวางามน่ายล
ปักษิณบินเวียนวน เย็นสายลมพรมรำเพย
23 กันยายน 2545 17:31 น.
รินทรัฏฐ์
ชมน้ำตก
น้ำใสไหลลดหลั่น เป็นชั้นชั้นตระการตา
แมกไม้มวลพฤกษา อีกบุปผาลดาวัลย์
สายธารผ่านแมกไม้ ดุจน้ำใจจากสวรรค์
ร่มรื่นชื่นชีวัน ดั่งมรกจงดงามตา
23 กันยายน 2545 17:23 น.
รินทรัฏฐ์
ชมทะเล
หาดทรายขาวสะอาด บรรยากาศแสนสดใส
ลมชื่นรื่นฤทัย อีกฟ้าครามดูงามตา
สีครามน้ำทะเล เป็นสเน่ห์อันล้ำค่า
มองไปไกลสุดตา เห็นขอบฟ้าจรดชล
หน้าส่วนตัว
1536
