9 กันยายน 2547 20:22 น.
ริก้า
ทะเลนั้นคือเพื่อนใช่หรือไม่
ทะเลได้รับความรักจากทุกคน
ฉันกับเขารู้สึกถึงความรักนั้น
เรารักกันเหมือนทะเลกับพื้นทราย
ฉันรู้ว่าซักวันหนึ่งจะต้องจาก
เสียใจมากกับคำพูดที่โปรยปราย
ฉันรักเธอมากเท่ากับเม็ดทราย
มีเธออยู่ข้างกายก็พอใจ
9 กันยายน 2547 20:03 น.
ริก้า
ความรักพัดมาแล้วเดี๋ยวก็ไป
เหมือนกับได้ให้ฉันรู้จักรัก
เหมือนทะเลพัดหาทรายแล้วก็ลา
ให้น้ำตาหล่นในหัวใจทราย
แต่ทะเลก็ไม่จากไปไหน
ทะเลได้กลับมาเฝ้าหาทราย
ช่วยมาซับน้ำตาที่โปรยปราย
ในใจทรายด้วยความรักตลอดไป
6 กันยายน 2547 19:55 น.
ริก้า
ความผูกพันเมื่อเวลานั่นผ่านไป
ความรักได้บังเกิดมาแทนที่
ฉันกับเธอได้รู้จักกัน ณ ที่นี้
ที่ที่มีความผูกพันของสองเรา
เมื่อเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไปมาก
เธอก็จากฉันไปเฝ้าหาเขา
ลืมไปแล้วที่ที่มีสองเรา
เห็นแต่เงาเลือนลางของความผูกพัน
6 กันยายน 2547 19:39 น.
ริก้า
ความรักเหมือนทะเล
มีบทกล่อมเห่...น่าหลงใหล
ไม่ง่ายที่จะเข้าใจ
สำหรับฉันยิ่งต้องใช้เวลา
..............
จึงมาทะเลบ่อยครั้ง
อยากสัมผัสถึงแรงพลังที่เขาว่า
แต่ไม่อาจเข้าใจหรือศรัทธา
เพราะทุกครั้งที่มา...มาคนเดียว
..............
ห่างเหินเกินจะคว้า
บอกใครต่อใครว่า....มาเที่ยว
แต่...เหตุผลจริงๆมีข้อเดียว
พาหัวใจโดดเดี่ยวมาเยียวยา
6 กันยายน 2547 19:17 น.
ริก้า
กี่ครั้งที่มือเธอช่วยซับน้ำตา
กี่ครั้งที่เธอปลอบโยนและให้กำลังใจ
อยู่เคียงข้างฉันเพื่อนรัก
เธอรู้ไหมความเป็นเพื่อนของเธอ
เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดอีกอย่างในชีวิตฉัน
How many times you dried my tears
How many times you console
And give me morale support,
Staying beside me My dear Friend
You know the friend youve given me
The most valued of my life
หน้าส่วนตัว
550
